บทที่ 34

ทันใดนั้นมู่จิ่วซีก็เผยรอยยิ้มเล็กๆ ขึ้นมาบนใบหน้า จากนั้นโม่จุนก็พูดออกมา : "เจ้าแลกเปลี่ยนอะไรกับเขา?"

"ข้าก็ขายร่างกายให้กับจิ้งจอกม่วงไง" มู่จิ่วซีจู่ๆ ก็เผยยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

"อะไรนะ!" โม่จุนอีกนิดก็แทบจะกระโดดตัวลอย "มู่จิ่วซี เจ้าทำแบบนี้ได้อย่างไร!"

พอพูดจบสีหน้าเขาก็เปลี่ยนทันทีและหรี่ตาลงพร้อมกับพูดออกมา : "ไม่สิ! เจ้าจิ้งจอกม่วงนั่นไม่มีทางที่จะเอาของล้ำค่าแบบนี้มาแลกกับคุณหนูใหญ่ที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่แบบนี้ได้หรอก"

"ชื่อเสียงฉาวโฉ่อะไร แม้ว่าข้าคนนี้มีความสามารถโดดเด่น แต่ข้าก็ไม่สถุลเข้าใจไหม?" มู่จิ่วซีโมโหขึ้นมาอีกครั้ง

โม่จุนถึงกับตะลึงกับคำพูดนี้ของนาง

โดดเด่นมีความสามารถแต่ไม่สถุล นี่คือคำพูดของหญิงสาวอย่างงั้นเหรอ?

"ข้าก็แค่ชอบยลโฉมผู้ชายรูปงามก็เท่านั้น ถ้าต้องทำอะไรจริงๆ ข้าผู้หญิงตัวคนเดียวก็เสียเปรียบแย่น่ะสิ? หัวสมองเจ้าคิดอะไร อย่างน้อยข้าก็เป็นคุณหนูใหญ่ของจวนมู่ จะสำส่อนขนาดนั้นได้ยังไง?"

มู่จิ่วซีดูหมิ่นสีหน้าท่าทีของโม่จุน

"เงื่อไขการแลกเปลี่ยนกับจิ้งจอกม่วงก็คือให้ข้านักษาคนๆ หนึ่ง"

โม่จุนยังคงคิดถึงคำพูดของมู่จิ่วซีเมื่อครู่นี้อยู่ แต่เมื่อจู่ๆ เขาเห็นน