•Clyden• "Of course." Ang dalawang salitang iyon at ang nakangiti niyang mukha ang nagpabalik sa normal kong paghinga. "Bakit gan'yan ang itsura mo? Masama ba ang pakiramdam mo, Clyden?" Inilingan ko siya at niyakap nang mahigpit. "Akala ko kasi hindi ka sasama sa akin." Inilayo niya ako saglit sa kanya at marahang pinitik ang aking noo. "Hindi ko alam kung bakit mo ako dadalhin doon kahit wala naman akong kaalam-alam sa negosyo ninyo, pero may tiwala ako sa'yo, Clyden. Alam kong hindi mo ako pababayaan." Tumango ako at pinisil ang kanyang kamay. Hinawakan ko ang kanyang batok at hihilahin sana siya papalapit sa akin para gawaran siya ng halik nang tinawag siya ng direktor niya. May ipapatulong yata sa isang scene, nakagat ko ang aking labi sabay kamot sa aking mukha bago bumalik sa pwesto ni Krauss.  Natatawa ito habang nakatingin sa akin

•Gaea•Warning: SPG"Gaea!" Napalingon ako sa aking likuran nang marinig ko si Clyden na tumawag sa akin. Tinaasan ko siya ng isang kilay nang makalapit na siya sa amin. "Saglit lang, Gaea, ako na ang maghahatid sa'yo. Hindi kita hahayaang umuwi ng mag-isa."  Pinagtitinginan na kami roon ng mga empleyado niya lalo na at sa labas ako ng building nila naghintay ng taxi. Pero sa tingin ko ay wala naman itong pakialam sa sasabihin ng iba basi sa inaakto nito ngayon.  "Bakit ka sumisigaw? Ang daming tao hindi ka ba nahihiya?" ani ko nang makalapit na siya sa akin. Hahawakan sana ako nito nang umatras ako para mapalayo sa kanya. Hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa niya sa akin sa opisina nito kanina. "Anong kailangan mo? Kaya kong umuwing mag-isa, huwag ka ng mag-abala pa."  "Gaea, listen. I'm sorry. Hindi ko sinasadya iyon." Mapakla akong natawa sa

•Gaea• Pagkatapos nang gabing iyon ay minsanan na lang kaming magkita ni Clyden. Naging sobrang busy ako sa tatlong linggo na lumipas dahil malapit nang matapos ang shooting. Pero hindi rin naman nagkulang si Clyden sa akin. Pag-gising ko sa umaga ay nagpapadala ito ng mensahe para paalalahanan ako na mag-ingat, at tatanungin kong kumain na ba ako. Tuwing lunch ay hindi nito kinakalimutan na padalhan ako ng pagkain sa set. Kapag pinapaalam ko naman dito na uuwi na ako ay pinapapunta kaagad nito ang driver niya para sunduin ako. Hindi rin naman nawawala ang komunikasyon naming dalawa dahil tumatawag naman ito tuwing gabi o di kaya'y binibisita ako nito kahit saglit lang. "Gaea, sasama ka ba sa aming mag-lunch?" tanong sa akin ni Kristel. Ito ang leading lady sa teleseryeng ginagawa namin. Maganda ito at mabait kaya madali lang kaming nagkapalagayan ng loob. "Buong team ang sasama

•Gaea• Nagtatakang tumingin sa akin si Krauss habang papalapit siya sa kama ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin niya sa akin dahil sa nakita niyang pag-aaway namin ni Clyden, pero kahit ulitin ang oras ay gagawin ko pa rin iyon.  "Parang ang sweet niyo naman ni Clyden noong huli tayong nagkita. Bakit naman nag-aaway na kayo ngayon? May problema ba?" tanong nito at umupo sa gilid ng aking kama. "May dala akong prutas gusto mong kumain?"  Tumango ako at kinuha ang bag na hawak niya. Kinuha ko roon ang mansanas at ibinigay sa kanya ulit ang bag. Kinagat ko na iyon at hindi na pinabalatan sa kanya. Naiiling naman siyang nakatingin sa akin at ipinatong sa mesa ang bag.  "Hindi ko naman talaga balak na awayin siya. Ngunit sa tuwing isinusumbong ko sa kanya ang kaibigan niya ay hindi naman niya ako pinapaniwalaan. Nakakainis lang dahil mas nagmumukha pa

•Gaea• Hindi ko alam kung paano nagagawa ni Cassandra ang bagay na iyon. Sa maamo nitong mukha, hindi mo aakalain na makakagawa ito ng masama. Ngunit ang galit sa mga mata nito habang nakatingin sa akin hindi maipagkakaila na handa itong patayin ang taong nasa harapan nito sa mga oras na iyon. Hindi ko alam kung may ibang galit ba ito sa akin o kung talagang dahil lang iyon sa relasyon namin ni Clyden. Kung hihiwalayan ko ba si Clyden ay titigilan na ako nito? Pero paano naman si baby? Makakaya ko bang palakihin itong mag-isa? Ano ang sasabihin ko kapag naghanap ito sa ama niya kapag lumaki na siya? "Halika, Gaea, sa sofa ka umupo. Hindi pwedeng umupo ka sa malamig na sahig na'to." Napantingin ako kay Samantha Nicolai nang marinig ko itong magsalita. Sa pagkakaalam ko ay wala itong scene ngayon pero mabuti na lang at nagpunta siya rito at nasagip niya kami ng anak ko. "Hawakan mo ang kamay mo."&nb