บทที่ 182

ไป๋หยู่สั่งคนเก็บขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่างของเจียงหวานหว่าน

นางหยิบชุดเสื้อผ้ามาวางไว้ตรงหน้าเจียงหวานหว่าน

“แม่นางเจียง นี่คือตัวอย่างเสื้อผ้าที่ข้าทำตามแบบภาพวาดของเจ้า เจ้าเห็นว่าเป็นเช่นไร?”

นางอดหลับอดนอนตั้งหลายคืนเพื่อทำมันออกมา

เจียงหวานหว่านดูเสื้อผ้าทุกตัวอย่างละเอียด “ฝีมือเถ้าแก่ไป๋ดีมาก!”

“แม่นางเจียงชมเกินไปแล้ว”

ไป๋หยู่พอใจมาก ฝีมือของนางนั้นเป็นยอดเยี่ยม

“แม่นางเจียง ชุดเหล่านี้มอบให้ท่าน มีแบบภาพวาดเหล่านี้ เสื้อผ้าของหอหนีซางพวกเราสวยขึ้นไปอีก”

ไป๋หยู่ทำราวกับเห็นเงินจำนวนมากบินมาหานางแล้ว

นึกไม่ถึงว่าการมาสกุลเจียงในครั้งนี้จะจัดการปัญหาเรื่องขี้ผึ้งบำรุงผิวหยกได้ ทั้งยังได้ลองใช้ขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่างด้วย

เป็นการเดินทางที่คุ้มค่าจริงๆ!

โรงหมอเสวียนเป็นกิจการของสกุลเซียว ครั้งนี้ขี้ผึ้งบำรุงผิวหยกเสียหาย ก็สร้างความกังวลให้กับสกุลเซียวเช่นกัน

กุ้ยเฟยใช้ขี้ผึ้งบำรุงผิวหยกเพื่อมัดใจผู้คน

ขี้ผึ้งบำรุงผิวหยกเสียหาย นางจะปล่อยเจียงจิ่นหนิงไปได้เช่นไร

ขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่างที่ไป๋หยู่นำกลับมา ไม่นานก็ส่งมอบให้หมอที่โรงหมอเสวียนทำการทดสอบ

หลังทดสอบ พบว่าขี้