PAGKATAPOS ng init ay pagal ang katawan na inihiga ni Marius ang sarili sa malambot na sofa. Ilang sandali lang naman siyang nanatili sa ganoong ayos. Pagkatapos ay bumangon na siya saka nagbihis. Wala siyang kahit anong sinasabi dahil ang totoo wala siyang ibang maisip.Nakokonsensya siya.Naaalala niya si Sam.Alam niyang oras na malaman ng dalaga ang tungkol dito ay masasaktan at lalo itong magagalit sa kanya. Pero bakit ba niyang iisipan pa iyon? Eh iniwan na rin naman siya nito? Itinago at inilayo nito sa kanya ang anak nila. Kaya may dahilan na rin siya ngayon para magalit rito.Nagpakawala ng mabigat na buntong hininga si Marius.Totoo iyon. Masama ang loob niya kay Sam. Pero hangga’t maaari, hindi niya gustong alagaan sa puso niya ang galit na iyon. Dahil mahal niya si Sam at sa kabila ng lahat ng pinagdaanan nila, walang bang babae pa rin siyang gustong makasama kundi ito lang."Hindi ko gustong aminin sa sarili ko na mali ang desisyon kong hinayaan ko ang puso kong mahulog s

“HINDI ko alam kung paano ako magre-react sa nalaman kong ito. Matutuwa ba ako o maiinis? Ano sa tingin mo? O baka naman dapat na magalit ako?” Iyon ang magkakasunod na tanong ni Marius sa kaibigang si Patrick nang gabing iyon.Masama ang loob niya at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya maka move on sa birthday invitation. Kahit kung tutuusin dalawang araw na rin ang nakalipas mula nang matanggap niya iyon.Naiiling siyang pinakatitigan ni Patrick. “Bakit hindi mo piliin na matuwa?” ang simpleng sagot tanong sagot nito sa kanya saka inabot ang tasa ng kape sa harapan ang inubos.May pina-finalize silang bagong proyekto ni Patrick. Hangga’t maaari dapat sana ay nakatuon ang buong atensyon niya doon. Pero dahil nga sa hindi naman simple lang ang nangyari nitong nakalipas na araw ay hindi niya iyon magawang alisin sa isipan niya.“Pinilit ko naman. Pero mahirap. Masama talaga ang loob ko sa kanya. Ang totoo, galit ako sa kanya,” pag-amin niya.Bukod kay Lana si Patrick ang matagal na ni

PRIVATE ang party na iyon kaya hindi ganoon karami ang mga bisita. Hindi rin naman nakarating ang mga magulang namin ni Andrew dahil abala ang mga ito sa pag-aasikaso sa mga negosyo. Bukod pa roon, well, hindi ko na rin talaga sila inobligang umuwi pa. Baka kasi magkaroon pa ng komprontasyon ang mga ito kay Marius. Si Marius na hindi naman kilala ng mga magulang ko kung tutuusin. Masama ang loob ni Papa nang ipagtapat ko sa kanila ang tungkol sa pagbubuntis ko. Malapit na malapit ako sa kanya. Syempre, babae ako at para sa kanya ako ang kanyang prinsesa. Kaya iyon nalang ang labis na hinanakit niya nang ipagtapat ko sa kanila ni Mama ang tungkol sa pagbubuntis ko. Pero sa kalaunan ay natanggap rin naman nila ang lahat. Sa kalaunan ay sila mismo ang naging sandigan ko maliban kay Calum na kasama ko sa bahay at kay Andrew na kapatid ko. Syempre present ang mga magulang ko nang manganak ako. At nakita ko sa mga mukha nila ang labis na kasiyahan nang masilayan nila si MJ. Ayos na an

"ANO bang sinasabi mo?" iyon ang mga salitang kusang nanulas sa mga labi ko. Hindi ko na rin nagawa pang itago sa tono ko ang labis na iritasyon. Dahil iyon naman talaga ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon. Naiirita ako. Nagagalit. At higit sa lahat, nasasaktan. Pero sa lahat ng negatibong emosyon na iyon, mas pinili kong maging kalmado pa rin. Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Marius bago ito nagbuka ng bibig para magsalita. "Huwag ka nang magmaang-maangan, Samantha. Alam mo kung anong ibig kong sabihin. Alam mo kung anong sinasabi ko. Tapos ngayon ganito ang ibubungad mo sa akin?" anitong muling nagpakawala ng dry na tawa bago itinuloy ang iba pa nitong gustong iparating sa akin. "Ang ayos-ayos ng naging usapan natin tapos nilanlang mo lang pala ako," pagpapatuloy ni Marius. Para akong sinampal sa sinabing iyon ni Marius. Kaya hindi ko na rin napigilan ang anghang ng mga salitang lumabas sa bibig ko nang magsalita ako. "Huwag kang magmalinis diyan. Ikaw ang un

KUNG tutuusin dapat sanay na ako sa ganoong pamamaraan ni Marius. Dapat sana ay sanay na akong nararamdaman sa istilo at dahas ng mga halik niya. Dahil palagi noon ganoon naman talaga ang ginagawa niya. Ang mga warnings niya sa akin ay naipararating niya sa akin kung paano niya ako halikan.Hindi rin naman ako nagpatalo. Hindi ko binitiwan ang pagkalalaki niyang alam kong mamaya lang ay magiging dahilan ng walang katapusang pag-iingay na maglalandas sa lalamunan ko. At gaya ng sinabi niya sa akin kanina, ang mga iyon ang isa sa mga na-miss niya sa akin.Kahit pa sabihing malaki ang galit ko kay Marius hindi rin naman ako magiging maramot sa kanya. Give and take lang. Dahil gusto ko rin namang maging mapagbigay siya sa akin sa pagkakataong ito.Sino ba namang babaeng nagmamahal ang aayaw sa isang nakakapasong sandali kasama ang lalaking ito? Dahil ako, kahit ilang beses pa gaya ng nasabi ko na, willing akong magpaubaya kay Marius ng paulit-ulit. Ibibigay ko sa kanya ang katawan ko. Per