Agad na pumasok si Lucas sa kabilang sildi upang magbihis ng kanyang damit at pagkatapos ay dumiretso siya sa garahe at dali-daling sumakay ng kotse. Sa kabila ng malakas na buhos ng ulan ay pinatakbo niya ang kanyang kotse sa madulas na kalsada att kasabay nito ay nagdial siya sa kanyang cellphone. Hindi naman nagtagal ay kaagad na sinagot ng nasa kabilang linya ang tawag niya."Gising ka pa ba? Tara, labas tayo.” agad na sabi niya rito ng hindi na nagpaligoy-ligoy pa.Samantala sa kabilang banda ay napatingin naman si Tristan ng wala sa oras sa kanyang cellphone upang tingnan kung anong oras na at hindi niya naiwasan ang mapakagat sa kanyang mga labi dahil sa inis niya rito. "Lucas alam mo ba kung anong oras na? Alas dos na ng madaling araw at ikaw na nga lang ang sumagot ng tanong mo.” inis pa rin na sambit niya rito at pagkatapos ay napakamot pa sa kaniya ulo. Sino ba naman ang hindi maiinis kung naalimpungatan ka mula sa iyong pagtulog hindi ba? Kahit sino naman siguro."Diba

"Gising na ako kaya bumangon na ako. Kung naistorbo kita sa pagtulog mo ay pasensiya ka na. Pwede ka nang matulog ulit." sabi niya rito at pagkatapos ay muling pinilit na tumayo upang makaalis na sana siya doon ng tuluyan. Kaya lang, hinila siyang muli ni Lucas sa kama na ang kanyang mga kamay ay nakapulupot pa rin sa kanyang baywang. "Pwede bang dito ka muna sa tabi ko? Hindi ako makatulog nang wala ka sa tabi ko." sabi nito sa kaniya na namamaos pa rin ang tinig.Nang marinig ito ni Annie ay bigla na lamang bumilis ang tibok ng kaniyang puso. Sa totoo lang ay ito ang madalas niyang sabihin rito dati sa tuwing aalis ito sa kanyang tabi. Ngunti ngayon ay hindi niya akalain na sasabihin naman nito sa kaniya ang mga salitang iyon ngayon, pero naisip niya, bakit? Para saan? Para ba paglaruan siya at ang damdamin niya?"Lucas ano bang klaseng kalandian ito? Napaka-aga.” sabi niya sa himig na pabiro. Baka kasi magalit ito sa kaniya."E ano naman?" mahinang sabi nito na halos ikapanlaki ng

Dali-daling tumayo si Annie mula sa kinauupuan niya nang hindi nagsasalita at mabilis na nagtungo sa kusina upang kumuha ng isang basong tubog. Pagbalik niya sa harap nito ay kaagad niyang inilapag ang baso sa harapan nito. "Inumin mo na yan at sabihin mo na sa akin kaagad ang gusto mong sabihin. Lumalakad ang oras mo, mayroon ka na lang siyam na minuto.” walang ganang sabi niya rito.Sa mga oras na iyon naman ay pakiramdam ng tatay ni Annie ay inaapi siya nito dahil sa inaasal nito sa kaniya. Agad niyang dinampot ang baso sa harapan niya at mabilis na ininom ang laman nito. Nang maubos niya ng tuluyan ang laman ng baso ay dali-dali niyang kinuha sa kanyang bitbit na bag ang isang brown envelop at inilagay sa harapan ni Annie.Agad namang napatitig si Annie sa inilapag nitong brown envelop. Kahit na hindi niya pa nakikita kung ano ang laman nito sa loob ay nahulaan niya na kaagad na mga larawan iyon. Ilang sandali pa ay tiningnan niya ang kanyang ama ng malamig at pagkatapos ay nagtan

"Bakit mo sinasabi ngayon sa akin ang lahat ng ito?” tanong ni Lucas sa kanya."Alam ko kasi na kahit hindi ko sabihin sayo ay malalaman at malalaman mo pa rin dahil sa mga koneksiyon mo. kayang-kaya mong malaman iyon ng walang kahirap-hirap." sabi niya rito at pagkatapos ay muling nagsalita. "Isa pa ay siya pa rin ang tatay ko. Kahit na hindi ko siya palaging nakakasama at pinabayaan niya ako noon ay hindi ko pa rin naman maaatim na panuorin siyang makulong na lamang basta.” dagdag pa niyang sabi rito.Ilang segundo itong hindi sumagot, kaya labis-labis ang kaba niya ng mga oras na iyon. Iniisip niya kasi na baka hindi pumayag si Lucas sa pakiusap niya sa sobrang galit nito sa kanyang ama. "So, tumawag ka sa akin sa pag-asang patawarin ko siya at palampasin ang ginawa, ganuon ba?" tanong nito.Napalunok siya. "Ganun na nga." mabilis na sagot niya rito. Nang matapos siyang magsalita ay talaga namang napahigpit ang hawak siya sa kanyang cellphone habang naghihintay ng sagot mula rito.

Tumango si Annie rito. "Eh parang mahilig ka kasi sa western food e." sabi niya rito pero ang totoo ay medyo nagsinungaling siya. Gusto niya sanang magluto ng korean food pero nang mag-search siya ng recipe ay nakita niya na napakaraming side dish na dapat ihanda at iba-iba rin ang mga seasonings na ginamit na ang ilan ay hindi niya naman lang kilala kaya iyon nag western food na lamang siya at talaga namang nag-search pa siya ng pinaka the best na pagluluto nito. Naisip niya kasi na ang steak ay kailangan lamang na iprito nang isang beses at may mga kagamitan naman sila sa kusina at kumpleto rin ang kusina ng pampalasa kaya iyon na lamang ang naisip niya para hindi na siya masyadong mahirapan pa. Nang makita ni Annie ang kanyang inahandang pagkain ay hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng kasiyahan dahil sa matagumpay na pagluluto niya. Nakaupo na si Lucas sa harapan ng hapag at maging sya ngunit habang nakatitig siya sa mesa ay pakiramdam niya ay may kulang sa mga iyon. Doon niy