Chapter 16-Panghihinayang

"Hija, pagpasensyahan mo na ang apo ko. Huwag mo na akong alalahanin dahil may nurse na nag-aalaga na sa akin. Masaya na akong nakita kita ngayon at panatag ang loob dahil mukhang masaya ka na sa buhay mo ngayon."

Nakangiting tumango si Stella sa matanda bago nilingon si Charles. "Mayaman ang naasawa ko kaya hindi ko na kailangang magpakahirap ng trabaho upang kumita."

Napatiim bagang si Charles at naggalawan ang panga. Hindi niya matanggap na hindi na siya kailangan ng dating asawa dahil mukhang mas mapera ang ipinalit sa kaniya.

"Pero huwag kang mag-alala, dadalawin ko pa rin si Lolo Ramon at alagaan kapag may oras ako. Welcome naman siguro ako rito anytime na gustong kong pumanta dahil bahay ko ito?"

"Of course, pero hayaan mo sanang dumito lang si Lolo dahil mas gusto niyang tumira dito."

Ang pormal ng mukha ng binata sa pakipag-usap sa kaniya. Napailing siya sa sarili nang mapagmasdan muli ang mukha nito. Parang nanadya pa ang lalaki at nagpahaba ng buhok.

"Huwag kang asyumera,