PERO hindi pa pala sa shower sex na iyon matatapos ang lahat sa pagitan namin ni Marius. Ang ibig kong sabihin, hindi pa pala siya tapos sa pagpapasinaya at sa lahat gusto niyang gawin sa akin at sa buong katawan ko. Dahil nagkaroon pa iyon ng karugtong. Sa pagkakataong ito ay sa rest house ko naman.“God, hindi ka ba napapagod?” tanong ko sa kanya nang matapos niyang maitulak pasara ang main door ay agad niya akong isinandal doon saka mariing siniil ng halik sa aking mga labi.Hindi siya kaagad na sumagot. Sa halip ay hinawakan lang niya ng mahigpit ang mukha ko saka ako muling siniil ng mariing halik sa aking mga labi.Ang masarap na kilabot sa katawan ko ay paulit-ulit na humahaplos sa paraang tila ba walang katapusan. Sa kabila ng tanong na iyon at pati na rin sa nararamdaman kong pananakit pa rin ng ibabang bahagi ng katawan ko ay mas nangingibabaw sa akin ang pag-asam na maramdaman siya sa loob ko. Sa kaisipang iyon ay mariin akong napapikit kasabay ng muli ay nakakakuryente at

“ANONG sinabi mo?”Natawa ako sa na-imagine kong posibleng itsura ng kapatid kong si Andrew matapos ang tanong na iyon. Nasa kabilang linya siya at sinabi ko sa kanya na boyfriend ko na si Marius. Bagay na nauunawaan ko kung bakit mahirap paniwalaan para sa kanya. Aware din naman kasi siya sa tila pagiging man hater ko noon.“Bakit? Hindi mo ba siya gusto para sa akin?” tanong ko habang malapad ang pagkakangiti.Katulad ng sinabi ni Marius kagabi. Alas siyete ng umaga siya bumiyahe paluwas ng Maynila. Pasado alas-onse na noon at ang totoo miss na miss ko na siya.“Hindi naman sa ganoon. Pero hindi ba kailan mo lang naman nakilala si Marius?” sagot ni Andrew mula sa kabilang linya.“Look who’s talking!” iyon ang sa halip ay naibulalas ko.“Hey,” sabi ng kuya ko. Alam kong nakuha niya kung ano ang ibig kong sabihin. At alam ko rin na nakangiti siya nang mga sandaling iyon. “Magkaiba tayo ng sitwasyon, Sam. At isa pa, babae ka at lalaki ako,” giit pa niya.Nagkibit lang muna ako ng balik

INISIP kong sumaglit sa ospital para sana magpatingin. Gusto ko kasing kumpirmahin ang kutob ko. Pero dahil bumuti na rin naman ang pakiramdam ko ay inisip kong baka mas maganda kung gagawin ko iyon nang kasama ang aking nobyo.“Mas maganda siguro anak kung kasama ko ang Daddy mo kapag nagpa-check ako. Para naman marinig niya mismo ang lahat ng pwedeng sabihin ng doktor,” iyon ang isinatinig ko sabay haplos sa flat ko pa rin tiyan.Napagdesisyonan kong puntahan nalang sa site ang nobyo ko. Gusto ko kasing sabay kaming kumain ng lunch.Mula sa aking pagkakahiga ay kumilos ako saka naligo na. Pants and shirt lang ang isinuot ko. Saka ako nag-rubber shoes. At dahil nga hindi naman malayo ay hindi na rin ako nagdala ng sasakyan.Agad akong binati ng mga empleyado sa site nang makilala nila ako. Malapit nang matapos ang café at hindi ko na mahintay ang finished product nito. Well, syempre hindi ko mapigilan ang maging masyadong proud dahil nga nobyo ko ang kasama sa mga gumawa niyon. Sa k

“PARTIAL amnesia. Meaning ‘yung mga huling nangyari sa kanya ang naapektuhan at hindi niya maalala. Posibleng bumalik, pero hindi natin masasabi kung kailan. Depende iyon sa pasyente.” Iyon ang naging simple subalit malinaw na pagpapaliwanag ng doktor kay Andrew kasama siya at ang asawa nitong si Lana. “Oh, Sam,” ani Lana na umiiyak pang yumakap sa kabiyak na agad rin namang umakbay rito. Mabigat ang loob na nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Marius. Pagkatapos noon ay tinangka niyang magbuka ng bibig para magsalita. Pero bago pa man niya nagawa iyon ay nauhan na siya ni Andrew. “Kailan namin siya pwedeng iuwi, dok?” tanong nito saka siya tinapunan ng matalas na tingin. Alam niya kung para saan ang titig na iyon. Warning look na parang ang gusto lang iparating sa kanya ay huwag siyang magtatangkang gumawa ng paraan para sumawsaw sa issue. Bagay na hindi gustong tanggapin ng kalooban niya. Hindi lang dahil nobya niya ang dalaga kundi dahil sa pagmamahal niya para rito. “

HINDI ko alam kung paano ko ipaliliwanag ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon. Parang naparalisa ang buong katawan ko. Hindi ako makakilos. Dahilan kaya nagkaroon ng pagkakataon si Marius upang mas higit pang palalimin ang halik na iyon.“Sam,” anas niya nang sandali niyang pakawalan ang mga labi ko. Sinunod niyang hinagod ng tingin ang aking mukha.Kinapa ko sa dibdib ko ang kahit maliit lang na disgusto sa kapangahasang iyon ng binata. Pero nabigo akong makita iyon. Sa halip ay pumunit pa ang isang matamis na ngiti sa aking mga labi. At hindi ko napigilan iyon.“Your kiss tastes familiar,” ang hindi ko pa napigilang sabihin sa halos pabulong rin na tono. Katulad ng ginamit sa akin ng Marius.Hindi na nagsalita pa si Marius at sa halip ay mahigpit na lamang akong niyakap pagkatapos ng sinabi kong iyon. Hindi iyon ang unang beses na niyakap niya ako mula nang magising ako mula sa aking pagkaka-commatose. Pero masasabi kong ito na yata ang pinakapaborito ko sa lahat ng bagong ka