Share
บทที่ 71
Related chapter
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 72
อาจารย์เว่ยเป็นคนปัญญาชน เมื่อเขาพูดถึงเรื่องสะเทือนอารมณ์ เขาก็น้ำตาไหลจริงๆไป๋เซียวเซียวรู้สึกสะเทือนใจ “น่าสงสารจริงๆ!”อาจารย์เว่ยเก็บความเศร้าแล้วชนแก้วกับลู่เจ๋อ น้ำเสียงก็เบาลง “แต่ฉันจะตามหาเธอให้เจอ สำหรับดนตรีมันไม่มีอะไรสายเกินไป”ลู่เจ๋อยิ้มอย่างสงบ “ความพากเพียรของอาจารย์เว่ยในดนตรีคลาสสิกนั้นน่าประทับใจ”เขาเหลือบมองไปเลขาฉินยื่นเช็คจำนวนยี่สิบล้านหยวนทันที เธอพูดอย่างชำนาญ “นี่เป็นการสนับสนุนเล็กน้อยจากคุณลู่สำหรับดนตรีคลาสสิก โปรดรับน้ำใจจากคุณลู่ ในอนาคต...ถ้าอาจารย์เว่ยมีความจำเป็น คุณลู่ของเราก็จะช่วยเหลือ”อาจารย์เว่ยสุภาพแล้วสงวนท่าที “เมื่อพบกันครั้งแรก รบกวนคุณรู้แล้ว!”ลู่เจ๋อยืนขึ้นกล่าวคำอำลา “เป็นฉันที่เกินเลย!”สุดท้าย ผู้ช่วยของอาจารย์เว่ยหลินชวงก็รับเช็ค แล้วส่งลู่เจ๋อและพวกเขาก็จากไปผู้ช่วยหลินกลับมา อาจารย์เว่ยก็ยังคงดื่มอยู่ผู้ช่วยหลินหัวเราะ “คุณลู่ไปเอาสมบัติล้ำค่าแบบนี้มาจากไหน! เธอด้อยกว่าเฉียวซุนมาก ตั้งแต่ด้านทักษะไปจนถึงอารมณ์ ไม่มีอะไรที่เธอจะเทียบกับเฉียวซุนได้ หน้าตาก็ไม่ได้สวย!”อาจารย์เว่ยพูดช้าๆ “ฟังดูแย่มาก!”ผู้ช่วยหลินลัง
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 73
ลู่เจ๋อนั่งอยู่ในรถ หลับตาลงเพื่อพักผ่อนทันใดนั้น เขาก็นึกถึงนักเรียนที่อาจารย์เว่ยบอกว่าแต่งงานกับเหลียงชานปั๋วในใจของเธอลู่เจ๋อนึกถึงเฉียวซุน เขากับเฉียวซุนรู้จักกันมานานแล้ว เฉียวซุนจะรู้สึกแบบเดียวกันเมื่อเขาแต่งงานกับเขาไหมนะ?แต่งงานกับคนรักและอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตลู่เจ๋อเป็นคนสุขุม แต่เมื่อเร็วๆนี้เขาเป็นคนที่เมื่อพูดถึงเรื่องของเฉียวซุนเขากดโทรศัพท์ไปหาผู้ช่วยพิเศษ “เรื่องที่ฉันให้ไปจัดการเป็นยังไงบ้าง”อีกฝ่ายก็ตอบอย่างรวดเร็ว “คุณลู่ เราได้ติดต่อทนายเมิ่งแล้ว! เที่ยวบินของเขาจะลงจอดที่สนามบินนานาชาติซวงหลิวในเมือง B ภายในสิบสองชั่วโมง เมื่อถึงเวลาเขาจะเข้าร่วมทีมทนายความเพื่อติดตามคดีอย่างเร็วที่สุด”ลู่เจ๋อถามอย่างเงียบๆ “เขามั่นใจแค่ไหน”เกิดความเงียบขึ้นเป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็พูดว่า “ทนายเมิ่งเสนอราคาสูงถึงสองร้อยล้าน! เขาบอกว่าเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์"ลู่เจ๋อเชื่อในความสามารถของเมิ่งเยียนหุยเขาวางสายไป เขาจะหลับตาพักสมองเพราะมีงานสำคัญตอนเที่ยง แต่เขาเปิดอัลบั้มแล้วหยิบรูปถ่ายออกมามันเป็นรูปถ่ายของเฉียวซุนนานมาแล้ว เขาถ่ายรูปตอนที่เฉียวซุนกำลังหลับอ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 74
สองคนที่กำลังคุยสองสามคำถึงจะวางสายแบบไม่เต็มใจหลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว เฉียวซุนก็ขดตัวอยู่บนโซฟา เธอกอดตัวเองเบาๆ ราวกับว่าจะทำให้ตัวเองอยู่ในเซฟโซนมากขึ้นความทรงจำของเธอที่มากมายเธอนึกถึงช่วงเวลาดีๆกับพี่ชายในวัยเด็ก เธอจำได้ว่าหลังจากที่แม่จากไปเธอก็มักจะคิดถึงแม่เสมอ...พี่ชายจะกล่อมให้เธอหลับ เขาจะอ่านนิทานให้เธอฟัง เขาร้องเพลงกล่อมเด็กให้เธอฟังเขาส่งเธอไปโรงเรียน คนขับก็จอดรถไว้ที่ประตูโรงเรียนพี่ชายของเธอให้เธอขี่หลังไปมหาวิทยาลัยเฉียวสือเยี่ยน เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดในโลก...กลางคืนเริ่มมืดลงเฉียวซุนเผลอหลับในห้องผู้ป่วยใบหน้าเล็กๆของเธอนอนชันเข่าที่เยือกเย็นและสวยงาม เธอเปราะบางเหมือนขวดแก้วอันสวยงาม ซึ่งจะแตกเมื่อไรก็ได้...นอกห้องผู้ป่วยลู่เจ๋อยืนเงียบ ๆ เขามองไปที่เฉียวซุนเป็นเวลานานพยาบาลยืนอยู่ข้างเขาแล้วลดเสียงลง “หลังจากที่ดูข่าวตอนกลางคืนก็เป็นแบบนี้ คุณลู่ คุณอยากเข้าไปปลุกคุณนายลู่ไหม? เธอนอนแบบนี้จะไม่สบายเอา”ดวงตาของลู่เจ๋อมืดมนยากที่จะเข้าใจหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หันหลังจากไปแล้วทิ้งไว้ประโยคเดียว “อย่าบอกว่าฉันมาที่นี่!”เขาลงไปชั้นล่างแล
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 75
เฉียวซุนยังไม่ได้ตอบกลับ เธอก็ถูกดึงขึ้นไปบนตักของเขาเสียก่อนตอนที่นั่งลง ลู่เจ๋อก็ทำเสียงโอดครวญ อาจจะเอ็นยืดไปจนถึงบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บเฉียวซุนกระซิบ “ปล่อยฉันลง!”เอวเรียวของเธอถูกกอดไว้ ทั้งสองก็อยู่ใกล้กันมาก ออร่าความเป็นชายอันบริสุทธิ์ของลู่เจ๋อราวกับผ้าไหมพันรอบใบหน้าของเธอ แสดงถึงความอบอุ่นที่เย้ายวนใจเขาก้มหน้าลงมาดูอาการของเธอเธอสวมชุดคนไข้หลวมๆนั่งลงบนตักของชายคนนั้น โดยมีขาเรียวยาวขาวทั้งสองข้างวางอยู่บนกางเกงผ้าสีเข้มของชายคนนั้น มันเป็นความรู้สึกต้องห้ามอย่างอธิบายไม่ได้ ราวกับว่าผู้ชายคนนั้นกำลังเล่นตลกกับเธอเสียงของลู่เจ๋อเริ่มแหบห้าว “แค่นั่งบนขาของฉันแล้วทายาซะ!”เฉียวซุนไม่ขัดขืน เธอหยิบกล่องยาที่เขาส่งมาแล้วทายาให้เขาอย่างเงียบๆแสงสว่างอันนุ่มนวลลู่เจ๋อเฝ้ามองดูท่าทางของเธอเธอก้มลงแล้วดูเต็มใจที่จะนั่งบนตักของเขา เขาคิดว่าเขารู้ว่าเธอเลือก...ที่จะเสียสละตัวเองเพื่อพี่ชายคนโตของเธอทันใดนั้นเขาก็รู้สึกหึงลู่เจ๋อรู้สึกหึง มักจะชอบทรมานคนอื่น ทันทีที่เขาคิดเรื่องนี้ฝ่ามือของเขาก็เอื้อมเข้าไปในชุดคนไข้หลวมๆ ของเธอแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่มีความอดทนแล
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 76
นี่เป็นเงื่อนไขของเธอ เธอจำเป็นต้องพูดชัดเจนกับลู่เจ๋อระหว่างพวกเขาไม่มีความรัก พูดถึงสภาพความจริง เขากับคุณนายลู่...และเธอต้องการคือสิ่งที่เธอควรได้รับคนฉลาดอย่างลู่เจ๋อจะไม่สังเกตการเปลี่ยนแปลงของเธอได้อย่างไรเฉียวซุนจากผู้หญิงเจ้าน้ำตามาเป็นหญิงสาว!เธอเรียนรู้ที่จะอดทนเพื่อเจรจาเงื่อนไขกับผู้ชาย เธอไม่เรียกร้องให้เขาชอบเธอ เธอกลายเป็นคนที่มีเหตุผลลู่เจ๋อเป็นคนที่ชื่นชมความเป็นจริงมาโดยตลอดเหมือนกับน้องสาวของหลีรุ่ย หลีชิงเฉิงแบบนั้น แต่ก่อนเขาก็เคยคิดว่าภรรยาในอนาคตของเขาจะต้องฉลาดและมีความสามารถ แต่สุดท้ายเขาก็แต่งงานกับเฉียวซุน เฉียวซุนที่บอบบางและอ่อนแอแต่ตอนนี้ เมื่อเฉียวซุนกลายเป็นคนที่มีเหตุและผล ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบแบบนี้!เขารู้สึกไม่สบายใจเขาดึงนิ้วยาวๆออกมาแล้วยิ้ม “คุณนายลู่เจรจาเงื่อนไขแล้ว!”เฉียวซุนพูดต่อเบาๆ “ฉันยังมีเงื่อนไข! ลู่เจ๋อ ฉันไม่ต้องการรับเงินจากคุณหรือเลขาฉินอีกต่อไป! ฉันต้องการหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ปสองเปอร์เซ็น”ลู่เจ๋อรู้สึกประหลาดใจมากเขาเลิกคิ้วหล่อเหลาเล็กน้อยแล้วเยาะเย้ย “คุณรู้ไหมว่าสองเปอร์เซ็นของลู่ซื่อกรุ๊ปมีมูลค่าเท่าไร คิดแบบน
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 77
ลู่เจ๋อสวมแหวนแต่งงานที่นิ้วนางของเฉียวซุนนิ้วมือของเฉียวซุนโค้งงอเล็กน้อยลู่เจ๋อจ้องมองที่เธอ ในที่สุดเธอก็ยื่นนิ้วออกแล้วให้เขาสวมแหวนให้กับเธอ... แหวนเพชรแวววาวบนนิ้วเรียวยาวของเธอเสียงของลู่เจ๋อแหบแห้งเล็กน้อย “คุณนายลู่ ยินดีต้อนรับกลับมา!”ร่างกายของเฉียวซุนสั่นเทาเล็กน้อยในที่สุดเธอก็กลับมาอยู่ข้างเขา เธอได้ขายตัวเองให้กับลู่เจ๋ออย่างสมบูรณ์ แต่ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ใช่แค่ภรรยาของลู่เจ๋อแต่... คุณนายลู่!……ลู่เจ๋อไม่ได้อยู่ค้างคืนที่นี่วันรุ่งขึ้นเขาก็ไม่ปรากฏตัว แต่ขอให้เมิ่งเยียนหุยพามาที่โรงพยาบาลเพื่อพบกับเฉียวซุนเมิ่งเยียนหุยมาพร้อมเอกสารสองฉบับฉบับหนึ่งคือหนังสือการโอนหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ป อีกฉบับคือเอกสารที่เกี่ยวข้องกับคดีของเฉียวสือเยี่ยนเฉียวซุนเจอเขาที่ห้องนั่งเล่นเล็กๆของวอร์ดตัวจริงของเมิ่งเยียนหุย ดูก้าวร้าวมากกว่านักแสดงในทีวี ดูแล้วเป็นคนที่ไม่น่าเข้าใกล้เมื่อเมิ่งเยียนหุยเห็นสายตาของเฉียวซุนก็ยิ้มเล็กน้อย “คุณนายลู่ ดูอ่อนแอกว่าที่ฉันคิด!”เขาไม่ได้รอการตอบโต้ของเฉียวซุนเลย เริ่มดำเนินการตามกระบวนการ “คุณนายลู่พวกเรามาเซ็นชื่อหนังสือการโอนหุ้น
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 78
เฉียวซุนถูกลู่เจ๋อกอดไว้เธอไม่คุ้นเคยกับการที่เขาพูดคุยกับเธออย่างใกล้ชิด เธอจึงหันหลังกลับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ใช่ ทนายเมิ่งพึ่งกลับไป!”เธออยากเก็บของต่อ แต่ลู่เจ๋อก็ตัวติดเธอ เขาโอบแขนรอบเอวอันเพรียวของเธอแล้วสัมผัสร่างกายของเธออย่างช้าๆ โดยดูเหมือนว่าจะไม่ได้ร้องขออย่างไรเพื่อให้เวลาผ่านไปเท่านั้นเฉียวซุนแต่งงานกับเขามาหลายปีแล้วรู้ดีว่าเขานิสัยแย่ขนาดไหนเธอไม่ได้ขัดขืนแล้วปล่อยให้เขาสัมผัสเธอ!หลังจากนั้นไม่นานลู่เจ๋อวางมือ “พูดอะไรบ้างล่ะ?”เสียงของเฉียวซุนเย็นชา “เรื่องหุ้นและการฟ้องร้อง”ลู่เจ๋อรอมาเป็นเวลานาน แต่เธอไม่ได้ริเริ่มพูดถึงหลีรุ่ยรวมถึงความปรารถนาของหลีรุ่ยที่มีต่อเธอเขามองเธออย่างลึกซึ้งอยู่นานลู่เจ๋อไม่ได้พูดถึงแต่กลับพูดถึงเรื่องอื่นแทน “จริงสิ! ฉันให้เลขาฉันหาคอนโด ที่ทำเลดีมาก!เหมาะมากสำหรับพ่อกับป้าเสิ่นไปอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปดู...…ว่าไง?”เขาดูใส่ใจ แต่เฉียวซุนก็ไม่หวั่นไหวเธอรู้จักลู่เจ๋อดีเขาใช้เงินแบ่งหุ้นของลู่ซื่อกรุ๊ป เขาใช้เงินสองร้อนล้านเพื่อจ้างเมิ่งเยียนมาสู้คดี เขาต้องทำให้เงินก้อนนี้คุ้มค่า... เขาต้องการให้เธอเล่นบทบาทของคู่รักกั
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 79
หลังจากที่เสิ่นชิงจากไปเฉียวซุนยืนมองอย่างเงียบๆที่ข้างหน้าต่างเธอเห็นป้าเสิ่นเดินลงมานั่งร้องไห้อยู่ริมถนน เธอไม่เคยเห็นป้าเสิ่นเป็นแบบนี้มาก่อน... ตั้งแต่ตระกูลเฉียวล้มละลาย ป้าเสิ่นก็แสดงท่าทีไม่มีความรู้สึกอะไรเลขาฉินที่อยู่ข้างหลังเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามเบาๆ “คุณนายลู่ คุณเสียภายหลังไหม”เฉียวซุนลดสายตาลงครู่หนึ่งเธอยิ้มเบาๆ “ฉันไม่เสียภายหลัง! ฉันจะไม่มีวันเสียใจภายหลัง”ไม่มีทางเลือกจะเสียใจได้อย่างไร?เฉียวซุนอยู่บ้านเป็นเวลานาน ตอนออกไปตอนบ่าย เธอก็ถือเพียงกล่องเล็กๆ ……พลบค่ำในตอนเย็นท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆหลากสีสันและแสงเรืองรองที่พร่างพราวอย่างยิ่งรถบ้านราคาแพงแล่นผ่านประตูแกะสลักสีดำ วนอยู่หลายครั้ง เพื่อจอดที่ลานจอดรถของคฤหาสน์ลู่เจ๋อยืนอยู่ภายใต้สีฟ้าพลบค่ำ เปิดประตูรถให้เฉียวซุนเขาเรียกเธอว่าคุณนายลู่เขามีใบหน้าที่หล่อเหลาแสดงถึงความสวยงามแล้วหัวเราะเบาๆ “ป้าหลี่ทำปูแช่สุรา! รสชาติไม่เลวเลยนะ เดี๋ยวฉันจะเปิดขวดไวน์แดง!"เขาเอาใจใส่มาก เฉียวซุนก็รู้ว่านี่คือช่วงข้าวใหม่ปลามันแม้ว่าพวกเขาจะเป็นสามีภรรยากันมาสามปีแล้วก็ตามไม่ว่าจะผ่านกี่วันกี่คืน
Latest chapter
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 400
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 399
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 398
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 397
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 396
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 395
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 394
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 393
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 392
