Alexes POV
"Good morning Architect!" bati sa akin nang isang empleyado namin dito sa construction firm.
"Good morning din sa'yo!" masayang tugon ko dito at tuloy-tuloy ko nang tinungo ang aking opisina.
Pagpasok ko sa loob ng opisina ko ay inilapag ko ang aking bag sa mesa ko at hinubad ang suot na jacket suite ko.
Umupo ako sa aking swilling chair at inikot-ikot ito habang nakatingala sa kisami.
Maya-maya ay kinuha ko ang blueprint na matagal ko nang ginawa. Tiningnan ko ito nang mabuti at siniyasat kung may dapat pa ba akong baguhin sa bawat anggulo o parte ng ipapatayong building.
"Halos perfect na lahat. Sigurado ako na napakaganda nito sa oras na maipatayo na ang building na ito," sambit ko.
Ang kulang nalang ay ang Engineer na gagawa nito. May mga Engineer naman kami rito sa construction firm namin ngunit gusto ko ay iba ang nagawa ng building na ito. Kasi ipapatayo ko ito sa isang pinaka-memorable na lugar sa buhay ko.
Yes, akin ang ipapatayong building na ako mismo ang nag design. Kaya gusto ko ang pinakamagaling na Engineer ang gagawa.
I opened my loptop at nagsimulang mag post sa aking social media account.
"Finding a most dedicated and hardworking Engineer. No biding for this building project. Kapag nagustuhan kita ikaw na ang magpapagawa," sulat ko at pinindot ko ang post.
Pagkatapos ko na mag post, I will turn off and close my loptop.
Naalala ko na may pupuntahan pa pala ako na mga construction sites.
Tumayo ako at isinuot kong muli ang aking jacket suite. Lumabas na ako ng opisina at tinungo ang kinaroroonan ng aking kotse.
FASTFORWARD
Ang una ko na pinuntahan na site ay ang lugar kung saan papatayuan ng isang mall.
"Ah, tamang-tama ang lugar na ito. Akma ito sa ipapatayong mall kasi na sa sentro ito nang mga komunidad, maraming tao, accessible sa mga sasakyan dahil na sa gilid lang ito nang highway," sabi ko sa aking kausap na may-ari nang lupa na s'ya rin ang magpapatayo nang mall.
"So Architect, papaano aasahan ko na maganda ang mga design at lay-out na gagawin mo," sabi nito.
"Don't worry Mr. Valmond, sigurado ako na magugustuhan mo pag nakita mo na ang blue print nang mall na gusto mong ipatayo. Oh, papaano mauna na po ako may pupuntahan pa ako na iba pang sites," sabi ko at sumakay na sa aking kotse.
"Sige Architect, nice to meet you," sabi nito.
"Me too Mr. Valmond, and I am happy to work with you," sagot ko at kumaway sa kan'ya tanda na ako ay aalis na.
Dalawang sites pa ang pinuntahan ko, at ngayon na sa pang-apat na ako na construction sites na pinuntahan ko ng araw na ito.
Na sa kalagitnaan ako sa pagkuha nang mga detalye sa lugar kung saan kinukunan ko nang mga litrato ang area na papatayuan ng building nang may nagsalita sa likuran ko.
"Oh, Architect, hindi ka pa ba uuwi malayo-layo pa ang ibabyahe mo," sabi sa akin nang isang foreman.
"Ay, oo nga po pala naaliw ako sa mga ginagawa ko. Hindi ko na namalayan hapon na pala. Kailangan ko nang bumalik sa opisina," sabi ko.
"Hanga ako sa iyo Architect, napakasipag mo sa trabaho. Ang bata mo pa pero matagumpay ka na sa career mo. Ang gaganda ng mga building na naipagawa at na e-design mo. Sana katulad mo rin ang anak ko, pero malabo na sigurong mangyari iyon kasi nabuntis ito sa dead na kinse anyos kaya sa amin inaasa ang lahat. Sayang ang dami-dami ko pa sana na pangarap para sa kan'ya. Gusto ko rin kasi na maging isa siyang sikat na Engineer o Archetict kagaya mo pero wala eh sinunod nito ang kaniyang gusto. Alam mo ang swerte nang mga magulang mo sa iyo kasi bukod sa napakabait at matalinong anak napakasipag at responsible ka pa bunos na lang ang pisikal na kagandahan mo. Hindi ka lang magaling na Architect kundi napakagaling mo rin na anak. Hindi ka pa ba mag-aasawa?" mahabang sabi at tanong n'ya rin sa akin.
Dahil sa mga sinabi nito ay naisip ko na tama ang mga magulang ko sa kanilang ginawang pagbabawal sa akin noon.
"Hindi ko po alam foreman eh," sagot ko sa huli nitong sinabi na tanong.
"May hinihintay ka ho ba Architect?" tanong nito.
Nais ko itong sagutin nang opo, pero hindi ko ito sinabi.
"Ano ba Alexes, huwag mo na siyang hintayin pa. Huwag ka nang umasa na babalik pa siya at babalikan ka n'ya!" pinagalitan ko ang aking sarili pero syempre sa isipan ko lang.
"Amm, sige po foreman aalis na ako. Mauna na ako sa inyo," sabi ko at ngumiti.
"Sige ho Architect, mag-iingat ka sa b'yahe!" sabi nito.
"Kayo din po. Mag-iingat kayo rito baka may mga ahas d'yan sa paligid ng barracks ninyo," sabi ko.
Hindi pa kasi malinis ang lugar. Marami pa na mga matataas na halaman at damo na kailangan linisin para masimulan na ang construction ng building.
"Sige po foreman thank you," sabi ko at sumakay na ako ng kotse at nag drive papuntang opisina.
Pagdating ko ng opisina ay agad ko na inopen ang loptop ko at natuwa ako na marami ang gustong makipagkita sa akin para pag-usapan ang tungkol sa ipapatayong building.
Habang ako ay nagbabasa ng mga comment ay nakaagaw pansin sa akin ang isang nag ngangalang Mr. Hurtman.
I stalk his account. Maganda ang background nang kanyang bio at profiles. Maraming naipatayong building na maganda ang quality nang pagkagawa. Artista ang gamit na profile pic nito. Pero okay naman siya hindi naman scammer. Nakalagay dito kung saan ito nag-aral at nag graduate nang kolihiyo at kurso nito bilang Engineer.
I messaged him.
"Yes, Sir you're the one I choose to build this building project. Can we meet tomorrow?" sulat ko and i click send button.
Hinintay ko ito na mag-reply. Ngunit wala yatang balak itong mag-reply. Snob n'ya ang beauty ko. Naghintay pa ako nang ilang sandali.
One hour na ang lumipas ngunit no reply pa rin kaya naisipan ko na umuwi nalang sa condo unit ko.
Nandito na ako sa condo unit ko at nakahiga sa aking kama nang biglang...
"Ting," tunog ng messenger ko.
Nang tingnan ko ito. Isang message request.
I opened it.
"Hi, Miss beautiful if it is okay on you that let us meet on next other day. I have some important matters to do about my job tomorrow it will be on our meeting. It is scheduled it not be canceled," Mr. Hurtman.
"Okay, Sir I understand. Next week if you can," I replied.
"Nice, copied Miss beautiful wait for I'll be there Baby," reply nito na may pa heart emojie pa na nalalaman.
"Ops, ay chix boy yata to ah," na sabi ko sa aking isipan.
"Please set your schedule on what day we meet," reply ko.
Hindi ko na hinintay pa ang kaniyang reply and i turned off my mobile data. Ipinikit ko na ang aking mga mata habang yakap-yakap ko ang litrato nang nag-iisang lalaking minahal ko mula noon hanggang ngayon.
Maraming beses at pagkakataon na sinabi ko sa aking sarili na tama ang ginawa kong pagsunod sa gusto nang aking mga magulang noon na hiwalayan si Kenny. Iniisip ko na tama sila dahil siguro kung hindi ko sila sinunod noon siguro hindi ko narating kung saan at kung ano ako ngayon. Masaya ako at naabot ko ang mga pangarap at gusto ko sa buhay. Masaya ako dahil masaya ang aking mga magulang dahil nagtagumpay ako sa buhay. Naabot at natupad ko ang mga pangarap nila para sa akin, subalit sa kabila nang mga tagumpay, magaganda at masasayang nangyari sa buhay ko ay nakakaramdam pa rin ako nang kalungkutan. Pakiramdam ko may kulang pa rin sa buhay ko at iyon ay si Kenny.
"I missed you so much, Kenny," sambit ko habang yakap-yakap ko pa rin ang litrato nito habang pumapatak ang mga luha ko sa mga mata kasabay ang pagkawala nang diwa ko.
My tears continously falling down at my face while i am sleeping.
Kenny POV"Mr. Mendoza, Sir someone posted on social media that she was looking an Engineer to build the building she was going to build and thought you were the right one there it to build," sabi sa akin nang aking sekretarya at ipinakita sa akin ang naka post sa social media.Tiningnan ko ang nakapost. Halo-halong emosyon ang aking naramdaman nang makita ang post nito. Lungkot, saya, galit, poot at hinanakit ang nararamdaman ko. Lungkot at saya dahil kilala ko ang may-ari nang nag post sa social media. Galit, poot at hinanakit dahil nanumbalik sa akin ang pait at sakit na aking naramdaman noon.It is Alexes Sandria Viera, ang babaing kauna-unahang minahal ko at the same time siya rin ang babaing nagbigay nang sobrang pait at sakit sa buong buhay ko.Agad ko namang kinuha ang social media account nito at nag comment sa kaniyang post. Pagkatapos ay sinimulan ko na ang trabaho ko.Buong araw na subsob ako sa trabaho. Nakaupo na ako ngayon sa harap n
Alexes POVNasa huling bahagi na ako ng skitch plan ko para sa ginagawa ko na blueprint nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina ko."Aloha, magandang Pilipina!" sigaw nito at patakbo na pumunta at yumakap sa akin."Oy, Mitch, akala ko nasa Canada ka pa!" masaya ko na sabi."Oo nga, nang magka-usap pa tayo last day ay nasa Canada pa ako. Kakarating ko lang. Since daanan naman itong office mo pauwi sa bahay namin i decided na bisitahin ka. Kumusta ka na girl?" masaya nitong tanong."Ito si Alexes, pa rin," malungkot na sagot ko."And still si Kenny, pa rin!" makahulugang sabi nito.Tiningnan ko lang ito."Girl, sobra na sa isang decade ang nakaraan hindi mo pa rin siya ma-forget!" sabi nito at pinanlakihan ako nang mga mata."Bakit ka nandito. I mean bakit ka napauwi dito sa Pilipinas. Akala ko ba sabi mo doon ka na lang sa boyfriend mo na white skin!" nagtatampo ko na sabi."Asus huwag ka na
Kenny POV "Babalikan kita Alexes, at hindi mo makakalimutan habam-buhay ang paghihiganti ko!" sigaw ko nang maalala na ang lahat simula nang anim na taon na ang nakalipas. Na sa 3rd year college na ako noon sa aking kurso bilang Engineer nang mga oras na maalala ko ang nakaraan namin ni Alexes. Bumalik na ang aking alaala. Hindi ko alam kung papaano bumalik, basta nagising na lang ako isang umaga na iyak nang iyak na para bang kahapon lang nangyari ang lahat. Kasabay nang pagbalik ng mga alaala ko ay bumalik din sa aking puso at isipan ang sakit at pait nang nakaraan. "Bakit mo ginawa iyon Alexes. Hindi ba sinabi mo sa akin na mahal na mahal mo rin ako pero bakit mo ako pinaniwala sa ipinakita mong pagmamahal na hindi naman pala totoo. Manggagamit ka. Hindi mo naisip kung ano ang mararamdaman ko. Sinungaling, manloloko. Humanda ka sa pagbabalik ko. Maghihiganti ako sa iyo!" galit ko pa rin na sabi sa aking isipan. Upang maisakatuparan
Kenny POVDahil sa ang dami kong iniisip at pagod sa biyahe ay nakatulog ako.Nagising ako nang makaramdam ako nang gutom. Bumangon ako at pumunta ng kitchen upang maghanap nang pagkain. Nakita ko ang dalawang pack nang noodles."Ito na lang ang kakainin ko maganda ito kasi madali lang lutuin," sambit ko.Pagkaraan nang ilang minuto ay luto na ito at nagsimula na akong kumain.Matapos kumain ay bumalik na ako sa aking silid tulugan at ngayon ay nakahiga na ako sa aking kama.Habang nakahiga at gumuguni-guni ay nakatitig ako sa kawalan nang may naisipan akong plano to make my first move for my revenge.I dialed a number on my cellphone."Hello Bro. Kenny, napatawag ka," sagot nang sa kabilang linya."Yes , Bro Drieck, kumusta can I asked a favor?" bungad ko nang sagutin niya ang kabilang linya."Okay lang naman ako Bro, nakauwi ka na ba nang Pilipinas?" tanong nito."Oo Bro," sagot ko naman."It's goo
Alexes POV"Kring! Kring! Kring!" tunog ng aking cellphone.Naalimpungatan ako sa tunog nito. May tumatawag, kinuha ko ito at wala sa sariling sinagot ito."Hello," bungad ko."Good morning Baby, enjoy your day," sabi nang na sa kabilang linya.Nagtataka ako kung sino itong lalaking tumatawag sa akin dahil hindi ko kilala ang boses nito. Tiningnan ko ang numero na nakasulat sa screen. Wala akong matatandaan na may ganitong numero sa mga kaibigan o kakilala ko."Sino ho ba kayo? Nagkamali ka yata nang dialed number mo. Saka anong baby baby mo riyan hindi na ako bata pa para tawagin mo na baby!" inis kong sabi."Sino kaya ang lokong lalaking ito at ang numero ko ang napagtripang tawagan nito?" taka kong tanong sa sarili."Okay, kung ayaw mo nang baby, honey, na lang. Mas maganda at sweet hindi ba, honey!" pang-aasar pa na sabi nito sa akin."Aba! at ang lokong ito nang-aasar pa talaga!" pabulong kong sabi."An
Alexes POV "What! Daddy, no! I don't do that. Ayaw kong magpakasal sa taong hindi ko kilala at lalong ayaw kong matali at makasama sa taong hindi ko mahal!" masama ang loob kong sabi kay, Daddy. Nandito ako ngayon sa mansion namin at sinabi sa akin ni Daddy ang plano nito. Ang tungkol sa pagpapakasal (Arranged marriage) ko raw sa taong hindi ko kilala. "Nakapag-usap na kami nang kaibigan ko at may kasunduan na kami na ipapakasal namin kayo nang kanyang anak," mahinahong sabi ni Daddy. Masamang-masama ang loob ko dahil nakipagsundo ito sa kanyang kaibigan tungkol sa akin na hindi ko alam. Kasunduan na hindi man lamang inisip at isinaalang-alang ang damdamin ko. "No! Daddy, ayaw ko. Please! Dad, huwag n'yo po akong pilitin na magpakasal sa taong hindi ko kilala. Please... Daddy, hindi ako pumapayag!" may diin kong pagtanggi. "Iha, makinig ka, hindi kita pinipilit. Ginagawa ko ito para naman sa'yo ito. I am sure na maging masaya k
Alexes POVNandito ako ngayon sa construction firm namin.Hindi muna ako pupunta sa mga construction site projects ko dahil, dito muna ako sa office ko magtatrabaho.Ang daming kailangan kong gawin sa office kasi mga ilang araw na rin na hindi ako nakapasok, busy ako sa pag-aasikaso ng ipinapatayo kong building.Gusto ko kasi na ako mismo ang magsubaybay ng development ng dream house namin... natigilan ako nang maalala na... ayy...dream house ko na lang pala ngayon.Naramdaman ko na lang na may mga namuong butil nang luha sa aking mga mata nang maalala ko ang mga nakaraan namin ni Kenny.The pain is still there and remain. Ang guilt ay nandito pa rin sa puso ko. Hindi ko pa rin makalimutan ang taong mahal na mahal ko.Itiningala ko na lang ang ulo ko at tumingin sa taas upang sa gano'n ay hindi pumatak ang mga luha ko sabay hinga nang malalim at kinalma ang aking sarili.Ayaw ko na kasi alalahanin ang lahat.Gusto ko nan
Kenny POV "Hmm, ang laki rin pala ng construction firm nila saka infairnes maganda ang design ng building pang world class ang dating. Kung sino man ang Architect nito ay isa siyang napakagaling na Architect. Hindi na masama, malaki na ang maitutulong nito sa construction firm namin at sa kompanya," sabi ko habang tinitingnan ang kabuuan nang building. "Viera Construction Firm and Company," basa ko sa kanilang billboard. Mas maganda sana kung lalagyan nang Mendoza, Mendoza-Viera Construction Firm Inc. Napangiti ako sa mga naisip ko ngunit agad din itong napawi nang maalala ko kung bakit ako nandito ngayon sa Viera Construction Firm. Dumeritso na ako sa opisina ng CEO at may-ari ng Construction firm na ito. "Good morning Sir, Engineer Mendoza," bati sa akin nang isang babae na sa palagay ko ay Secretary ito ni, Mr. Viera. "Good morning too, Miss Beautiful, si Mr. Viera, nandito ba?" tanong ko dito. "Yes! Sir, Please come with me.