Chapter 2

MALAMIG na simoy ng hangin ang tumama sa aking mukha habang nagsusulat ako ng aking mga posibleng gagawin ngayong bakasyon. Gusto kong sulitin ang dalawang buwang pahinga dahil alam kong kapag nagsimula na ang klase ay wala na akong oras upang magliwaliw.

Tumingin ako sa aking orasan at malapit nang magpakita si Haring Araw. Maaga akong nagising dahil ang aga kong nakatulog kagabi dahil sa pagod. Tinulungan ko si Sister Margaret na maghanda ng mga upuan sa pavilion kasama ang iba upang mapadali ang aming trabaho.

Sinarado ko ang aking notebook at tumayo upang mag-inat ng katawan. Sinuklayan ko ulit pagkatapos ang aking buhok dahil tumuyo na ito dahil sa hangin mula sa labas. Maaga akong naligo para maaga ko ring masimulan ang aking araw at para wala pa masyadong tao.

Ilang minuto pa ang lumipas ay nagsimula nang magmorning prayer ang buong ampunan. Rinig na rinig sa lahat ng sulok ng lugar na ito panalangin ni Mother Superior para sa aming lahat. Araw-araw ang pagdadasal at minsan nagro-rosary kami sa maliit na chapel dito.

Idinilat ko ang aking mga mata pagkatapos ng morning prayer at kinuha ang cellphone ni sister Anne. Balak ko itong isauli sa kaniya mamaya. 

Lumabas ako ng kwarto at siniguradong hindi mapapasukan ng kahit sino ang silid. Naglakad ako papunta sa area ng building kung saan natutulog ang mga madre. Binati ako ng ilang bata at sinuklian ko sila ng isang ngiti.

Habang tinatahak ko ang daan ay napahawak ako sa aking dibdib sa gulat nang biglang sumulpot si Ali — short for Alessandro, sa aking harapan.

"Ali! Pwede ba? Ang aga-aga bubungad ka ng ganiyan.” Asik ko sa kaniya.

"Sorry naman, Miss. Huwag ka nang magalit!" Sinundan niya ako at nakahawak siya sa aking braso habang humihingi ng tawad.

Pagkarating ko rito sa ampunan ay siya ang kauna-unahang nakipagkaibigan sa akin at sumunod si Matilda. Mahal na mahal ko silang dalawa kaya nagpapasalamat ako at hanggang ngayon ay magkasama pa rin kaming tatlo. Hindi man kami araw-araw nagkikita dahil busy sa kani-kaniyang buhay ay may panahon pa rin upang magtipon kaming magkakaibigan.

"Bakit ngayon ka lang sumulpot? Ilang araw ka nang hindi nagpakita ah." Binagalan ko ang aking paglalakad at tumingin sa kaniya. 

Hindi nakapagtataka na may nakaraan si Matilda rito kay Ali. Gwapo, moreno, maganda ang pangangatawan dahil conscious ito sa kaniyang panlabas na anyo. May pangarap din ito sa buhay kaya hindi mamomroblema ang magiging nobya nito. Masasabi kong bagay silang dalawa pero iba-iba ang kanilang plano sa buhay kaya nagdesisyon silang maghiwalay at iyon ay sa pagkakaalam ko.

Nalungkot din ako sa kanila pero hindi ko naman sila pwedeng pilitin na manatili sa isa't isa. Maayos na rin siguro na ganito na lang sila dahil mas payapa ang kanilang pamumuhay.

"Tinulungan ko sina Sister Anne kahapon, Langit." Aniya. "Ang dami ba namang binigay no'ng donor para sa atin!"

"Anong ibibigay?" Tanong ko.

"Mga school supply tapos ginawa naming set ang isang bag kasama na ng mga iyon." Saad ni Ali. "Mabuti na lang at hindi rin tayo masyadong karamihan dito kaya madali lang ding natapos."

Tanaw ko na ang pintuan ng kwarto ni Sister Anne kaya sinenyasan ko siyang bilisan ang kaniyang paglalakad. Pagkatapat namin sa pinto ay kumatok ako ng tatlong beses at naghintay kami ni Ali kay Sister. Bumukas ang pinto at bumungad si Sister Anne sa kaniyang habit na normal na suot ng isang madre.

"Oh, Heaven! Magandang umaga." Binati niya akong dalawa at inilahad ang kaniyang kanang kamay. 

Nagmano kaming dalawa ni Ali at ngumiti sa kaniya. 

"Magandang umaga po, Sister! Sinamahan ko lang itong kaibigan papunta rito, hehe..." Napahawak ito sa batok at bahagyang tumawa.

Nakita kong tumango si Sister Anne at tumingin sa akin. "Bakit ka pala naparito, hija?" 

Inangat ko ang dala-dala kong cellphone na kaniyang pagmamay-ari at binigay sa kaniya.

"Isasauli ko lang po ito, Sister." Inabot ko ang cellphone sa kaniyang mga kamay.

"Ay, Diyos ko! Huwag na, hija!" Tumawa si Sister habang binalik sa akin ang kaniyang cellphone at may dinukot sa kaniyang bulsa.

"Naalala mo na may kapatid ako sa abroad? Binilhan niya ako ng bagong cellphone." Anunsyo niya, inangat niya ang kaniyang bagong telepono at ipinakita sa amin. "Apple pa rin ang brand pero ang brand new!"

Napahanga kami ni Ali nang makita namin ang malapad na screen ng kaniyang cellphone tsaka maganda rin ang kulay, Lavender. Masaya ako para kay sister Anne na may pamilya pa rin siyang sumusuporta sa kaniya. 

"Para naman, hija may cellphone ka na lalo na ngayong isang taon na lang at ga-graduate ka na." marahang sinabi ni sister Anne sa akin. 

Bigla itong bumalik sa loob at natagalan. Napatingin ako kay Ali at kibit-balikat lang ito. Lumabas ulit si Sister na may dalang sim card, earphones at charger. May dala-dala ring pin si sister at hula ko ay pantanggal ng lumang sim nitong cellphone.

Kinuha niya sa akin ang cellphone at inabot sa akin ang kaniyang dala at kinuha niya ang lumang sim. Inabot ko ang bagong sim card at nilagay ito roon. Pagkatapos niyang magawa iyon ay binalik niya muli sa akin ang cellphone.

"Ayan. May cellphone ka na, Heaven!" Pumalakpak sandali si Sister at iminuwestra ang kaniyang bagong cellphone.

"Eto, ilagay mo sa contacts ang number ko in case of emergency." Ipinakita niya sa akin ang kaniyang contact number at nilagay ko iyon sa Contacts gaya ng sinabi niya sa akin.

"Tapos na po, Sister." Ipinakita ko ang screen ng cellphone bago ito pinatay at tinago sa aking bulsa.

Lumapit ako kay Sister at niyakap siya nang mahigpit. Nagpapasalamat ako dahil kahit hindi niya ako tunay na anak ay tinuring niya akong parang sa kaniya. Hindi ako naging perpekto pero mayroon pa ring mga taong tanggap ako kung sino ako. 

"Salamat po talaga, Sister." Pinakawalan ko sa aking bisig si Sister at ngumiti nang malapad sa kaniya.

"Walang anuman, Heaven. Para na rin matapos mo ang mga binabasa mo sa W*****d." Biro niya. Sinarado niya ang pinto. "Didiretso na ba kayo sa hapag?"

Sumagot si Ali kaya sabay na kaming tatlo na pumunta roon sa bulwagan. Hindi pa naman oras ng agahan pero mas maganda na ang maaga para madali kaming makakuha ng aming pagkain. 

Pagkarating namin sa hall ay nagchikahan lang kami ni Sister hanggang matapos kaming kumain at naghugas ng aming pinagkainan kasama na si Matilda. Matagal nagising si Matilda ngayong araw kaya natagalan din siya sa pagkuha ng kaniyang pagkain at sumabay sa amin.

Nagpaalam si Ali dahil may gagawin pa raw ito. Nagpaalam din si Sister na may aasikasuhin muna raw kasama ang ilang madre at si Mother Superior kaya kaming dalawa na lang ang naiwan ni Matilda. Dumiretso kaming dalawa sa aking kwarto dala ang earphones at charger na bigay ni Sister kaninang umaga.

"Ano bang gagawin natin ngayon?" Tanong ko kay Matilda na nakahiga sa aking kama. Ako naman ay nakaupo lamang sa pang-isahang sofa.

Tumingin siya sa akin at inangat ang tingin sa kisame ng kwarto. "F* tayo, girl! Stalk natin iyong sinabi ko sa'yong anak ng donor."

"Alam mo ba ang pangalan no'n?" 

"Hindi pero baka kilala ang pamilya niya. Who knows? May pera sila kaya baka public figure eme!" Tumango-tango naman ako, sumang-ayon.

Kinuha ko ang cellphone at in-on ang data ng bago kong sim. Ni-log out ko ang existing Apple ID nito upang makagawa ako ng bago. Nang makagawa na ako ay nilinis ko na rin ang mga apps na kailangang linisin. Binuksan ko ang F* app at ni-log in ang aking sariling account.

"Matilda, alam mo ba kahit surname lang?" Tumingin ako sa kaniya at naghintay ng sa kaniyang sagot.

"Genevese? Negevese? Genovese siguro 'yon!" Hindi niya siguradong sagot. Napakamot ito sa ulo at nagpatuloy sa pagse-cellphone.

Nagpasya akong sa G****e na lang maghanap dahil may posibilidad pang may lalabas na resulta. Sinubukan kong ilagay ang Genovese family ngunit ang famous Italian mafia family ang lumabas. Sinubukan ko ulit magsearch na gamit ang ibang keywords pero wala masyadong lumabas na tugma sa hinahanap ko.

Tatawagin ko na sana ang kaibigan ko para sabihin sa kaniya ngunit may pumasok sa isip ko. 

Kaagad kong tinipa sa screen ang 'Genovese donations Philippines' at nagbaka sakaling may lalabas. Ilang segundo ang dumaan at lumabas kaagad ang resulta. Bumungad ang isang Arkus Genovese. May kaedaran na base sa kaniyang tindig ngunit gwapo pa rin at maipagmamalaki ang pangangatawan. Napakunot lamang ang aking noo dahil familiar ang kaniyang mukha. 

Bigla akong nagkaroon ng kutob. Agad kong hinanap ang kaniyang pamilya kung mayroon. Unti-unti akong nabibingi dahil sa kalabog ng aking dibdib. Pilit kong kinalma ang aking sarili. Hindi naman siguro sila magkaano-ano...

Napasinghap ako at nanlaki ang aking mga mata nang lumabas ang aking hinahanap. Crimson Genovese. 

Nagsinungaling siya.