All Chapters of Chasing that Light: Chapter 21 - Chapter 30
34 Chapters
Chapter 20
Sheiha Fajardo's POVNagising na lang ako na nasa kwarto ko. Dahan-dahan akong bumangon at agad na hinawakan ang batok ko. Hindi ko alam pero para itong nangangalay. Iginalaw-galaw ko ang ulo Hinanap ko ang cellphone ko dahil kanina pa 'to tumutunog. Nakita ko ito sa side table. Pilit ko itong inaabot na hindi umaalis sa pwesto ko. Sinagot ko ang tawag at inilagay sa tainga ko, pero agad ko itong nailayo dahil sa napakalakas ng boses sa kabilang linya. "Clinton naman!" bulyaw ko sa kabilang linya. "Shit, Sheiha! Saan ka ba nanggaling?" Ramdam ko ang pag-aalala sa boses niya. Nagpa-panic din siya, "Kanina ka pa hinahanap ni Brimme! Sa palagay ko nagwawala na 'yun sa kung saan." Napakunot-noo ako, "Ano ba ang nangyari?" Napahawak ako sa sentido ko nang bigla itong manakit. Hinilot-hilot ko ito para kahit papaano ay mawala ang sakit.  
Read more
Chapter 21
Third Person's POVPagkatapos ng isang putok ay namayani ang katahimikan sa buong lugar. Sa nanginginig na katawan ni Sheiha, pinilit niyang inaninag ang mga kasamang katulad niya ay pinakikiramdaman ang nagaganap sa paligid. Hindi man nakikita ng mga mata niya buhat sa dilim ng kinaroroonan, nahihinuha niyang may hindi magandang nangyayari. "B-Brimme..."  Hindi niya mawari kung ano ang siyang lumabas sa bibig niya. Salita ba 'yun o' hangin lang? She halted from where she is when a hand suddenly grip her mouth to keep her quiet. She was frozen in place.  An air coming from the person behind her's breath was extant. Releasing a gentle cold air. She is certain that the person behind her, shutting her was a man. His strength is strong. "You should keep your mouth shut if you want you and your friends to leave this cave still breathing," the man behind him whisper in
Read more
Chapter 22
Third Person's POV "Kailangan ba talagang bente-kuwatro oras natin silang bantayan? Wala pa tayong tulog, dalawang araw na," reklamo ng isang kasamahan niya. He just hummed and lean on the tree. In front of him was a girl who picks vegetables from a little garden. She happily sang a song while putting every vegetables she got in a basket. "Bakit kaya sila tinatago ni bossing dito, nuh? Sabagay... napakaganda nila. Medyo may pagkabata lang niyang isa, siguro menor de edad pa 'yan. Iyong isa naman na kakadala lang natin dito, sa hula ko nasa bente na ang edad, matangkad kasi pero napakabata ng mukha," Ang binatang nakikinig ay kanina pa naririndi sa pinagsasabi ng kasama. "Ano kayang skin care ang gamit nila—" "Tatahimik ka o puputulin ko 'yang dila mo para tuluyan ka nang hindi makapagsalita?" Bakas sa mukha nito ang inis. "Ito na... Oh? Paalis na siya!" Agad nilang sinundan
Read more
Chapter 23
Andrius Lexton's POV "Ipagpatuloy niyo lang po ang regular na pag-inom ng gamot, hindi magtatagal ay makakalabas na kayo ng ospital," payo ko kay lolo Crisostomo. "Gano'n ho ba, dok?" Tumango ako, "Nasaan na nga pala iyong babaeng nurse? Iyon bang mabait na maganda?" Nagpilit ako ng ngiti habang hinaharap ang matanda, "Nag-resign na ho siya." "Gano'n ba? Sayang naman at hindi ko na siya makikita. Irereto ko pa naman sana iyon sa apo kong hanggang ngayon ay single pa rin." Masiglang umayos nang upo si Lolo, nag-indian set pa ito, "Nakita mo iyong una nilang pagkikita? Alam kong mabilis silang nagkaroon nang pagkakaintindihan noon! Sinasabi ko nga sa apo ko na huwag nang magpatumpik-tumpik pa kapag magkita sila ulit. Sabi ko sunggaban na niya ang pagkakataon at alukin ang magandang babae ng kasal! Aba'y mas tumatanda na ako. Gusto kong makita ang mga apo ko sa tuhod bago ako lumisan sa mundong ito."
Read more
Chapter 24
Andrius Lexton's POV  "Yes, mom..." As we descend in to our car, someone knocks on the door. "Yes, my Tonton, dear?" My mom said as soon as she open her window. "Hehehe, pwede po ba akong makitulog sa inyo ngayon?" Napaingos ako sa sinabi niya. "Sure, Tonton dear. Get in..." He happily open the door beside me and sit. I secretly glare at him, he just smiled cheekily. This is our time, my mom and I to bond. But then I realize that something's off with him. I just let him for now. There is always next time.  "Did something happened again?" I asked, whispering. He just smiled and stayed silent.  I did not asked again. I won't pry more if he doesn't want to say something. I know it's hard for him to tackle if it is about his family. My family is already in chaos, hindi ko na gusto pang dagdagan ang
Read more
Chapter 25
Sheiha Fajardo's POV Napahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell.  "Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki.  "Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami. "Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.  Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M
Read more
Chapter 26
Sheiha Fajardo's POV Nakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang. "Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."  Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.  I hummed, "Talaga? Saan iyong una?" Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun." Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se
Read more
Chapter 27
Andrius Lexton's POV "Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon. "Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay. "Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko.  "Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"  Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it.  "Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel. 'Someone that close to your heart.'  That's what
Read more
Chapter 28
Andrius Lexton's POV I stare at him. "I beg your pardon?" He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme. "You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient. "You save her before–" "And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon. "If you already reached
Read more
Chapter 29
Sheiha Fajardo's POV Ang saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one. "Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.  Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.  She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon.  "Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado. "Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay  na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya. "May k
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status