“AMANDA!!!!” Ngunit parang walang naririnig si Amanda na lumabas na ng bahay nito. Masyado nang malalim ang sugat na niiikha ni Genis sa buhay niya para makipagbalikan na naman siya ditong muli. Aayusin muna niya ang sarili niya. Kapag handa na siya, kapag alam niyang mas mahal na niya ang sarili niya kesa dito, baka sakaling may pag-asa pa silang dalawa. Tumawag siya ng taxi saka nagmamadaling sumakay. Habang pauwi ay walang patid ang mga luha niya. Napakagat labi siya. Matindi rin pala ang mga pinagdaanan nito habang iniisip niyang pinabayaan silang mag-ina ni Genis. Muntikan pa itong mamatay sa katarantaduhan ni Carina. God, tama nga bang ngayon niya ito layuan? Ngayong kailangang-kailangan siya nito? Matapos ang ilang minutong pag-iisip, parang bigla siyang natauhan. Ngayon higit kailanman niya dapat na patunayan kung gaano niya ito kamahal. Inutusan niya ang driver na bumalik sa pinaggalingan niya. To hel

“BAKIT PARANG WORRIED KA na nandito ako? Aren’t you happy to see me, Genis?” Tanong ni Wendy sa kanya, “At hindi ko alam na nagkabalikan nap ala kayo ng babaeng iyon?” Tila nanunumbat pang sabi nito, “Hindi mo na ko pinuntahan, ni hindi mon a inalam kung anong nangyayari sa buhay ko. Talagang pinabayaan mo na ako,” Naghihinanakit ang tonong sabi nito sa kanya. “I’m sorry Wendy. Medyo marami lang akong kinaharap na problema, but I’m happy na maayos na ang lagay mo at hopefully tuloy-tuloy na ang lahat,” Pilit ang mga ngiting sabi niya sa dalaga, “Kung may kailangan ka, magsabi ka lang.” Mapakla ang ngiting pinakawalan nito, “Wala na akong pamilyang babalikan. I don’t know kung makaka-survive pa ako,” Nakita niya ang mga luhang sumuong sa mga mata nito. Naalala niya nuong maulila siya kaya naiintindihan niya ang pakiramdam ni Wendy ngayon. Lumapit siya at naupo sa tabi nito, “Hindi ko ginusto ang lahat ng nangyari. . .” halos paanas lamang na sabi niy

“WHO ARE YOU?” Matiim na tanong ni Amanda kay Genis nang makauwi na sila ng bahay. Nakita niya ang takot sa mukha nito habang nakatingin sa kanya. Ramdam niyang may gusto itong ipagtapat ngunit nag-aalangang malaman niya ang totoo. Lumapit siya sa tabi ng asawa, “Genis, kailangang malaman ko ang totoo. Hindi ganitong nangangapa ako sa dilim. I deserve to know the truth kung gusto mong pagtiwalaan kita.” Aniya rito.Huminga ito ng malalim.Hinawakan niya ang mga kamay nito at tinitigan ito ng matiim, “Makikinig lang ako. Sabihin moa ng lahat. Bakit parang maraming nagtatangka sa buhay mo? Hindi safe ang ganitong klase ng environment para sa anak natin,” tila maiiyak nang sabi niya rito.“Amanda. . .I am afraid I will lose you kapag. . .kapag nalaman mo ang totoo,” halos paanas lamang na sabi nito sa kanya.“But I deserve to know the truth. Uunawain ko ang lahat hangga’t kaya ko,” pangako niya rito.“Bukod sa mga legal business ko, may mga illegal operations ako. I have an und

TAHIMIK ANG BUHAY NI AMANDA SA IRELAND ngunit alam niyang hindi siya ganap na maligaya. Paminsan-minsan ay nakikibalita siya kay Errald ng mga nagaganap sa Pilipinas gayon din sa kanyang Kuya Efren. In fact sa Kuya Efren niya nabalitaan ang tungkol sa ginagawang pagtulong ni Genis sa mga taga Sta. Elena. Mula rin sa kuya niya ay nalaman niyang nagpapaabot ng tulong para sa kanya ang asawa ngunit tinatanggihan niya ito. Gusto muna niyang huwag silang magkaroon ng kahit na anong ugnayan kay Genis. At hangga’t hindi siya nakakatiyak na binitiwan na nitong talaga ang dating gawain ay hindi niya ito babalikan. Malinaw naman ang napag-usapan nila. Kailangan muna nitong ayusin ang buhay nito. Kapag natiyak niyang tuluyan na itong nagbago ay saka lamang niya ito bibigyan ng pagkakataong patunayan sa kanilang mag-ina kung karapat-dapat pa ba nila itong tanggapin sa buhay nila. Nagpasya na rin siyang mas mainam na sa ibang bansa na lamang sila manirahan kung sakali mang m

“MAS pinahalagahan mo pa si Errald kesa sakin, hindi mo man lang naisip na nanabik rin naman ako sa anak ko,” tila nanunumbat na sabi pa ni Genis sa kanya, “Anyway, hindi ako pumunta rito para saiyo. Gusto ko lang talagang makita ang anak ko,” anitong bahagyang napangiti, “Sorry kung ginulat kita pero kung dati ay hinayaan ko lang na mapalayo sa anak ko, ngayon di na ko papayag na hindi ko sya makasama. Bukas na bukas, susunduin ko sya sa Sta. Elena!”sabi nito saka iginala ang paningin sa paligid na waring sadyang gustong iwasan ang mga mata niya, “Hindi mo ba ako ipapakilala sa boyfriend mo?” Hindi na niya itinama pa kung ano ang nasa isip nito. “Wala sya dito ngayon,” sabi na lamang niya. “But don’t worry, kung may pagkakataon, ipapakilala ko sya saiyo.” Nagkibit ito ng balikat, “At least mukhang masaya ka na pala,” malamig ang tonong sabi nito saka tumingin sa wrist watch nito, “Hindi na ako magtatagal. Si Gertrude lang naman ang dahilan kaya ako