Share

บทที่ 70

“ฉันขอโทษที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นคุณ”

อวิ๋นซูดึงเฮ่อเยียนสืออย่างประหม่าให้นั่งบนโซฟา เปิดไฟ และเห็นบาดแผล หัวใจของเธอก็กระตุกอีกครั้ง และเธอก็รีบค้นหาชุดปฐมพยาบาลในห้อง

เฮ่อเยียนสือต้องการบอกว่าไม่ต้องกังวล บาดเจ็บเล็กน้อย แต่จากหางตาเขามองเห็นชุดชั้นในที่กระจัดกระจายอยู่ในกล่อง

สมองก็หยุดทำงานลงทันที

เขาเลือกเสื้อผ้าเหล่านี้

เมื่อเลือกแล้วจะถูกส่งถึงคุณ

และไม่ได้เห็นมันเลย

เขาขมวดคิ้วอย่างดุดัน และการต้านทานของร่างกายของเขาก็เผาไหม้ราวกับภูเขาไฟที่ปะทุ

ในขณะนี้ อวิ๋นซูพบชุดปฐมพยาบาลและนั่งลงข้างเขา

กลิ่นหอมน้ำนมอันเป็นเอกลักษณ์ของหญิงสาวยังคงอยู่บนปลายจมูกของเขา ซึ่งกระตุ้นสมองของเขาอยู่ตลอดเวลา

อวิ๋นซูได้เช็ดบาดแผลบนหน้าผากของเฮ่อเยียนสือด้วยสำลีชุบแอลกอฮอล์โดยไม่รู้ตัว

“มันเจ็บนิดหน่อย อดทนหน่อยนะ”

ด้วยการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยนและละเอียดอ่อน มันจึงละลายไปบนหน้าผาก

ลูกกระเดือกเฮ่อเยียนสือเคลื่อนอย่างแรง เขาไม่สามารถละสายตาจากทิวทัศน์ตรงหน้าได้ และหูของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเงียบ ๆ

การจ้องมองที่เร่าร้อนทำให้อวิ๋นซูหยุดการเคลื่อนไหวไปครู่หนึ่ง เธอก้มศีรษะลง และทันใดนั้นก็ตร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status