KABANATA 15
SOMEONE'S POV
Sobra akong nag-aalala sa kanya kanina nang makita ko siyang himatayin at bumagsak sa lupa.
Maingat akong naglalakad papunta sa Room nina Brazinn. It's kinda late already.
I know it's kinda weird but this was the only way I know to visit Brazinn and check her if she's okay without anyone knowing.
She need me tonight.
I badly wanna talk to her more than just a friend, I wanna confess to her.
Kaswal lang ako na naglalakad patungo sa room nila para kung sakali man na may makakita sa akin, hindi maghihinala.
Sobrang tahimik ngayon ng paligid at ang tangi ko lang naririnig ay ang ungol ng aso at ang huni ng mga Ibon.
Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa hindi ko nalang namalayan na nasa harap na ako ng room nila.
Nagmasid-masid muna ako sa paligid. Wala ngayon dito si Avierry at Cazsey dahil may pinuntahan sila, nakita ko sila kanina.
“Hmm, Z-zach hmm... hmmm”
Kumunot ang noo ko nang marinig ang ingay mula sa loob ng silid.
Dahil sa pagtataka, daha-dahan kong nilapit ang tainga ko sa pinto.
Wala na akong narinig bukod sa mga yapak. Sandali—yapak?
Nanlaki ang mata ko nang marinig ang yapak ng mga tao na naglalakad palapit sa deriksyon ko.
“Oo, isa siyang matapang na babae”
“Kailangan ko nang magmadali dahi—”
Hindi ko na hinintay na makita nila ako at agad na pumasok sa loob ng pinto.
Napailing ako dahil hindi ko naman talaga gusto na pumasok dito at baka mapagkamalan pa akong masamang tao ba pumasok sa silid na may natutulog na babae.
Tumalikod ako para tignan ang paligid, sobrang dilim dito at ang tanging nagbibigay ng liwanag lang ay ang ilaw na nasa gilid ng higaan.
“Hmm—hmm... Hmm”
Dahil sa bosis na narinig ko ay mabilis akong naglakad papunta sa deriksyon niya. Is she having a nightmare?
Dahan-dahan akong lumapit sa higaan niya at doon ko siya nakitang natutulog.
Lumuhod ako sa gilid ng higaan para mapantayan siya.
Mahimbing lang siyang natutulog. Agad akong napangiti dahil sa sobrang amo ng mukha niya.
She's a real gorgeous!
I was carried away, hindi ko nalang namalayan ang kamay ko nakatapat na sa mukha niya.
Medyo mainit ang noo niya at halatang may sinat.
Dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at tinago sa likod ng tainga niya upang hindi ito maging sagabal sa mukha niya.
I slowly moved my hand to touch her adorable face. Habang ginagawa iyon ay bumaba ang tingin ko sa bibig niya. They're as red as blood, I—I wanna touch them using my lips...
Tila may sariling mga paa ang mga kamay ko na paunti-unting gumapang papunta sa mga labi niya niya, her breating is also hot.
Habang ginagawa ko iyon, napansin Ang mga mata niya. May luhang pumatak dito na agad kong pinunasan nang biglang gumalaw si Brazinn.
“Hmm... Hmm n-no” pag-ungol nito habang paulit-ulit na bumabalikwas at ginagalaw ang ulo pa-kaliwa at pa-kanan.
I guess she's really having a nightmare.
“SHHH.. SHHH”, I tried to stop her and make her sleep peacefully.
Gosh I disturb her sleep, how careless am I? My sorry Darling!
Paunti-unti siyang kumalma at natulog ulit ng mahimbing.
Dahan-dahan kong binawi ang kamay ko at nilapitan pa siya lalo. Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa muha niya, I can't help myself—I really want to touch those lips using mine.
I slowly closed my eyes as I felt her warm breathing... my face is inches away towards hers.
Bigla akong bumalik sa realidad nang maisip kong mali ang ginagawa ko at maalala kong lumalalim na ang gabi.
“I'm sorry, I was carried away”, I whispered on air.
Umiling ako dahil sa ginawa ko, it's odd... Why the hell I would kiss her without her permission? I'm not a jerk, am I?
No, I was just carried away... My sorry.
I sighed as I stood up. Inayos ko ang kumot at kinumotan siya. Before I stepped out, I bowed down to kiss her forehead.
Dahan-dahan kong nilapat ang mga labi ko sa mainit niyang noo.
“Goodnight, sleep tight”
I once again stare at her for a moment. Hindi ako magsasawang titigan ang maamo niyang mukha.
Sinong mag-aakalang sa likod ng maamo niyang mukha ay isang matapang na babaeng handang mamatay para lang iligtas ang isang taong hindi namna niya kakilala.
She's no longer Brazinn... She's my girl!
Ngumiti ako dahil sa naisip, kaylan ko kaya masasabi yan sa kanya?
Nang masigurado kong okay na siya, nagsimula na akong maglakad nang biglang may humawak sa kamay ko nang mahigpit.
“HMMM Hmmm”
Mabilis akong lumingon nang marinig ko ulit ang ungol ni Brazinn na parang takot na takot.
Mabilis akong naglakad palapit sa kanya. Bumabalikwas siya habang sinisipa ang dulo ng higaan niya.
Humakbang ako pabalik at palapit sa higaan niya bago hinawakan ang kamay niya para patahanin siya.
Imbis na tumigil ay mas lalong bumilis ang pag galaw ng uli niya pa-kanan at pa-kaliwa.
Nakita ko ang luha na tumutulo mula sa gilid ng mga mata niya. I hate seeing her this way.
I held her hand and massage it to ease the her. Biglang humigpit ang hawak niya sa kamay ko kaya mabilis ako yumuko at umupo sa gilid ng higaan niya.
“B-Brazinn... Brazinn?”, saad ko at akmang hawakan siya sa mukha nang bigla siya'ng suminghap ng hangin na parang pagod na pagod at umupo sa higaan.
Nanlaki ang mata ko nang titigan niya ako na parang nagtataka.
She might recognize me and she'll be surprise, I need to get out of here right away.
Yumuko ako dahil ilang sigundo niya akong tinitigan. Mabuti nalang at madilim dito... pero kailangan ko paring umalis.
I was about to stand when she suddenly hugged me tightly. Fuck, what is she doing... Seriously?
Napakagat ako sa ibabang labi ko dahil hindi ko alam ang gagawin. It's a real pleasure to hug her, I wanna stay up this way but I need to go before she analyze what's happening.
Bumalik ako sa ralidad nang maramdaman ko ang pagtaas-baba ng balikat niya at ang mas lalong pag higpit ng yakap niya.
There, I realized she's crying on my shoulder.
Naramdaman ko ang paghawak niya ng mahigpit sa balikat ko, nagbabasa na rin ang damit ko.
Panuti-unting lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin at huminto ang paghikbi niya kaya bigla akong kinabahan.
“Pakiusap ilayo mo ako dito... p-pakiusap! Gusto ko nang umalis dito, pakiusap ilayo niyo na ako d-dito. Utang na loob”, nagmamakaawa niyang saad habang nasubsob sa balikat ko.
I don't know what to say and what to react.
Gusto ko siyang hayaan at tulungang tuparin ang gusto niya but this was not on my control.
Nagdadalawang-isip akong itaas ang kamay at hawakan siya sa likod para alalayan siya.
Dahan-dahan kong hinimas ang likod niya... I have a lot to say pero walang lumalabas sa bibig ko.
“Shhhh tahan na mahal, shhh it'll be okay”, I whispered on her ears as I kiss her head.
Masyado akong nag-aala para sa kanya, she's having a nightmare right now and I don't know what to do.
Naramdaman ko ulit ang paghigpit ng hawak niya sa akin at ang paglakas ng iyak niya.
May be she's dreaming about her family.
The least I can do is to make her sleep again. Kailangan ko nang makaalis dito bago dumating si Avierry at Cazsey pero kailangang makatulog muna si Brazinn.
Patuloy lang ako sa pag himas sa likod niya habang paunti-unting humihina ang pag-iyak niya.
I smiles because of my thoughts...
“Let me sing a song for you para makatulog ka na ulit”, I whispered.
May be this one will work.
“Hmmm hmm hmmm”, I started with a hmm, I miss singing this song to someone.
Kung tayo ay matanda na
Sana ay 'di tayo magbago
Kaylan man, nasaan man... Ito ang pangarap ko~
The first line made me smile.
Paunti-unti kong naramdaman ang pagluwag ng yakap niya at ang pagbigat ng tawan niya.
I think she's starting to sleep again.
Makuha mo pa kayang...
Ako'y h****n at yakapin
Hmmm hmm hmmm
Hanggang sa pagtanda natin,
Nagtatanong lang sayo
Ako pa kaya'y iibigin mo...
Kahit maputi na ang buhok ko~
As I sung the last word, naramdaman ko ang pagbagsak ng katawan niya sa akin.
I smile... she already fall asleep.
Dahan-dahan ko siyang inalalayan. Ang isa kong kamay ay nakahawak sa likod ng ulo niya at ang isa naman ay naka-alalay sa bewang niya para siguraduhin na hindi siya magigising pag pinahiga ko siya sa higaan.
Maingat ako sa bawat galaw ko apra masiguradong hindi ko maaabala ang pagtulong niya.
Nang masiguro ko na maayos na siyang nakahiga ay tumayo na ako.
Tinitigan ko ang maano niyang mukha habang natutulog... She must be tired of her long and stressful day, she needs to rest even more.
Habang tinititigan ko siya ay hindi ko nalang namamalayan ang mga ngiti sa mga labi ko. I can't wait to smile whenever I'm seeing her or I'm with her... I can't help to stare her gorgeous face.
I gulped because of my thoughts.
Yumuko ako at dahan-dahang nilapit ang mukha ko kay Ybe. Dahan-dahan kong hinalikan siya sa noo, naramdaman ko ang init ng balat niya.
“Buenas noches mi amor... Te amo!”, I whispered.
“Hmmm”
I smiled when I heard those, she just responded.
Inayos ko ang sarili ko at tumayo, bago pa man ako tuluyang naglakad bumaling ako sa kumot niya.
Yumuko ulit ako at inayos ang kumot, inayos ko ito para matakpan Ang buong katawan ni Brazinn bukod sa balikat at mukha niya.
Bago ako umalis, tinitigan ko ulit siya.
I had so much for tonight... I'm sorry if I took advantage of you but this was the only way for me to be able to touch you.
“Adiós for now darling...”, I whispered for the last time.
Nagsimula na akong maglakad palabas ng pinto. Binuksan ko ito at sinilip kung may tao sa labas, napangiti ako dahil ang tangi ko lang nakikita ay ang mga puno at ang mga bituin sa langit.
This is my best night.
Nagsimula na akong maglakad palabas ng silid nina Brazinn. Ang ngiti ay hindi mawala-wala sa mga labi ko. Pinasok ko ang mga kamay ko sa loob ng bulsa ng aking pantalon.
Nang makarating ako sa gilid ng puno ng balate at umupo ako agad akong umupo sa ilalim at binagsak ang sarili ko sa damuhan.
“Ang ganda ng mga butiin, kasing ganda ng gabi ko... Tonight I finally touched my moon”
KABANATA 16BRAZINN'S POV“Tara na habang maaga pa”, saad ko at inangat ang bag na may lamang gamit para sa pangangaso.“Tara!” agad naman na sumagot si Spruce.Tumayo na ako at nagsimulang humakbang papunta sa pinto ng room namin. We're currently here in the stockroom of Servant Quarters. Donya Allura offered us to use everything we will be needing. Maraming mga gamit dito na ayun kay Donya Allura, gamit ng mga kawal para sa digmaan.Karamihan dito ay mga ispada, sibat at Pana. Hindi man ako marunong ng mga ito pero nagdala ako ng ispada, Pana at sibat na gagamitin kung sakali man na may umatake sa amin sa loob ng gubat ayun sa sabi ni Donya Allura.FLASHBACK“Kung sakali man, mag-ingat kayo sa loob ng gubat sapagkat may nagbabantay doon na galing sa ibang Hanay. Nagiging mahigpit sila sa g
KABANATA 17Hindi ko namalayan ang pagtayo ni Spruce nang narinig niya ang kaluskos ng dahon mula sa lugar na may kumalabog kanina.Pigil-hininga ko itong sinundan ng tingin and to my surprise bumungad sa akin ang tatlong baboy ramo. Nakita kong gumalaw si Cazsey at Spruce, pomusisyon sila at nagbabadyang tirahin ito. Si Cazsey ay sibat ang gamit habang si Spruce naman ay pana.Tinitigan ko sila bago binalik ang tingin sa mga baboy ramo na naglalakad. Tatlo sila and I know kapag pinana at sinibat yan ni Spruce at Cazsey dalawa lang ang tatamaan at makatakas ang isa. I need to do something.Nakita kong lumingon si Spruce kay Cazsey kaya palihim kong inayos ang arrow ng pana ko. Ilang sandali pa ay pinosisyon na ni Spruce ang pana at sinisinta ang target, ganun din ang ginawa ko.Tinaas ni Spruce ang kamay niya at nagbilang ng tatlo gamit ang mga daliri 
KABANATA 18Czar’s POV“Manok lang pala” saad ko bago kinamot ang ulo.Nasaan na ba ’yong si Señorita Brazinn, lagot talaga ako kay Señora Teresa pag tumakas ‘yong apo niya na yun. Bawal pa naman siyang lumabas ng mag-isa. Hay nako.Tumalikod nalang ako at nagsimulang humakbang pabalik sa bahay nang bigla kong napansin ang isang bagay na nasa lupa. Yumuko ako bago ito pinulot.Teka ano to? Nagtataka kong tinitigan ang keychain na may nakasulat na Brazinn.“Teka kay Señorita ‘to?” bulong ko.Bigla ako akong naghinala. Bakit ito nandito eh hindi naman pumupunta dito si Señorita at tsaka masyado nang masukal dito at imposibleng pupunta siya dito nang mag-isa.Habang nag-iisip bigla kong naalal
KABANATA 19 Brazinn’s POV “ITIGIL NIYO ‘YAN!” biglang nagising ang aking diwa nang marinig ko ang bosis ng kung sino na sumigaw mula sa likod ko. Inikot ko ang aking paningin at nakita kong paunti-unting natutumba ang mga lalaking kanina ay nananakit sa ak in. Bahagya akong napapikit nang may kung anong likido ang dumampi sa ang mukha. Paunti-unti kong tinaas ang kamay ko para kapain iyon at nagulat ako sa nakita, may dugo! Nag-ipon ako ng lakas para makagalaa at makita ang kung sino man ang nakikipagpatayan sa mga taong nanakit sa akin kanina. Ilang sandali pa ay nakita ko ang isang lalaking matapang na nakikipag ispadahan sa limang lalaki, hindi klaro sa akin dahil nakataliko siya at baliktad ang pangin ko. Namamangha ako habang pinapanuod ang eksena sa karapan ko. Ilang sigundo pa ay natumba na ang tatlo sa mga lalaki at dalawa nalang ang natira. I must s
KABANATA 20“Salamat sa tulong mo” saad ko bago nahihiyang pinilipit ang dalawang daliri.All this days inaayaw at kinaiinisan ko siya dahil sa pagiging bastos at sa pagiging magaspang ng ugali niya. Simula nung una ko palang siyang nakilala hanggang sa nangyaring labanan noong mga nakaraang araw. Pero kahit na ganun, tinulungan parin niya kami. Niligtas niya ang buhay ko laban sa mga pirata at tinulungan pa niya kaming manghuli ng ligaw na hayop.Kung hindi dahil sa kanya, siguro isa na akong karnenorte na kinakain ng Sigbin. Bukod pa dun, baka pati si Tatay Alberto nadamay pa. I can manage to let him die after I saved his life before. Fetisha is real monster, wala siyang awa pati matanda sasaktan. Wala ba siyang magulang na nagturo sa kanya ng magandang asal at huwag mang-apak ng tao?“Walang ano man” saad nito at ngini
KABANATA 21“Alam nyo, bagay po kayo” nakangiting saad ni Nika.“Magjowa po ba kayo?” tanong naman ni Rica na may malapad an ngiti sa labi.Ngumiti naman ako dahil sa mga tanong na yun. Mga bata talaga, kung ano iniisip. Lumingon ako kay Spruce, tumingin din siya sa akin bago kami nagtawanan. Umalis ako sa taas ni Spruce at bumaba sa damuhan.“Hali nga kayo dito” saad ko at tinaas ang kamay. Humiga naman agad silang Lima sa tabi namin ni Spruce. Ilang sandali din kaming nanatili sa ganung posisyon.Hindi nagtagal ay tinawag na kami ni Donya Allura at Don Loathur dahil magsisimula na ang celebration. Nakahawak kamay kaming pito habang naglalakad palapit sa mesa. Sinalubong kami ni Donya Allura na masayang tumulong sa pag-aayos ng mga bulalak sa gitna ng mesa.Ang ganda ng pagakaka-organize, simula sa
KABANATA 22Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko
KABANATA 23“I FINALLY FIGURED IT OUT!”Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code?“Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.“Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out”Ang libro ng deriksyon ay hanapin