“HI, SIR, good afternoon po,” pagbati ko nang makapasok ako sa Principal’s office. Naupo ako sa upuan katapat ng desk niya. Kasalukuyan siyang may binabasang papel ngayon at ni hindi man lang ako nilingon kahit na sandali.“Ano ang pakay mo rito?” masungit pa niyang tanong sa akin. Matapos ay tinitigan pa ako mula ulo hanggang paa.Inilagay ko sa table niya iyong papel para sa mga magpa-practice teaching.“Ipinabibigay po ng Dean ng University de Santiago.”Tumango lang siya sa akin pagkatapos ay inilagay ang iniabot kong folder sa ibabaw ng iba pa niyang papeles na nasa ibabaw ng mesa niya. Tumayo siya at lumapit sa mga kumpol din ng mga files na nakalagay sa drawer hindi malayo sa mesa niya. May kinuha siyang isang green na folder at iniabot iyon sa akin.“Ibigay mo naman ito sa Dean ninyo at bumalik ka rito para sa magiging sagot niya.”I just smiled at him bitterly. Asa ka pang babalik ako sa impyernong ito.Inilagay ko na iyong folder sa loob ng bag ko at pagkatapos ay nagpaalam n

KANINA PA akong naghihintay kay Ken dito sa tapat ng unit niya. Kating-kati na akong malaman ang katotohanan. Hindi ko alam kung matatanggap ba iyon ng sistema ko pero sa ngayon ay hindi ko muna iyon iniisip. Gusto kong magtapat sa akin si Ken tungkol sa nakaraan naming dalawa. Gusto kong maalala siya at ang mga bagay na pinagsaluhan naming dalawa noon.Alas nuebe na ng gabi pero hindi pa rin siya umuuwi. Hindi ko alam kung ano iyong business na tinutukoy niya kanina pero masyado naman yata siyang ginabi ngayon at parang kataka-taka na. Ilang beses ko siyang tinawagan at tinext pero wala siyang reply maski na isa.Sa totoo lang, hindi ko alam kung dapat ba akong magalit sa kaniya o hindi. Naguguluhan ako . . . bakit hindi niya sinasabi sa akin kung ano ang hindi ko naaalala? Bakit ayaw niyang sabihin iyong tungkol sa nakaraang mayroon kaming dalawa? May itinatago ba siya kaya ayaw niyang sabihin sa akin? May mga bagay ba or pangyayari sa nakaraang iyon ang ayaw niyang malaman ko?“Why

APAT NA araw na mula nang huli kaming magkausap at magkita ni Ken. Hindi ko sinasagot ang mga tawag niya, hindi ako nagrereply sa mga texts niya, at hindi ko rin hinahayaang magkatagpo kaming dalawa. Hindi pa rin kasi maalis sa isip ko iyong halik ni Ken. First kiss ko iyon! I mean, iyon iyong unang kiss na naalala ko except iyong kay Karl.At isa pa, iniisip ko rin kasi kung bakit at paano nawala sa isip ko si Ken at ang mga kaibigan niya. Ang ibang detalye sa pagkabata ko ay naalala ko. Kung hindi nga lang nabanggit ni Ken ang tungkol sa nakaraan namin ay iisipin kong wala naman akong ganitong sitwasyon.Hindi rin malinaw sa akin kung bakit kilala ng Phoenix na iyon ang mama at papa ko. Hindi kaya may kinalaman sila sa pagkamatay nila? Pero imposible iyon. Ang sabi ni Tita Gloria, namatay sa car accident ang mga magulang ko.Hinilot ko ang sentido ko at pinakatitigan ang kisame ng kwarto ko. Alas nuebe na kasi ng umaga pero nakahilata pa rin ako rito sa kuwarto ko. Ilang araw nang pi

“ANG GAGUWAPO ng mga ka-table natin, ano? Parang mga prince charming na naghihintay lang ng pagsunggab ng mga naggagandahan nilang mga prinsesa,” kinikilig-kilig pang sabi ni Gwen.Narito kami ngayon sa comfort room para mag-retouch ng mga make-up namin dahil unti-unti na kaming nagiging oily. Actually, inaya ko lang talaga rito si Gwen para na rin pasimpleng hanapin sila Ken. Tapos na kasing magkainan sa party pero hindi pa rin sila nakakabalik. Magdadalawang oras na silang wala.Ilang beses kong sinubukang tawagan ang cell phone ni Ken pero hindi naman siya sumasagot. Imposible namang hindi niya napansin ang tawag ko dahil maraming beses kong ginawa iyon. Kung tama si Maureen sa sinabi niya kanina, paniguradong nakikipagsuntukan na nga kung kani-kanino ang mga iyon. Hay naku talaga, parang mga bata!“Sira ka talaga! Anong ‘pagsunggab ng mga prinsesa nila’ ang pinagsasasabi mo riyan? Tayo pa talaga ang lalapit sa kanila, ganoon? Sa ganda nating ito? Gusto mo bang tularan iyong babae n

“HINDI BA trainee pa lang dito iyang Laurice na iyan? Bakit parang may special treatment sa kaniya si Mrs. Lozada?”Kabubukas ko pa lang ng pinto ng unit ng nilinis kong kuwarto nang marinig kong binanggit ng isang babae ang pangalan ko. Hindi ko pa alam ang mga pangalan nila pero sigurado akong pareho kaming sa housekeeping department naka-assign. Hindi na muna ako lumabas ng unit na iyon pero pinanatili kong bukas ang pinto para marinig ko ang sinasabi nila tungkol sa akin.“Oo, trainee pa lang. Paano ba namang hindi bibigyan ng special treatment, malakas ang kapit niya sa anak ni Mr. Van.”“Ay, doon sa guwapong bata? Kaya naman pala. Hindi pa man din nakakatapos ng pag-aaral, landi na kaagad ang inaatupag. At mautak din siya ha, sa mayaman na kumapit para pagka-graduate, deretso sa pagiging mayaman.”Pinigilan ko ang sarili kong lumabas at sugurin ang mga tsismosang iyon. Wala silang alam sa buhay ko kaya wala silang karapatang magsalita laban sa akin.“Kung anak ko ganiyan at malam