"Lucas, ano bang ginagawa mo?" nagtatakang tanong ni Annie at pagkatapos ay halos hindi makahabol rito. Kulang na lamang ay madapa na siya dahil sa bilis ng paglalakad nito. Ang kinakatakot niya ay baka masubsub siya. Idagdag pa na hinihila siya nito pataas ng hagdan."Dahan-dahan lang Lucas. Baka madapa ako." sabi ni Annie rito ngunit hindi ito naman ito nakinig sa kaniya at nagtuloy-tuloy pa rin sa paghila sa kaniya. Ilang sandali pa nga ay tuluyan na itong tumigil sa tapat ng kanilang silid at dali-daling hinila siya papasok ng silid. Pagkasara nito ng pinto ay mabilis siya nitong idiniin sa likod ng pinto.Nanlalaki naman ang mga mata niyang napatitig rito. Nalilito, kung ano ang balak ni Lucas sa kaniya."Init na init ako." bulong nito na namamaos ang tinig at habang nakatitig sa kanyang mga mata. Napalunok naman si Annie dahil rito at halos pabulong na sumagot."Kung ganuon, bubuhusan kita ng tubig." sabi niya rito."Hindi na kailangan." sagot naman nito sa kaniya at pagkatapos

Nang makita niya ang nasa kanyang harapan ay halos hindi niya makapaniwala. Napaka-romantic at halos malusaw ang puso niya dahil rito. Ang kanyang mga mata ay nagningning bigla at pakiramdam niya hindi totoo ang nasa harap niya at isa lamang panaginip. Hindi pa rin siya makapaniwala hanggang sa mga oras na iyon.Napaganda, masasabi niya na isa ito sa mga pangarap niya simula pa lamang noong bata pa siya at ngayon ay nasa harapan na niya ito. Halos hindi siya kumurap dahil baka sa isang kurap niya ay mawala ang mga ito bigla. Punong-puno ang buong silid ng napakaraming stuff toys at ibat-ibang klaseng mga manika. Ang iba ay maliliit ang iba ay malalaki na halos mas malaki pa sa kaniya.Napaka-realistic pa ng ilan at habang iginagala niya ang kanyang paningin sa loob ay medyo nakabuka ang kanyang bibig sa sobrang pagkamangha. Ang mga manikang naroon ay ang mga usong mga manika noong bata pa siya. Naroon din ang mga manikang pinapangarap niya lang noon at inaasam na mapasakaniya pero nga

Kaya pala nitong mga nakaraang araw ay hindi ito nanggugulo sa kanila ni Lucas ay dahil pinaalis pala si ito. Bigla tuloy naisip ni Annie ang tawag ni Trisha kay Lucas kagabi, marahil ay kaya ito tumatawag kay Lucas upang magpasundo rito kung nasaan mang lupalop ito ng bansa.Nang mga oras na iyon ay bigla na lamang inilabas ni Alejandro ang isang sobre mula sa drawer at iniabot ito kay Annie. "Tingnan mo ito." sabi nito.Ang unang pumasok sa isip ni Annie ay baka ito ay isang bagay na iniwan ng kanyang lolo para sa kaniya kaya agad niya itong binuksan. Ngunit nang makita niya ang mga larawan sa loob ay agad na nanlaki ang kanyang mga mata at hindi siya agad nakapagsalita. Natulala siya na napatingin sa mga larawan."Dad, itong mga larawang ito? Totoo ba ang lahat ng ito?” gulat na gulat na tanong ni Annie at hindi makapaniwala habang nakatingin sa mga larawan na sa mga oras na iyon ay nakakalat na sa mesa. Ang lahat ng larawan ay larawan ni Trisha.Bagamat alam niyang hindi ganun

Pagkagaling ni Annie sa mansiyon ng mga Montenegro ay kaagad siyang umuwi sa bahay nila ni Lucas. Bigla siyang napabilang ng wala sa oras kung ilang buwan na ang tiyan niya ng mga oras na iyon at doon niya nalaman na three months na pala siya ngayon.Nitong mga nakaraang araw ay mas lalo pa siyang naging antukin kaya pagdating niya lamang sa kanilang bahay ay kumain lang siya ng tanghalian at kaagad siyang nagtungo sa kanilang silid at nahiga. Pagkahiga niya ay agad siyang nakatulog.Hindi siya nakatulog nang maayos dahil sa kanyang panaginip. Bigla kasi siyang nanaginip na may humahabol sa kaniya kaya takot na takot siya. Patuloy siyang tumakbo. Tumakbo siya ng tumakbo ng walang katapusan kahit na pagod na pagod na siya. Nagising lang siya nang bigla na lamang kumalabog ang pinto.Dahan-dahan siyang nagmulat ng kanyang mga mata at pagkatapos ay napatingin sa pinto. Agad niyang nakita doon si Lucas kaya agad siyang nagpaskil ng ngiti sa kanyang mga labi. Kaya lang ay nang makita niya

Agad na sinagot ni Lucas ang tawag. Pagkalagay niya ng kanyang cellphone sa tapat ng kanyang tenga ay kaagad niyang narinig ang naghihisteryang tinig ni Cathy sa kabilang linya. “Kuya, may malaki tayong problema. Wala si ate Trisha rito sa silid niya.” bakas sa tinig nito ang matinding pag-aalala."Paano mo siya makikita kung masyado kang kinakabahan. Hanapin mo siya.” sabi niya kaagad rito.Agad naman itong sumagot sa kaniya. "May isang grupo ng mga tao kanina ang dumating rito at dali-dali silang pumasok sa silid niya. Kung ano-ano ang mga sinabi ng mga ito kay ate Trisha at alam kong nasaktan siya. Pag-alis ng mga ito ay masaya pa naman si ate Trisha sa harap ko at akala ko ay hindi niya dadamdamin ang mga iyon. Nagpaalam lang ako sandali na bibili ng tubig peor pagbalik ko ay wala na siya." sabi nito sa kaniya. “Kuya anong gagawin natin?” mangiyak-ngiyak na tanong na nito sa kaniya."Hanapin mo siya diyan sa buong ospital, sa bawat palapag. Pupunta na ako diyan para tulungan kang