Nasa byahe na palabalik sina Venuz papunta sa kanilang lugar, naisip nilang bumalik na dahil sa nangyari. Gusto man niyang sumunod sa hospital ay hindi niya magawa dahil ayaw rin ni Angelica.   Mabigat ang kanilang mga pakiramdam habang nasa byahe, nag-iisip sila kung sino ang may gawa no'n. Kakarating pa lamang nila Allen ay ganoon na ang nangyari.  "Nakikiramay ako pare," usal na sabi ni Steve kay Allen na tahimik lang na nakapikit.  Gusto man nitong matulog para kahit papaano ay hindi maalala ang mukha ng kaniyang kaibigan na nakahandusay, ngunit hindi niya magawa.   "Salamat," tipid lang na sagot nito.  Walang nag-iimikan sa kanilang lahat. Naging tahimik lang ang naging byahe nila. Isa-isa

    Angelica's POV      "Dexie, ikaw na muna bahala rito. Isang araw lang ako mawawala," tumango ito sa akin bilang pagsang-ayon.     Maaga akong gumising para sa importanteng lakad ko ngayon. Nandito rin si Dexie para dalhin sa akin ang mga papeles na kailangan ko galing sa opisina.      "Kumain ka na ba? Kung nagugutom ka, magsabi ka lang kay Nanay Neli." Si Nanay Neli na kasi ang parang mayordoma ng bahay namin.     Matagal na siyang nasa amin, bagong kasal pa lang ang magulang ko ay nandito na siya. Napakabait ni Nanay Neli, tinuturing ko na rin siyang parang lola.     "Sige po, Ma'am," usal nito sa akin at yumuko ng kaunti. Tumango lang ako rito.     Lumabas

    "Okay, class dismissed." Tumayo na ko sa aking kinauupuan pagka-alis ng prof namin.      Lunch break naman na at mamaya pa ang susunod namin na klase.      "Hoy, Manang! Saan ka kakain?"      May isa na naman na paepal ang tumatawag sa akin. Hindi ko ito pinansin, hinihintay ko lang si Venuz na matapos sa pagliligpit ng kaniyang gamit.      "Aba, suplada ka ha."      "Sis, ikaw ata tinatawag ni Steve?" Siko sa akin ni Venuz pagtapos nitong isukblit sa balikat ang kaniyang bag.    &nb

   Nasa harap ako ng aking salamin at nakatitig sa repleksyon ko. Hindi ako natutuwa, kahit kailan ay hindi ko ginusto ang ayos na ganito. Pakiramdam ko ay sobrang linis ng pagkatao ko pag wala ang mga pekeng freckles at wig kong bangs, lalo na ang malaki kong salamin. Hindi ko talaga nakikilala ang sarili ko sa ganitong ayos. Ngayon ko lang sinubukan pagmasdan ang sarili ko ng matagal sa salamin na ganito ang aking hitsura.   Napapikit ako ng mariin at saka tumayo sa aking kinauupuan. Nagsuot lamang ako ng black formal dress dahil kahit sana ay may makitang maitim sa pagkatao ko sa ayos kong 'to ngayon. Napatawa na lang ako sa naisip ko at napa-iling.   Tumungo na ako sa pintuan pagkatapos kong masuot ang aking heels na kulay itim din. Pagkabukas ko ng pintuan ay nakita ko si Steve na pakatok na sa aking kwarto. Napataas ang

  "Hayy, grabe. Napagod ako sa mga sinakyan natin," usal ni Mama habang nag-iingat pala ng katawan.   Pumwesto si Dad sa likuran niya at hinilot ang likod nito. Napangiti si Mom maging ako ay napangiti rin dahil parehso lang din naman silang napagod pero nagawa pa niyang hilutin si Mom. I just find it cute.   "Hon, sa tingin ko mas mage-enjoy tayo kung papasukin natin iyon." Napatingin ako sa tinuro ni Dad.   Natawa ako sa hitsura ni Mom ng mapatingin ako sa kaniya. Kung si Dad ay takot sa mga heights, siya naman ay sa mga multo. Paano ba naman, gustong pasukin ni Dad ang horror house. Sa akin naman ay walang problema, at saka hindi naman sila mga totoo kaya bakit ako matatakot?&n