chapter 25

Pagkatapos naming mag-lunch ni Michael ay lalong dumilim iyong langit at mas lumakas iyong ulan na may kasamang hangin.

"Sir, baha na po iyong ibang mga daanan," pagbibigay alam ng tauhan niyang sumalubong sa'min.

Nag-alala akong napatingin kay Michael dahil ang pinakabahain talaga ay ang kalsada papuntang opisina at bahay namin.

Mayroon namang alternative way pero mapapalayo talaga kami at mas maraming dumadaan doon kapag ganito ang panahon kaya tiyak sa traffic kami maiipit.

"Kailangan mo sigurong tumawag sa opisina dahil delikado kung babalik ka pa," aniya.

"Paano ako uuwi?"

Ayaw ko namang pasusuungin sa baha ang magara niyang sasakyan.

Batay sa lakas ng ulan ay tiyak nagsiapawan na ang mga kanal na madadaanan papunta sa'min.

"You can stay at my place," suhestiyon niya.

Mabilis ang ginawa kong paglingon sa kanya.

"Doon sa bahay ni'yo kung nasaan ang lola mo?" eksaherada kong tanong. "Lalangoy na lang ako sa baha!"

Mahina siyang tumawa bago pinisil ang ilong ko.

Naiinis kong pinal