HIS ISLAND GIRL

THE BETRAYAL."Get married, apo. That's all I want you to do." Malumanay ang tinig na hayag ni Don Lauro sa apo."Why should I? I'm perfectly fine, Lo. I'm happy for being single, kaya bakit ako magpapakasal-Damn! What the hell-" Isang d***g pa ang umalpas sa labi ng binata ng tamaan na ito ng baso sa noo.Binato lang naman ang binata ng kanyang Lolo!"Minumura mo ba ako, Lance Kerford?!" Wala na ang pagiging malumanay sa boses ng matanda, galit na galit na ito ngayon habang nakatingin ng masama kay Lance."Lolo naman, bakit naman kita mumurahin?" Hinimas ni Lance ang noo na alam n'yang namumula dahil sa pagbato ng kanyang abuelo kanina.Kahit kailan ay hindi na talaga ito magbabago. Likas ang pagiging mainitin ng ulo nito, lalo na kapag hindi nasusunod ang gusto.Tsk. Matanda nga naman."I told you to marry that girl, Lance! Lizeth is a perfect match for you. Gusto kong makilala mo siya Kung hindi ka susunod ay hindi kita-""Hindi mo ako pamamanahan?" Putol niya sa kanyang Lolo. "Ayos

[Letlet]HALOS mapunit ang labi ni Letlet sa tindi ng pagkakangiti. Puno na ang dala n'yang dalawang bayong ng iba't ibang klase ng gulay at prutas. Tama nga siya, malaki ang pakinabang ng pagkakaroon ng imported na pinsan!Lahat ng kadalagahan sa Isla nila ang nagbigay sa kanya ng mga 'to. Pero syempre ay hindi 'yon libre at may kapalit. Pumayag siya na bisitahin ng mga 'to ang makisig n'yang pinsan. Pero isang beses na pagbisita lang, kapag gusto nilang umulit ay kailangan nila na magbigay ng panibagong suhol sa kanya para makabisita sila ulit.Hindi pa tuluyang gumagaling ang Kuya Lucian niya. Hindi parin ito nakakalabas ng kanilang bahay, pero nakakatayo na 'to at naigagagalaw na rin nito ang braso kahit paano. Sana ay tuluyan na 'tong gumaling, para naman may katulong na siya sa mga gawain sa bahay. Palagi nalang din kasi siya ang inuutusan ng kanyang Lola Asun."Letlet!" Napangiwi siya ng marinig ang boses ni Birang, ang babae na pakiramdam yata ay ubod ng ganda. Tiyak na nakar

[Letlet]HINDI lumalabas ng kwarto si Letlet simula ng mangyari ang nakakahiyang nangyari kagabi. Kapag naaalala niya ang pinsan n'yang si Kuya Lucian ay nanggigil talaga siya sa sobrang inis.Kung pwede lang na ihagis niya ito sa dagat ay ginawa na niya!"Ahhh, kaasar talaga!" Inis na tili niya habang sinisipa ang dingding ng kwarto niya.Alam niya na aksidente ang nangyari pero hindi maalis sa isip niya ang mainit na kamay ng pinsan sa dibdib niya, isama pa ang mainit at mahabang bagay na dumikit sa ibaba niya-Oo at sanay na siyang makakita ng gano'ng bagay, pero hindi lang niya nakita ang bagay na meron si Lucian, nadikitan pa siya! Hindi lang basta kung saan kundi sa mismong perlas na pinakatatago niya! Wala naman siyang pakialam kahit na madikit pa 'yon sa kahit saang parte ng katawan niya, wag lang sa perlas na pinakaiingatan niya at wag lang din sa kanyang dibdib!"Bwisit talaga!" Kulang pa ang paulit-ulit na hampas na ginawa niya rito! Dapat ay binali rin niya ang kamay nito!

[Lance] KAGABI pa napansin ni Lance na may kakaiba kay Letlet. Halos hindi mawala-wala ang ngiti sa labi nito.Nagdududa tuloy siya na baka nakipagkita 'to kahapon kay Balot. Hindi niya mapigilan ang mainis sa naisip. Ang tigas talaga ng ulo ng dalaga! Walang kahirap-hirap na hinati niya ang mga kahoy gamit ang palakol."Ingat, Kuya Lucian, baka maputol na talaga ang paa mo n'yan." Paalala ni Letlet na halos mapunit ang labi sa kakangiti.Inis na binagsak niya ang palakol. "Anong nginingiti-ngiti mo, ha?" Hindi nakatiis na tanong niya. "Nakipagkita ka ba kahapon sa kanya? Di'ba sabi ko naman sayo na bata ka pa?"May pagtataka na bumakas sa mukha ng dalaga. "Oh, ano naman kung nakipagkita ako? Ano bang masama do'n?"Naisabunot niya ang kamay sa buhok dahil sa inis. "Damn!" Mura niya bago iniwan ang dalaga.Kailangan n'yang gumawa ng paraan para mapaghiwalay ang dalawa. Masyado ng nahuhumaling ang pinsan niya sa lalaking 'yon kaya naman kailangan na n'yang kumilos.[LetletScene]"ANO

[Letlet]Sinadya n'yang agahan ang gising. Agad na hinanap niya ang salamin at nakangiting naglagay ng lipstick sa labi."Magandang umaga, Lola!" Naibuga ni Lola Asun ang kape na iniinom. Masyado yatang nagandahan sa kanya. Tama nga si Birang. Nakakaganda ang lipstick.Napahagikgik siya. "Lola, pupuntahan ko lang si Birang!" Hindi na niya hinintay na magsalita ang Lola niya, agad na umalis siya ng bahay na halos mapunit ang labi sa pagkakangiti. Lahat ay napapatingin sa kanya kaya mas lalo siyang napapangiti. Katulad ng Lola niya ay tiyak na nagulat ang mga 'to sa kagandahan niya.Gumanda rin sa wakas!Nang makita si Birang ay agad niya 'tong nilapitan. "Ay aswang!" Nakahawak sa dibdib na sambit ni Birang ng makita siya.Aswang?Teka nga, siya ba ang tinutukoy nito? Nalukot ang mukha niya."Aba, Birang, ang ganda ng umaga ko kaya wag mong sirain!" Maka-aswang naman 'to, parang di araw-araw nakikita ang sarili sa salamin.Sinuri ng mabuti ni Birang ang mukha niya. "Anong ginawa mo s