"Shit, ano na naman, Diana?" pasinghal na tanong ni Mauro sa dalaga. Mabuti na lang at walang nakasunod na sasakyan sa kanila dahil bigla siyang nagminor."Sorry, nakita ko kasi ang gustong pagkain ni Ate Meashell." Parang batang napagalitan si Diana.Agad namang nakuha ni Meashell ang nais iparating ng dalaga. "Ahh, tama po. Ang totoo kaya ako sumama kay Senyorita Diana ay para bumili ng gusto kong pagkain."Nangunot ang noo ni Mauro at tumingin sa paligid upang hanapin ang kainan. Ngunit wala siyang nakikita kundi mga nagtitinda sa tabing kalye.Nagtatanong ang tingin ni Meashell kay Diana at hindi niya alam kung anong pagkain naman ang gusto nitong ipabili sa kaniya.Sinulyapan muna ni Diana si Mauro. Nang makitang wala sa kanila ang atensyon nito ay agad siyang bumulong sa katabi.Biglang namroblema si Meashell dahil sa nais ng dalaga. Hindi niya alam kung ano ang gagawin at dapat sabihin kay Mauro upang hindi ito magduda."Are you alright? Bakit hindi ka pa bumaba upang bumili?"

"Hija, welcome home. Mula ngayon ay ituring mong parang iyo itong bahay at huwag mag alinlangang lumapit sa amin ng daddy mo kapag may problema kayong mag asawa."Ngumiti si Diana sa ginang at nagpasalamat. Bigla siyang nangulila sa ina dahil dito. Malungkot na masaya siya dahil ramdam niyang tanggap siya ng ginang pero ang anak nito ay hindi."Mom, kayo na po ang bahala kay Diana at may importante pa akong gagawin." Bilin ni Mauro sa ina."Anak, honeymoon niyo ngayon ng asawa mo. Ipagliban mo muna ang trabaho mo ng kahit isang lingo." Malumanay na sermon ni Beth sa anak."Mom, mas mahalaga ang trabaho ko ngayon. Isa pa, ang honeymoon ay para lang sa mag asawang nagmamahalan."Mabilis na nag iwas ng tingin si Diana sa ginang nang tumingin ito sa kaniya. Alam niyang ito ang nasasaktan para sa kaniya. "Tama po si Mauro, okay lang po ako at ayaw ko ring bumeyahe ngayon."Napabuntonghininga si Beth bago sinamaan ng tingin ang anak. Kalauna'y nilapitan niya ang dalaga at inakay na ito pa

Pagkalabas ni Diana ng silid ay si Denise agad ang nakita niya. Mukhang nanadya pa at inilalantad sa kaniya ang kasuutan nito."Good morning, kumusta ang tulog mo kagabi?" bati ni Denise pero ang ngiti ay nang-aasar."Mahimbing, hindi ba obvious sa mga mata ko?" Idinilat pa ni Diana ang mga mata para magmukhang nasobrahan siya ng tulog.Napangisi si Denise at hindi pinansin ang pamimilusupo ni Diana. "Ano ang feeling na sa unang gabi ng kasal niyo ay ibang babae ang kasama ng asawa mo?"Mariing naglapat ang labi ni Diana pero nanatiling mahinahon. Nakikinita niya ang dating sarili sa pagkatao ni Denise. Ngumiti siya kalaunan na ikinakunot ng babae. "Proud ka pa sa ginawa mong pakikiapid? Ano ang ipinagyayabang mo sa akin ngayon, na ikaw ang mahalaga sa buhay ng asawa ko?"Dumilim ang aura ng mukha ni Denise at tumalim ang tingin kay Diana."Baka nakalimutan mong kaibigan lang ang turing niya sa iyo at ginagamit ka lang din upang saktan ang damdamin ko? At least ako ay aware na hindi

"Lolo, I'm sorry! Kailangan ko pong gawin ito upang hindi ka na makapanakit ng ibang tao. Mahal ko po kayo, lolo, kaya gagawin ko ito. Hangga't malakas ka at may kapangyarihan sa kompanya ay manganganib ang buhay ng maging anak ko." Patuloy sa pag iyak si Diana habang inilalabas ang mukhang pabango sa bag.Nanlalaki ang nga mata ni Vincent habang umiiling. Ang tingin niya ngayon sa apo ay ibang tao na."Alam niyo naman po kung anong klaseng pabango ito, 'di ba?" Ngumiti si Diana at inilapit sa mukha ng abuelo ang bagay na hawak. Iyon ang ginamit ng abuelo noon upang mamatay ang ama ni Stella."No! Kapag ginawa mo iyan ay tiyak pagbabayarin ka ng kapatid mo at makukulong!" Napahigpit ang hawak ni Vincent sa armchair habang hindi hinihiwalay ang tingin sa apo na patuloy sa pag iyak.Pinunasan ni Diana ang luha sa mga mata at malungkot na tumingin sa abuelo. "Hindi po nila isipin na may ginawa akong hindi maganda sa inyo, lolo. Lalabas na inatake ka sa puso dahil sa labis na galit sa gin

"Ma'am, saan po kayo pupunta?" Humarang ang katulong sa pintuan nang makitang bitbit ni Diana ang maleta."Aalis na po ako, pakidala na lang sa ibaba ng maleta ko."Mukhang napilitan lang ang katulong na buhatin ang maleta at sumunod sa dalaga. "Ma'am alam po ba nila Senyora na aalis ka?"Nag makababa na sa hagdan ay saka nilingon ni Diana ang katulong. "Opo, pakisabi na lang na hindi ko na sila mahintay at nagmamadali ako dahil malapit na ang flight ko." Pagsisinungaling ni Diana sa katulong. "Mag ingat po kayo, ma'am!"Nagpasalamat si Diana sa katulong at hinayaang ihatid siya hanggang sa labas ng gate. Hinihintay siya roon ng taxi na sinakyan din kanina.Pagkaandar ng sasakyan, nilingon pa ni Diana ang malaking bahay. Luhaan ang puso niya dahil sa taong iiwanan. Mabilis niyang ikinurap ang mga mata bago pa tumulo ang luhang kanina pang namumuo. Hindi niya alam kung ilang oras siyang bumeyahe hanggang sa tumigil ang sasakyan."Ma'am nandito na po tayo." Pukaw ng driver sa pananahim