Muli niyang pinaandar ang kotse at binaybay ang daan. Plano niyang tumungo sa isang liblib na lugar para magkubli. Kailangan niyang makaisip ng isang solid na plano kung paano mahihiwalayan si Vincent. Ayaw niyang mangyari sa kaniya ang ginawa nito noon kay Lalaine na naging dahilan ng pagkawala ng baby nito."Saan tayo pupunta?" Nagulantang siya sa tinig na nagmula sa kaniyang likuran. Mabilis niyang naapakan ang preno ng kotse sabay lingon sa nagmamay-ari ng tinig. Nanlaki ang kaniyang mga mata pagkakita kay Evo. Hindi niya batid kung paano at kailan ito pumasok sa kaniyang kotse."Ikaw na naman?! Bakit ba ang kulit mo?! Paano ka nakapasok dito?!" Prente lang itong sumandal sa upuan at saka humikab. "Wala kasi akong mapaglibangan sa bahay kaya naisipan ko na sumama sa'yo. Saan ka ba pupunta? Bakit ang laki yata ng bagahe na dala mo?" magkakasunod nitong tanong.Natampal niya ang sariling noo dahil sa labis na stress. Kapag hindi ito tumigil sa kabubuntot sa kaniya ay baka mahatak

Sinubukan niyang sumigaw ngunit kaagad nitong tinakpan ng palad ang kaniyang bibig habang ang isa pa nitong kamay ay may hawak na baril at nakatutok iyon sa kaniyang leeg."Tumahimik ka kung ayaw mong barilin kita! Hindi mo naman siguro gugustuhin na ipahamak ang anak natin, 'di ba? Hindi ka masasaktan at ang baby kung pipiliin mo na ayusin ang relasyon nating ito."Sa takot na masaktan ang anghel na nasa sinapupunan, nanginginig ang buong katawan na awtomatiko na lamang siyang napatango."G-Gagawin ko ang gusto mo, h-huwag mo lang ako sasaktan . . ."Ipininid niya ang kaniyang mukha nang sinubukan nitong halikan ang kaniyang pisngi. Mariin na ipinikit niya ang mga mata at nakaramdam ng pandidiri nang lumapat ang labi nito sa kaniyang leeg."Mahal na mahal lang kita at ang baby natin kaya ko ito ginagawa. Umuwi na tayo at kalimutan na lang ang lahat ng nangyari, hmm?"Nagmistula siyang robot na naging sunod-sunuran sa lahat ng utos nito. "Dalahin mo lang ay ang mga importante na gamit

"A-Ano?! W-Wala bang sasagot sa tanong ko?! H-How's my baby?!" Nagkatinginan ang dalawang lalaki, walang nais na magsalita.Mayroong dextrose na nakakabit sa kaniya kaya tiyak niyang hindi maganda ang lagay ng kaniyang katawan. Base na rin sa reaksiyon ng dalawang lalaki ay batid na niyang wala na ang kaniyang anak.Marahas na binaklas niya ang karayom na nakatusok sa kaniyang pulso at saka pinilit na tumayo."Romana! Hindi ka pa maaaring gumalaw! Ang sabi ng doktor ay kailangan mong magpahinga!" pigil sa kaniya ni Evo.Hinawakan nito ang magkabila niyang balikat at saka inihiga siyang pilit muli sa hospital bed."B-Bitawan mo ako! K-Kasalanan ko! N-Nawala ang baby ko dahil sa kapabayaan ko! K-Kasalanan ko!" Humahagulhol siya habang pumipiglas sa hawak ni Evo ngunit hindi siya pinakawalan ng lalaki.Niyakap siya nito nang mahigpit at saka marahan na hinagod ang kaniyang likod."Hey . . . Calm down! Your baby is still alive!"Napahinto siya sa kaniyang pag-aamok. Itinukod niya ang kan

"Doon ka maghanap, dito ako sa kabila," anas ng isa sa mga lalaki."Talasan mo ang iyong mga mata, hindi maaaring mamiligro ang buhay ni Miss Lichauco sa ating pangangalaga. Malaki ang tiwala sa atin ng agency," dagdag pa nito.Nagsumiksik si Evo sa isang tabi upang magkubli. Nais niyang batukan ang sarili sa mga oras na 'yon. "Gusto mo na yata mamatay, Evo Xylon Anderson. Sayang ang lahi mo 'pag nagkataon . . . " bulong niya sa hangin.Butil-butil ang pawis niya sa noo. Bahagya niyang pinahaba ang leeg upang silipin ang mga lalaking naghahanap sa kaniya. Isa na lamang ang naroon, nakatalikod sa kaniyang gawi habang sumisilip-silip sa mga sulok na maaari niyang pagtaguan. Awtomatiko siyang napaatras nang bumaling ang leeg nito sa kaniyang direksiyon."'Nak ng talong! Katapusan ko na yata!" aniya. Papalapit nang papalapit ang mga yabag patungo sa kaniya. Pigil ang kaniyang paghinga sa maaaring kahahantungan ng kaniyang mga kilos na hindi pinag-isipan na mabuti."Ginoo . . ."Tinawa

Lango na sa alak si Vincent ngunit hindi pa rin siya tumitigil sa pag-inom. Nakakabingi ang tugtog at hiyawan ng mga taong sumasayaw sa paligid ngunit wala siyang pakialam. Ang tanging nais niya ay ang uminom ng maraming alak hanggang sa tuluyan na bumagsak ang kaniyang katawan.Hanggang ngayon kasi ay wala pa rin siyang ideya kung saan nagtatago ang kaniyang asawa. Mayroon na rin ipinadalang divorce paper ang attorney ni Romana ngunit wala siyang balak na pirmahan iyon, kahit magkamatayan pa."Saan ka ba nagtatago na babae ka?!" liyong wika niya.Nag-utos na rin siya sa ilan niyang tapat na mga tauhan para hanapin ito ngunit walang makapagsabi sa eksaktong lugar na pansamantala nitong lungga. Maging si Roman ay minanmanan niya ngunit wala siyang napala sa kasusunod sa bayaw.Hindi niya batid kung ilang bote na ng alak ang nainom ngunit alam niyang marami-rami na rin sapagkat ramdam na niya ang kirot sa sintido, nagdodoble na rin ang kaniyang mga paningin.Mula sa isang madilim na sulo