เฉินซิงหลีในตอนนี้อยากจะบดกู้อิ๋นให้กลายเป็นผุยผง หลีเวยเยว่ได้ยินเสียงก็รีบวิ่งเข้ามาหา เห็นท่าทีโมโหของเฉินซิงหลีก็ถามออกมาอย่างสงสัย “ซิงหลี เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?” “ฉันจะไม่มีทางปล่อยกู้อิ๋นไปแน่ๆ ไม่มีทาง!” เฉินซิงหลีพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น เห็นบัตรเครดิตของตัวเองถูกยกเลิกทีละใบ!เฉินซิงหลีในตอนนี้โกรธซะจนหน้าสั่นไปหมด หลีเวยเยว่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆเธอ “สรุปว่าเกิดอะไรขึ้น?” เธอดึงมือเฉินซิงหลี ท่าทางเหมือนกับพี่สาวคนโต เฉินซิงหลีเล่าเรื่องที่เธอคุยกับพ่อให้อีกฝ่ายฟังจนหมดอีกหนึ่งรอบ!ยิ่งพูดเธอก็ยิ่งโมโห “ทำไมพ่อถึงทำแบบนี้ล่ะคะ? ฉันต่างหากที่เป็นลูกสาวแท้ๆของเขา!” เฉินซิงหลีพูดอย่างโมโห หลีเวยเยว่ไม่คิดเลยว่าน้าของเธอจะทำแบบนี้กับลูกสาวสุดที่รักของเขาได้ “ทั้งหมดก็เป็นเพราะกู้อิ๋นนั่นแหละ!” หลีเวยเยว่ทอดถอนใจ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย!และยังชักนำความโกรธของหลีเวยเยว่ทั้งหมดไปลงที่กู้อิ๋นด้วย เฉินซิงหลีเดิมทีก็โมโหเพราะเรื่องนี้อยู่แล้ว ได้ยินหลีเวยเยว่พูดแบบนี้เธอก็ยิ่งโมโหเข้าไปกันใหญ่ “ใช่ เป็นเพราะยายนั่นค

เขาไม่ให้โอกาสเธอได้ทำแบบขอไปทีด้วยซ้ำ “งั้นก็ยังไม่ขอโทษเขาอีก?” เผยเซียวว่า “พี่รอง~!” เมื่อกี้เธอขอโทษไปแล้วไม่ใช่หรือไง? เฉินซิงหลีมองไปทางเผยเซียวอย่างน้อยใจ เห็นได้ชัดเลยว่าเธออยากให้เขาปล่อยเธอไปเพื่อเห็นแก่หน้าเธอที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียน “ถ้าไม่ได้จะมาขอโทษก็ออกไปซะ!” เผยเซียวพูด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความอันตราย หลีเวยเยว่และเฉินซิงหลีฟังแล้วก็ตกใจมากกว่าเดิม พวกเธอไม่คิดเลยว่าเผยเซียวจะโมโหเพราะกู้อิ๋นได้มากขนาดนี้ “คุณกู้ ฉันขอโทษนะคะ!” เฉินซิงหลีกัดฟัน เธอสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดกับกู้อิ๋น เห็นได้ชัดว่ากำลังขอโทษ แต่การที่เธอกัดฟันแบบนี้กลับเต็มไปด้วยความแค้นเคือง กู้อิ๋นฟังคำขอโทษพลางส่งเกี๊ยวที่เผยเซียวคีบมาวางในจานให้เข้าปาก “นี่คุณหนูเฉินกำลังขอโทษหรอคะ? ทำไมฉันฟังแล้วรู้สึกเหมือนคุณจะกินฉันลงไปเลยล่ะคะ!?” กู้อิ๋นไม่ใช่คนที่ใครจะมาทำอะไรแบบขอไปทีด้วยได้ และเธอก็ไม่ใช่คนที่ใจกว้างด้วย! เมื่อคืนวานเฉินซิงหลีเอากระเป๋าเดินทางเธอไปทิ้ง เรื่องที่น่าอับอายแบบนี้เธอไม่อยากปล่อยให้มันผ่านไปง่ายๆ “งั้นคุณจะเอายังไงคะ?” เฉินซิงหลีเก็บกักคว

เห็นท่าทางของเผยเซียวเมื่อสักครู่นี้ในใจของเธอก็ผิดหวังอย่างพูดออกมาไม่ได้เธอจากไปแค่สามปีแต่ทำไมเผยเซียวถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้?ท่าทางของเขาในตอนนี้เหมือนกับว่าแต่ก่อนเธอกับเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์อะไรกันมาก่อนเลย“นี่พี่ไม่โกรธเลยหรือไง?”เฉินซิงหลีเห็นหลีเวยเยว่ปลอบตัวเองได้ก็ยิ่งโมโหมากไปกว่าเก่าถ้าสามปีก่อนคนคนนั้นเป็นเธอ ตอนนี้คงถูกท่าทางของเผยเซียวทำให้โมโหจนแทบบ้าแน่ๆ!หลีเวยเยว่ถอนหายใจออกมาก่อนจะก้มหน้า “โกรธสิ แต่ฉันทำอะไรได้ล่ะ!?”“ตอนนี้สำหรับเขาฉันเป็นแค่คนแปลกหน้าคนนึงเท่านั้น! แต่ว่ามันก็ต้องอยู่ต่อหน้าคนที่ใส่ใจเราเท่านั้นถึงจะมีค่าพอให้โกรธ”ตอนนี้ต่อให้เธอโกรธแต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?เฉินซิงหลีได้ยินน้ำเสียงไร้เรี่ยวแรงของหลีเวยเยว่ก็รู้สึกสงสาร ในใจก็ยิ่งไม่พอใจเผยเซียวมากขึ้นไปอีก“พี่รองเขาใส่ใจพี่นะ แค่เพราะตอนนี้ข้างกายเขามีกู้อิ๋นอยู่ด้วย!”กู้อิ๋นพูดออกมาอย่างนึกโมโห!จากที่เธอดู เมื่อก่อนเผยเซียวเอาแต่รอหลีเวยเยว่ให้กลับมาก็ไม่รู้ว่ากู้อิ๋นใช้วิธีอะไรถึงได้แต่งงานกับเผยเซียวได้สำเร็จ!ก็ต้องรู้นะ......ในช่วงสามปีมานี้มีผู้หญิงล้อมรอบกาย

เห็นว่าเฉินซิงหลีไม่พูดอะไรน้ำเสียงของหลีเวยเยว่ก็ยิ่งเต็มไปด้วยความตระหนก“ฉันจะต้องไปขอโทษกู้อิ๋น” เฉินซิงหลีพูดเพราะไม่ว่ายังไงเมื่อกี้เผยเซียวก็ไม่เห็นแก่หน้าเธอเลยสักนิดพ่อของเธอเป็นน้าของหลีเวยเยว่ความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นขนาดนี้เขาก็ไม่คิดจะสนใจ ดูๆไปแล้วเพื่อกู้อิ๋นเขาถึงขั้นลงมือกับพวกเธอขนาดนี้สีหน้าของหลีเวยเยว่เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด!“ซิงหลี”“เธอก็คิดหาวิธีคุยกับพี่รองเถอะ” เฉินซิงหลีคิดเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมาอย่างเคร่งเครียดไม่มีคำตอบที่ชัดเจนจากเผยเซียวทุกสิ่งที่เธอพูดกันในวันนี้ก็เป็นแค่เรื่องที่คิดเอาเอง!หลีเวยเยว่พยักหน้า “อืม ฉันรู้แล้ว!”เธอจะต้องคุยกับเผยเซียวแน่นอนอยู่แล้วแต่เผยเซียวจะไม่ยอมเจอเธอเพียงลำพังเธอก็รู้สึกร้อนใจจะแย่!“ไม่ว่าจะยังไง กู้อิ๋นก็เป็นอุปสรรคชิ้นใหญ่ระหว่างเธอกับพี่รอง!”ถึงพวกเธอจะไม่ยอมรับเด็กบ้านป่าแบบกู้อิ๋น แต่ตอนนี้ก็อดจะยอมรับไม่ได้การที่เผยเซียวลงมือกับตระกูลเฉินในวันนี้ก็เป็นเพราะกู้อิ๋นหลีเวยเยว่พยักหน้า “ฉันรู้แล้ว!”ความเจ้าเล่ห์ผาดผ่านแววตาของเธอเร็วจนเฉินซิงหลีเองก็จับสังเกตไม่ได้……เฉินซิงหลีกลัวว่าบริ

แค่นี้เขาก็ร้ายกาจได้มากถึงขนาดนี้……!งั้นเรื่องที่เธอทำกับเหยียนฉู่ถ้าเกิดว่าเขารู้ตระกูลเหยียนจะมีจุดจบเหมือนกับตระกูลเฉินใช่ไหม?ส่วนเธอก็ไม่ต้องพูดแล้ว ทั้งบ้านและเงินก็คงจะไม่มีเหลือแล้ว!คิดได้แบบนี้ใบหน้าของกู้อิ๋นก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดก่อนหน้านี้เธอก็มีความกล้ามากพอที่จะออกมายอมรับ แต่ตอนนี้เห็นว่าเขาทำกับตระกูลเฉินได้ขนาดนี้กู้อิ๋นก็ไม่กล้าที่จะยอมรับอีกต่อไป!นี่มันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอก็จะต้องเก็บงำเรื่องนี้เอาไว้ต่อไปให้ได้น่ะสิ“พี่รอง ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้กับฉัน? เมื่อวานฉันโกรธที่พี่ทำแบบนั้นกับหลีเวยเยว่ถึงได้ทำแบบนั้นกับกู้อิ๋นแต่พี่ต้องการให้ฉันรับผลเรื่องนี้ด้วยการทำให้ตระกูลเฉินล้มละลายหรอคะ?”“ราคาของความผิดนี้มันมากเกินไปหรือเปล่า?” คำพูดนี้เฉินซิงหลีตะโกนออกมาน้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้น เห็นได้ชัดเลยว่าเธอต้องการจะประจานความเย็นชาของเผยเซียว“ก่อนที่เธอจะทำอะไรก็ควรจะคิดถึงผลที่ตามมา เพราะว่าเธอไม่ใช่สิ่งที่พิเศษอะไร!” เผยเซียวว่าสิ่งพิเศษงั้นหรอ?ที่เขาพูดก็หมายถึงเธอและคนอื่นๆที่เขาทำแบบนี้ด้วยเป็นเหมือนกันอย่างนั้นสินะ?คนพิเศ