Nakailang kain na ng hotdog at itlog si Celeste bago niya lamang mapansin ang mga matang nakatitig sa kanya sa hapagkainan. Ngingiti-ngiti ang kanyang Tita Isabella, Tito Alessandro, at maging si Ate Val.“May gusto mo po ba kayong sabihin?” nahihiya pang tanong niya.“Ay, wala naman, wala,” umiling-iling si Tita Isabella. “Mukhang napagod ka kagabi, kaya sige’t kumain ka pa ng marami!” hindi nawala ang ngiti nitong iyon na parang mayroong pinapahiwatig. “Selya! Maglagay ka pa rito ng mga putahe nang makakain pa si Celeste.”“Opo, Senyora~”“Ah, pabusog na rin po ako, Tita, baka hindi ko na kayanin!” napatanggi siya dahil hindi siya sanay na marami ang kinakain. Sa katunayan ay sanay siyang ang kinakain lamang na pagkain ay kung ano ang nasa harapan niya sa hapagkainan dala ng etiquette. Ngunit sa kasalukuyan ay inaabutan siya ng mga pagkaing malalayo sa kanya.“You eat so little, iha,” pagsasalita ni Primo Alessandro. “Hindi ka mabubusog ng ganiyan. Look how skinny you are! Kailangan

“I-Ito na ba ang probinsya niyo, Celeste?” utal na pagtatanong sa kanya ni Valentina.Tanaw-tanaw nila ang isang lugar na halos tinuyuan na ng mga puno't halaman. Halos kalbo na ang noo'y may nagtataasang mga damo at palay. Wala na rin ang kagandahan ng mga natayo roong mga gusali na halos lahat ay abandona na.Nagmamadaling nagtungo si Celeste sa tabing ilog kung saan noon naipapamalas ang kagandahan ng lugar. Ngunit laking gulat niya nang makita ang mga basurang nakatambak sa paligid niyon. Mayroong nakaharang na mga bakal bago pa man makapasok ng tuluyan sa tabi ng ilog doon na animo ginawang pribadong lugar paliguan.“A-Anong nangyari dito?” hindi siya makapaniwala sa nakikita. Wala ang inaasahan niyang ganda ng unang lugar sa kanilang probinsya na kanilang pinuntahan.Ito ay lupain ng pamilya Costa na nakapangalan mismo kay Celeste. Kung kaya't alam niya na hindi ito basta-bastang maaagaw ng kamag-anakan nila, lalo na't buhay na buhay pa siya.“Hali kayo, puntahan natin sina Nanay

Nang muling mahimasmasan sina Lordes at Celeste mula sa paghagulgol ng iyak, pagdadamayan, paghingi ng kapatawaran, at pagpapaliwanag sa mga nagdaang pangyayari upang magpalitan ng impormasyon, ay kalmado at napreskuhan na sila ngayong nakaupo habang umiinom ng malamig na juice---na itong pang iniutos ni Semion sa mga tauhan niya na ihanda.“Kung gayong alam mo na ang kasamaan ng mga Allegra nang inabandona ka ng demonyinto mong asawa, tiyak na talagang hiwalay na kayo, hindi ba?” paniniguro pa ni Lordes kay Celeste kapagkuwan.Sunod-sunod na tumango-tango si Celeste. “Dalawang buwan na mula nang maghiwalay kami. Kahit pa sobra kong pinagsisisihan na hindi ako namulat noong una pa lang, ay masuwerte parin akong hindi pa huli ang lahat para sa akin.”Nakahinga pa lalo ng maluwag si Lordes. “Mabuti! Mabuti kung gano'n! Salamat naman at ligtas ka na mula sa mga Allegra!” natutuwang bumaling ng pansin si Lordes sa katapat na upuan kung nasaan sina Semion. “Iho, Semion, maraming salamat sa

Ilang segundong nagtitigan ng masama sina Semion at Felip na animo dinadaluyan ng kuryente ang titigan nilang iyon. Parehong napatiim-bagang ang dalawa ngunit nanatiling tahimik.“Ay hala!” nagugulat na bigkas ni Celeste nang maproseso ang biglaang pangyayari ngayon-ngayon lang. Naramdaman niya ang tensyon sa dalawa at hindi maiwasang magtaka na kumapit sa braso ni Semion.Samantalang kinapitan naman ni Lordes ang anak niya nang may kaguluhan. “Ano ka ba naman? Hindi ka dapat magsalita ng ganyan sa bisita!” puno ng paumanhin niyang hinarap sa si Semion. “Pasensya niya, iho! Wala pa kasi siyang alam sa nangyayari kaya kung ano-ano na’ng pinagsasabi!”Doon lamang natauhan si Semion at pinutol ang sama ng tingin sa lalaking iyon para bumaling sa nanay nito. “It's okay, ‘Nay---"“Ano ba kasing dapat kong malaman?” walang pasensyang putol ni Felip kay Semion. “Dahil sa anggulo na nakikita ko ngayon, hindi dapat mag-asawa si Celeste agad matapos ng nangyari dahil kailangan niyang magdoble i

“D-Darson… h-huwag…”Kagaya ng nakasanayan at karaniwang nangyayari tuwing alas kwatro ng madaling araw, nagising si Semion dahil sa mga mahihinang halinghing ni Celeste habang ito'y malalim na natutulog.Tumagilid siya ng higa para pakatitigan ang mukha ni Celeste. Mayroong malamig na pawis ang namumuo sa noo nito kasabay ng naipong mga likido sa mahahaba at makakapal na pilik-mata nito.“Darson…” mas nalukot ang mukha ni Celeste at pinanginginigan ng katawan.Malamig ang mukha at walang ekspresyong pinanood ni Semion ang kalagayan na iyon ni Celeste. Matagal niyang hinayaang ganoon si Celeste hindi katulad noon, bago niya muling niyakap ang katawan ni Celeste at kinulong sa kanyang mga braso.“I'm here.” walang ganang aniya saka sinuklay ang likod ng buhok ni Celeste.“Hmm…” doon lamang pawang nakahinga si Celeste. Natigil ang panginginig at natigil ang mga halinghing.Muling pinikit ni Semion ang kanyang mga mata.Noong unang gabi na nagkatabi sila ni Celeste sa iisang kama, ay tan