Chapter 22

Nagising ako kinabukasan na wala na si Raheel sa tabi ko. Bumangon ako kahit medyo masama ang pakiramdam ko. Masakit ang buong katawan ko at para akong lalagnatin.

"Good morning, Ma'am Anabelle," bati ng ilang katulong nila paglabas ko ng kwarto.

"Good morning po," saad ko at nginitian silang lahat.

"Good morning, Ma'am Anabelle. Pinapasabi po pala ni Chairman Marcelo na hindi siya makakasama sa inyo papuntang Japan. Baka susunod lang daw po siya sa inyo kapag bumuti na ang kondisyon niya," saad ni Ate Joy pagdating ko sa kusina.

"Mukhang blooming kayo ngayon, Ma'am Ana," komento ni Ate Mari habang abala sa paghuhugas ng pinggan.

Napalingon ako sa kaniya. "Hindi naman po. Medyo masama nga ang pakiramdam ko," saad ko at pilit na ngumiti.

Sa ilang linggo kong pananatili sa bahay nila, halos kilala ko na ang mga tao rito. May mga araw rin na sumasabay ako sa pagkain nila kasi masarap kumain kapag marami kang kasama.

Hinawakan ni Ate Joy ang noo ko. Bumaling siya kay Ate Jane na ka