"Sorry po, Sir Jacob," wika ni Isabel. "Saglit ko lang ho iniwan si Lola Anita. Hindi ko naman ho alam na may balak siyang magluto. Ang totoo ho niyan ay hindi na namin talaga siya pinapayagan na kumilos nang walang nakabantay dahil nga pwedeng mangyari ang ganito."Tumango si Jacob. "Okay lang, Isabel. Wala kang kasalanan. Dapat inalam ko ang lahat tungkol sa kondisyon ni Lola. Sisiguraduhin kong hindi na ito mangyayari.""Hindi ba natin siya dadalhin sa ospital?" nag-aalalang tanong ni Mia habang inaalo ang matanda na bahagya pang nanginginig."Nurse ho ako, Ma'am Mia," wika ni Isabel. "Kailangan lang ni Lola ng pahinga. Pinainom ko na rin siya ng gamot. Mayamaya lang ay kakalma na siya."Bumuntong-hininga si Mia.Bahagyang nasunog ang kusina ng malaking bahay. Nakalimutan ni Anita na isara ang stove na ginamit nito sa pagluluto. Nakita raw ni Vic ang usok na nanggagaling sa bahay kaya tumakbo siya patungo roon. Naabutan niya si Anita na natataranta sa pagpatay ng apoy. Mabuti na la

"Oliver!"Napukaw ang isip ni Oliver sa lakas ng boses ni Natalia. She slammed the table, too."What's happening to you?" wika ni Natalia. "Kasama kita, pero parang wala ka rito. It's our anniversary, but I feel like I'm celebrating alone." Buong araw siyang abala sa pag-aasikaso ng kanilang dinner date, at ang tanging kailangan niya ay ang atensiyon ng nobyo."I'm sorry," tugon ni Oliver.Nagsalubong ang mga kilay ni Natalia. "Ano, iniisip mo na naman si Mia?" aniya."No. Of course not! Kulang lang ako sa tulog.""Kulang sa tulog? Bakit, ano ba'ng pinaggagagawa mo?"Umiling si Oliver. "Let's just eat. Come on. Pasensyahan mo na ako. Babawi na lang ako sa iyo later," aniya."You're getting on my nerves, Oliver. Huwag ka nang magkaila na iniisip mo pa rin ang Mia na iyon. Ano? Have you fallen for her for real?" Sunod-sunod ang kaniyang paghinga dahil sa pagsikip ng kaniyang dibdib."Are you sure you really want to talk about this?" His face turned serious. "Yes, Oliver. I want to talk

Nagising si Mia sa marahang pagkatok sa pinto ng kaniyang kwarto. Alas sais na ng umaga. Dali-dali siyang bumangon upang buksan ang pinto. "Jacob!" nakangiting bulalas niya nang ang gwapong mukha ng binata ang bumungad sa kaniya.Nanlaki ang mga mata niya nang biglang magbaba ng tingin si Jacob. Nakalimutan niyang manipis na satin dress lang ang kaniyang suot. Kaagad siyang nagtago sa likod ng pinto."I have some t-shirts and pants here for you," wika ni Jacob. "These are mine. Makakapal ang tela ng mga ito kaya kahit wala kang panloob ay hindi mahahalata." Iniabot niya iyon sa dalaga na malugod naman nitong tinanggap."S-salamat," wika ni Mia. "Aalis na ba tayo?"Jacob nodded. "Are you hungry already? Sa labas na lang tayo mag-agahan. Lola is still asleep. Pagbalik natin, baka gising na siya. Tapos aalis na tayo papunta sa beach.""Okay. Salamat ulit, Jacob. Lalabas na lang ako kapag tapos na akong magbihis."Jacob nodded and left. Nailing at natawa siya habang ipini-play sa kaniyang

"Hindi mo naman ako kailangang kargahin," wika ni Mia kay Jacob habang papasok na sila sa room nila ni Isabel."I want to. Okay?" tugon ni Jacob. Hindi na umimik pa si Mia. Marahan niyang ibinaba ito sa kama. "Stay here. Babalikan ko lang si Lola at si Isabel." Tumango ang dalaga.Ngunit pagkalabas pa lang ng kwarto ay nasalubong na ni Jacob ang abuela at si Isabel."Sir Jacob," ani Isabel. Bagsak ang mga balikat nito pati ang magkabilang sulok ng labi, "kailangan ko hong umuwi."Nagsalubong ang mga kilay ni Jacob. "Bakit?" aniya. "I mean, nasa kalagitnaan tayo ng bakasyon. Hindi ba pwedeng tapusin muna natin ang bakasyon? Tutal, tatlong araw lang naman tayo rito.""Emergency, Sir, eh," tugon ni Isabel. "Tumawag sa akin ang tatay ko. Naaksidente raw ang bunso kong kapatid."Nagulat si Jacob sa narinig. "Gano'n ba? Saglit lang, ihahatid kita sa inyo," aniya."Hindi na ho. Kailangan kayo ni Lola Anita. Naisugod naman na sa ospital ang kapatid ko." Yumuko ito. "Pera ho sana ang kailangan

"I'm sorry, dude," wika ni Bram nang biglang mapatawag sa kaniya si Jacob. "Amelia Alcantara Ferrer is all over the news. And I was surprised that she was big. Anak pala siya ng nag-iisang Vincent Ferrer. D@mn, dude! You should have seen my face when I found out who she was. Hinahanap siya ng pamilya niya. And his father went to my bar. Alam mo namang hindi ako marunong magsinungaling. I told him I saw her here. But I did not tell him she left with you. He asked me about the security cameras in my bar. Mabuti na lang at saktong nang araw na iyon ay under repair ang mga iyon. Or else I'd be fvcked." He paused. "No. You'll be fvcked.""Kung gano'n paano natunton ni Oliver si Mia rito? Paano niya nalaman na nasa Zambales si Mia?""That, I don't know Jacob. Basta ang alam ko, hindi kita nilaglag," tugon ni Bram. "Pero sa yaman ng pamilya ni Mia, they have all the resources to find her."Jacob nodded. "I'm sorry, Bram. I'm just worried about Mia," aniya."Sabihin mo nga sa akin, Jacob. Ano