Kabanata 80 “We’re here,” anunsyo ni Alas. Tumingin ako sa labas ng bintana at napangiwi. Ever since I became Liam’s lawyer, I’ve never been into their house or have a conversation with his parents. Ni hindi ko nga formally nakilala ang mga magulang ni Liam. And this will be the time. I unbuckled my seatbelt and pushed the open. Lumabas ako ng sasakyan at hindi na hinintay siyang pagbuksan ako ng pinto. For what? Kaya ko naman. I have hands, God gave me pairs. Chivalry is already dead, especially if you’re already done with the woman. Wala sa sarili akong napairap. “Let’s head inside?” Napatingin ako sa nagsalita at tahimik na tumango. Magsasalita pa sana ako nang bigla ako nitong hinawakan sa kamay. Sa mismong kamay ko talaga. He even intertwined our fingers together! “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?” sipat ko rito. Inangat nito ang kamay naming magkasiklop at nagkibit balikat. Dinala niya ang aking kamay patungo sa kanyang labi at hinalikan ang likod ng aking palad na siyan

“Mommy, ayos ka lang po ba riyan?” pag-uulit ni Nicho sa ‘kin.Mahina akong natawa sa kanyang makulit na tanong. Vacation na kasi nila ngayon at kinukulit niya ako tungkol sa pagpunta rito. He wants to come here because he misses me. Ako rin naman. Sobrang miss ko na siya. Gusto ko na siyang makita, ngunit hindi pwede ang papuntahin ko siya rito.After that steamy night with Alas, I don’t know. Natagpuan ko na lang ang sarili kong naging malapit ulit sa kanya. It’s as if the good times were back. Alam kong mali ito dahil alam kong kahit gaano i-deny ni Alas na ikakasal na siya, hawak ng ama niya ang kapalaran niya. Unless Alas wants to get a grip of his life and stop obeying his father’s manipulation.Umupo ako sa kama at hinilot ang aking paa. “Yes, baby. Ayos lang si Mommy rito. Is your Tito Yoki there?”Matagal ko na kasing hindi nakakausap ang mokong na ‘yon, e. Nagkakapagtaka na kung saan ito nagsusuot dahil ang huli kong pagkakaalam ay na sa Mindanao siya para raw masigurong lig

“Your Honor and ladies and gentlemen of the jury: the defendant has been charged with the crime of assault, rape, and murder. The evidence will show that at 19th day of June 2021, Margarita Smith was found dead in her own apartment with a stab on her waist, a red neck from being choke, and naked. On the same day and location, the defendant was found holding Margarita Smith in his arm. Hands full of blood and crying. At that instance, the defendant was arrested on the spot. The defendant’s fingerprints were on the bottle and knife that was used to end the life of Margarita Smith. The evidence I present will prove to you that the defendant is guilty as charged.”Panay ang aking pagtiim bagang. Paulit-ulit lamang ang kanilang pinipresentang ebidensya. Ngunit sa bawat trial at patibay ito nang patibay. And this is our last shot. Tahimik ang buong courtroom at pinapakinggan ang Deputy District Attorney na nagsasalita. Lahat ng na sa panig namin ay tensyonado. Sino ba namang hindi? E kahit

“Ano ba, Maia? Hindi ka ba pwedeng magpahinga kahit saglit? You stayed up all night taking care of Nicholai. Magkahinga ka naman muna kahit saglit, anak.”Napatingin ako kay Nanay nang magsalita ito. Pinigilan ko naman ang aking sarili sa paghikab at tipid na ngumiti. I seriously don’t want to rest not until my son wakes up. Ayokong mawala siya sa paningin ko. Nakaka-temp man ang matulog ngunit hindi. Gusto kong ako muna ang makita ng aking anak sa kanyang paggising.“Ayos lang po ako, Nay.” Tipid akong ngumiti rito. “Kayo po? Kumain na po ba kayo?”She nodded her head and walked up to me. Hawak ko ang kamay ni Nicho na walang nakaturok na dextrose. My heart is bleeding to see my strength laying here, in this freaking hospital bed. Masakit para sa ‘kin.“Sinisisi mo ba ang sarili mo, hija?” she asked.Napatingin ako sa kanya at matamlay na ngumiti. “May clue na po ako kung sino ang mga na sa likod nito pero… wala akong sapat na ebidensya. Nay, natatakot ako. Paano kung masundan pa ito

“Mommy, I want this.” Tinuro ni Nicho ang isang toy─ I don’t know if it’s a toy, though. Kasi isa itong malaking sasakyan, enough para masakyan ng isang bata. “I want to ride this.”I bit my lower lip and looked at what he pointed. Sa tingin pa lang ay alam kong pricey na ito. Ngunit kahit ano naman ang gusto ng aking anak ay ibibigay ko kaya humarap agada ko sa saleslady.“I’ll get this.” I smiled.Kaagad na napakamot sa kanyang batok ang saleslady at awkward na ngumiti sa ‘kin. “Well, this is marked as sold na po, Ma’am.”Nangunot ang aking noo. Ngunit bago pa man ako makapagsalita ay sumingit si Sia sa usapan.“Sold na pero dinisplay niyo pa rin? Magkano ba ‘to? Magkano binayad pang-reserve? I’ll triple the price,” saad ni Sia.Pasimple ko itong siniko at nang lingunin niya ako ay matamis akong ngumiti. “Sia, stop. Nakakahiya sa kanila.”“No, I’m dead serious. Miss, magkano? I’ll triple the price. My nephew wants this.”Matapos ng halos dalawang linggo sa loob ng hospital ay mabil