Ang tibok ng puso ko ay muling bumibilis habang nakatingin sa kaniya. Inilalayo niya ako kay Errol, ayaw na niyang makasama ko si Errol... a-anong. S-Sandali...Lahat ng nais niyang gawin ko noong una ay kabaliktaran na ngayon."Tatlong buwan na kasunduan, Thauce, nakalimutan mo na ba? Kailangan kong kuhanin ang atensyon ni Errol, paibigin siya. Manatili sa tabi niya. Bago ang operasyon ni Seya malinaw ang lahat sa ating dalawa. Thauce, gusto ko nang matapos ang kasunduan, ginagawa ko na, 'di ba? ginagawa ko na ang lahat k-kahit masakit sa loob ko na lokohin si Errol.""Ano na naman ito?"Paulit-ulit na ako, paulit-ulit na ako sa kung ano ang usapan naming dalawa dahil hindi ko na maintindihan ang ugali niya.Hindi noon kaya ng konsensya ko, naisip ko na paano kung malaman ni Errol ang tungkol sa kasunduan? sobrang kahiya-hiya. Ano ang mukhang maihaharap ko? pero wala na akong magagawa dahil narito na ako. Tatapusin ko na pero ang utak ni Thauce, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo d

"Dito, Errol!"Narito kami ngayon sa may tabing dagat. Nakaupo ako sa puting buhangin habang nanonood sa mga naglalaro. Maagang nagkayayaan ang mga kalalakihan na mag-beach volleyball. Hindi ko ba alam kung bakit ang energetic at aga pa rin gumising ng mga ito kahit inabot na sila ng madaling araw nang bumalik sa rest house. Nagtagal rin sila sa labas at si Errol ay hindi ko naman alam kung saan nagpalipas ng gabi.Hindi na kasi siya bumalik, wala rin naman sinabi nang magkita kami kanina nang nasa silid siya. Pero pansin ko iyong putok niyang labi. Nang tanungin ko siya kung napaano iyon ay ang sagot niya sa akin dahil daw sa kalasingan niya kagabi.Sinabi naman rin ni Lianna sa akin na hindi rin bumalik si Thauce sa silid nila. Sa isip ko ay alam na... mukhang mahaba-habang pag-uusap ang ginawa nito at Errol pero mabuti na lang at putok sa mga labi lang ang nangyari.Kaya hindi ako naniniwala sa dahilan ni Errol dahil ito at nakatingin ako kay Thauce. Ang gilid ng mga labi nito ay m

Ang simpleng pag-iiwan rin ni Thauce ng pagkain sa akin ay naging malaki ang epekto. Isa iyon sa hindi ko inaasahan sa kaniya lalo pa sa nangyari sa pagitan namin na dalawa. At ang sticky note... kahit na pangalan ko lang ang nakasulat doon ay ilang beses ko pa ngang tinitigan at binasa."Are you okay, Zehra?"Binalingan ko si Lianna nang marinig ko ang boses niya."Ayos lang..." tipid akong ngumiti sa kaniya.Alas nuwebe ng gabi at narito kami ngayon sa may entertainment room sa kanilang resthouse. Nanonood naman kami ngayon ng horror movie. Kahit na panay ang tili ng mga kababaihan sa tuwing lalabas ang multo ay hindi non nakuha ang atensyon ko sa sobrang pag-iisip sa pagkain na itinabi ni Thauce para sa akin.Tuloy, ito, bumaling na naman ako sa kaniyang pwesto. Malayo sa akin. Hindi naman siya dapat narito. Pinilit lang ng mga lalakeng kaibigan niya dahil napansin na ng mga ito na inilalayo ni Thauce ang sarili.Napabuga ako ng hangin. Kasalanan ko iyon. Pati ang sana ay bonding n

"I fell in love with you."Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kagabi. Para bang isang panaginip. Ang mga salita ay naririnig ko pa rin ngayon. Kahit ang pakiramdam na nakapaloob sa mga bisig ni Thauce ay parang kanina lang naganap."Mahal kita, Zehra Clarabelle."Malinaw sa aking isipan at wala akong ibang hinahangad na pagmamahal sa kaniya dahil nag-umpisa lang naman ang lahat sa isang kasunduan. Sino rin ba ang magmamahal sa isang katulad ko sa mundo ng mayayaman na katulad nila?Tinanggap ko na rin na pagkatapos ng aming usapan ni Thauce ay tahimik akong aalis at hindi magpapakita. Iyong malayong-malayo sa kaniya. Hihintayin ko na lang ang pagbabalik ni Seya at mamumuhay kami ng magkasama. Pero nagbago ang lahat ng plano ko, lahat ng nasa isipan ko dahil sa biglaang pagtatapat ni Thauce ng kaniyang pagmamahal kagabi sa akin.Napahinga ako ng malalim. Sunod-sunod sa aking isipan ang pagdaloy ng alaala kagabi. Umangat ang aking isang kamay at nailapat ko sa aking mga labi.Ila

Magda-dalawang linggo na kami sa isla. Nakikisalamuha na rin si Thauce sa mga kaibigan niya kahit kasama ako ng mga ito. Pero palaging byernes santo ang mukha niya. Kasi ganoon pa rin ang pakikitungo sa akin ni Errol. Malapit pa rin kami nito sa isa't-isa at bilang walang magawa si Thauce ay sama na lang ng tingin at 'warning' ang lagi kong nakikita."Until when are we going to stay here? Until when am I going to watch you being taken care of by Errol? Na dapat ako ang nagaasikaso sa iyo at gumagawa ng mga bagay na iyon kasi ako ang manliligaw mo?"At iyon nga, ganoon pa rin kami na sobrang ikinaiinit ng ulo niya dahil nga sinabi ko na huwag muna namin ipahalata iyong 'panliligaw' niya."It's annoying."Napapangiti ako sa tuwing maaalala ko ang pagkunot-kunot ng noo niya at pagsasalubong ng mga kilay. Tapos palagi siyang nakasuot ng sunglasses na tiyak kong itinatago lang niya ang masamang tingin.Akalain mo nga naman, 'no? Kung dati kasi ay palaging ako ang napapasunod niy ngayon ay