Semua Bab The Lust Love : Bab 111 - Bab 120
135 Bab
Chapter 21
“I can’t contact you,” mahaba ang nguso ni Steven nang makita niya ako sa school. “Sorry, pinapagawa ko kasi ang phone ko. Nasira,” sabi ko habang nakatitig sa mga notes ko. Kahit ang totoo ay hindi ko alam saan ko na nalagay iyon. “2 days kitang hindi nakita. Anong ginagawa mo?” sa loob ng 2 days na ‘yon, pilit ko siyang iniiwasan. Ayaw ko talagang magtagpo kami. Nagtatago ako. “Na busy lang ako,” sabi ko. Hindi ko siya magawang tignan. “Oh. Okay.” Aniya at natahimik. Maya-maya pa ay naramdaman kong tumabi siya sa akin. “Are we good hon?” naramdaman ko ang baba niya sa balikat ko. Nilalambing ako. Tumibok ng malakas ang puso ko sa ginawa niya. Kinakabahan ako. Hindi ako makagalaw. Pero pinili kong kumalma. “Oo naman Steven, we’re good,” sabi ko sa kaniya. Ngunit kita sa mata niya na hindi siya naniniwala. “I’ve been away for a week dahil isasama ako ni dad sa out of town niya. Hindi ko kayang umalis dahil pakiramdam ko ay hindi tayo okay,” sabi niya sa ‘kin. Tumingin ako at
Baca selengkapnya
Chapter 22
"What happened?" Hannah asked habang papalit palit ang mata sa amin ni Yenro."I was being bullied by a classmate. Yenro just comforting me." Sabi ko at ramdam ko ang tingin ni Yenro sa gilid ko.Please stop it Yenro. Ayaw kong malaman ni Steven ito."Oh. Comfort." Ani Hannah sa nagdududang tono."Anong klaseng comfort iyon? Comfort as a classmate? Or comfort as a friend?" aniya na may nanunuyang tingin."Hannah!""Yes?" pinanlakihan niya ako ng mga mata."From the start, I don't like you. Hindi ko alam bakit pero hindi talaga kita gusto." Tumingin siya kay Yenro."Pero ngayon, alam ko na kung bakit hindi kita magawang magustuhan," aniya sabay balik tingin sa akin."Manggagamit at mal@ndi!""HANNAH!" Galit na sabi ni Yenro. He even stepped up para ipagtanggol ako kay Hannah ngunit hinarap niya si Yenro na may galit sa mga mata."It's a shame that I like a person like you. Go and defend her, Philip. I don't care. Because I'll do the same. I'll defend my kuya no matter what it takes." M
Baca selengkapnya
Chapter 23
"Hoy! Tulala ka na naman!" Pambungad ni Vios na kakapasok lang ng bahay.Hindi ko siya pinansin at tahimik na nanonood ng palabas."Nakita kitang pumasok ulit kanina. Bakit? Akala ko magtatago ka lang sa bahay mo.""Wala. Gusto ko lang makita sila dahil anytime, papaalisin na ako ng boss mo."Tumahimik siya sa sinabi ko at nanood nalang ng palabas na pinapanood ko."Vios, bakit mo ito ginagawa? Bakit mo 'ko tinutulungan? Hindi ba kanang kamay ka ni Lia?""She's a lost girl, Amanda. I can't disclose any information to you dahil baka mas manganib ang buhay mo. Ang magagawa ko nalang ay siguraduhing ilayo ka sa kamatayan na binabalak niya."Balak nga akong patayin ng boss niya. How odd. Sinasabi ito ni Vios na parang wala lang. Hindi ko alam kung anong dapat ko naisin. Mabuhay pero takot at nagtatago o mamatay nalang."Tingin mo mabubuhay ako sa Canada ng mag-isa, Vios?""Pilitin mo, Amanda. Pilitin mo."May luhang kumawala sa mata ko. Ang saklap ng kapalaran ko."Si Yenro at Steven, hi
Baca selengkapnya
Chapter 24
“Again?” Hindi makapaniwalang tanong ni Steven. “Let’s break up,” pag-uulit ko hoping marinig niya. Alam kong naintindihan niya agad iyong sinabi ko but ayaw niyang intindihin. I saw him chuckled but his eyes didn’t smile a bit. “You’re mad again, hon?” Hindi talaga siya naniniwala. Ayaw niyang maniwala sa sinasabi ko. “Steven, please.. Huwag mo na akong pahirapan,” may luha ng tumulo sa mga mata ko. I want to end this as soon as possible. “Are you hungry? Gusto mo bang kumain muna tayo?” he desperately said. He’s trying to approach me but I stepped back. “Is this about your father, hon? Are you stressed because of it? Tell me, do-doublehin ko ang effort ko to find him para hindi ka mag-alala pa. Just, huwag mo lang bitawan itong relasyon natin dahil napapagod ka na sa paghahanap sa kaniya.” Maririnig na ang pagmamakaawa sa kaniya. Pinahiran ko ang luha mata ko. Seryoso ko siyang tinitignan. “No need. Alam ko na kung saan si papa.” “Alam mo?” “Yes at nasa ibang bansa pala siy
Baca selengkapnya
Chapter 25
"From toothbrush, toothpaste up to shampoo, all set." Nakangiting sabi ni Vios habang nilalapag ang mga pinamili niya para sa 'kin. "Nakakahiya pero maraming salamat," sabi ko. "Don't mention it." Umupo siya sa lamesa dito sa apartment ko at ako naman ay naka sunod ng tingin sa kaniya. "Marunong ka bang magluto?" tanong ko sa kaniya. Tumango siya at binuksan ang mga pinamili niya. "It's a basic thing. Dapat alam mo paano magluto o mamatay ka sa kalsada dahil sa gutom." Natameme ako kasi hindi ko na-apply sa sarili ko ang logic niya. "Hindi ka marunong magluto?" medyo gulat na tanong niya. Tumango ako. Napabuntong hininga siya at lumapit sa 'kin. "C'mon, tuturuan kita," sabi niya. Sumunod ako sa kaniya papuntang kusina. Hindi ko aakalain na marunong ang lalaking ito sa gawaing bahay. "Ke-babaeng tao hindi marunong magluto." Medyo disappointed na aniya. Napasimangot nalang ako ngunit hindi naman magawang mag reklamo. "Ang gagawin lang natin ngayon ay prito prito lang,"
Baca selengkapnya
Chapter 26
Gaya ng sabi ni Vios, may dumating ngang tauhan ni Lia sa apartment. Tahimik lang ako sa sofa habang siya ay naninigarilyo sa harapan ko. Na text ko na si Steven at alam kong by anytime ay nandito na siya. “Alam mo bang ang bilin sa akin ni boss ay pwede kitang galawin kung gusto ko?” Kinain ako ng kaba sa sinabi niya. Mula pa noong dumating siya ay kinakabahan na ako. Pero ayaw kong magpatalo sa kaniya. Sinabihan na ako ni Vios dito. Sa bulsa sa dress na suot ko, narito ang parang lighter. K*tsilyo ito na maliit. Nakahanda na rin ang bag sa bulaklak na nasa labas. Nasa bush koi to nilagay. Nilagay ko na doon kanina bago pa siya dumating sa apartment. Nakita ko ang dila niyang tila ba pinapakita niya sa akin kung gaano siya kamanyak. Dinidilaan niya ang labi niya. Kanina ko pa nga nakikita ang paglamas niya sa pagkalalaki niya na tila ba ipinapakita niya ng sadya sa akin. Malagkit ang mga tingin niya at mariing nakatitig sa binti ko. Kinakabahan ako pero pinili kong yumuko at h
Baca selengkapnya
Chapter 27
-----6 years later----“Hey, Amanda.. Can you please bring this to that customer,” Arman pointed the old lady in black using his lips.Kinuha ko ang pinapaabot niyang kape at ibinigay iyon sa matanda.“Hindi ka pa ba uuwi?” tanong niya nang makabalik ako sa pwesto ko.“Maya na siguro. It’s still early.” Sabi ko habang nagbabasa ng libro.“Gusto mo mag-aral ng law?”Napansin niya siguro itong libro na binabasa ko. “Kung pwede pero mukhang malabo,” natatawang sabi ko sa kaniya.May pumasok na costumer na Chinese kaya umalis muna siya para entertainin iyon. Hindi ako empleyado sa shop niya pero tumatambay ako dito minsan kapag walang trabaho.Tumingin ulit ako sa relo na suot ko. Still early pero ako pala ang nakatoka magluto.“Arman, gonna go,”“Akala ko ba still early?”“Nah! Ako magluluto ngayon e,” kumaway lang ako at lumabas. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa bulsa habang binabaybay ang daan pauwi ng bahay ni Arman.“Hey, Amanda. Where ya going?”“Home,”“Hi, Amanda!”Panay lang a
Baca selengkapnya
Chapter 28
“Dali na!”“Teka sandali! Ito naman!” Naiiinis na sabi ko. Basta nalang niya kasi ako kinuyog dito matapos naming kumain.“Ang kupad kupad mo. Halika na kasi!”“Ito na nga oh. Hindi naman makahintay,” reklamo ko ngunit natatawa rin naman sa kaniya.Nilayasan namin si Arman kaya heto kaming dalawa at parang mga bugaw sa suot naming hindi ko alam kung style o sadyang kinulang lang sa tela,“Chi, pwede bang pass muna ako dito?” medyo kinakabahan kasi ako sa meet up meet up na ‘yan.“Ano ba ‘yan Amanda. First time mo na ngang sumama sa ‘kin, lalayasan mo pa ako. Kung hindi mo gusto ang ire-reto ko sa ‘yo, sisibat na tayo.”Aish! Wala na akong nagawa nang kaladkarin niya na ako.“Oh mukhang ayun na sila,” sabi niya habang nakatanaw sa may hindi kalayuan.“Chi, makakalbo talaga kita kapag napahamak tayo dito,” sabi ko sa kaniya.“E relax mo nga ‘yang pechay mo. Ito naman,” sabi niya sa ‘kin.“Bakit pala dito? Wait—mauna ka na. I need to go to the bathroom.”“Dito ko kasi e mi-meet iyong pap
Baca selengkapnya
Chapter 29
Umiiyak ako sa likod ng sasakyan habang sakay sa sasakyan ni Lia papunta sa bahay niya. Takot na takot ako lalo na nang makita ang duguang mukha ni Arman.Nagmakaawa ako sa kaniya na sasama na ako basta huwag lang niyang saktan si Arman at Chichi. Ngayon nga ay nakauwi na kami. Nakauwi na kami sa lupang pinagmulan ko na minsan ko ng nilayasan.Tahimik lang ako sa likod. Umiiyak at hindi alam anong gagawin.“Uuwi ka na sa bahay mo bukas. Tandaan mo Amanda na hawak ko ang buhay ng ama mo at bagong pamilya mo sa Canada,” sabi niya sa ‘kin.Hindi ako sumagot. Labis talaga ang kasamaan niya. Gusto ko lang naman ng simple at payapang buhay.Pagdating namin sa bahay niya, naabutan ko ang larawan ng babae na nakakalat sa pader. Kumunot ang noo ko dahil namumukhaan ko ang babae.“Kaya kita dinala dito dahil sa babaeng ‘yan,” sabi niya.“B-Bakit?”“No’ng sinundan ka ni Steven sa Canada 6 years ago, ang bruhang iyan ang pumalit sa ‘yo. Inakit niya si Steven at may nangyari sa kanila.”Nanlaki an
Baca selengkapnya
Chapter 30
1 week akong nagkulong sa bahay. I was waiting for Ben to visit me. Sabi niya ay pupuntahan niya ako but I cannot take this anymore.Halos ilang araw na akong nagtitiis sa init dahil walang kuryente at nagtitiis mag igib ng tubig sa kapit bahay. Halos hindi ako makaligo at lalong hindi makalaba ng damit! Naiinis na nagpapadyak ako sa loob. Ano ba namang klaseng buhay ito oh. Ano bang nagawa ko sa nakaraang buhay ko Lord at pinaparusahan mo 'ko ng ganito? Nakapag decide na akong lalabas na para ipabalik ang kuryente sa amin. Bahala na si Ben. Naligo agad ako gamit ang isang timba na tubig at agad na nag text kay Ben na aalis ako ng bahay. First time kong maligo na ipagkakasya ang isang timba ng tubig panligo. Tumawag naman si Ben kaya sinagot ko ang tawag."Bago mo ako pagalitan, please hear me out! Walang tubig at kuryente Ben. Mas mauna yata akong mamamatay dito kesa mapatay ako ng psycho na Lia na iyon! Ni ayaw ko ng tumae dahil walang tubig."Nakita kong ngumiwi siya. "For
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
91011121314
DMCA.com Protection Status