“Hindi ko na ba talaga kayo mapipigilan?” ani ng kanyang ina na may malungkot na tinig habang nakayakap sa kanya. Halos mag alas-nuebe nadin kasi ng gabi, kailangan pa nila bumalik ng MMC dahil may trabaho din sya kinabukasan sa restaurant, habang si Alexandros naman ay may kailangan din asikasuhin dun. Gustuhin man nyang matulog sa kanilang bahay ay hindi aari. Nakakahiya nadin kasi kila Celest at Selena dahil mula ng pumasok sya sa MMC puro absent na lang ata ang ginawa nya. “Pasensya kana Ma, gustuhin ko man ay hindi pwede. Alam mo naman kailangan ko mag trabaho para satin.” Malungkot din nyang sabi habang hinihimas ang likod nito. Bigla naman yumakap sa kanila si Raven at Sabrina. Mas lalo tuloy syang nalungkot. “Mamimiss ka namin Ate Elaine.” Ani ni Raven na nakayakap din sa kanya. “Ako din Ate, pasensya kana at kailangan mo pa magtrabaho sa malayo para lang matustusan mo kami, lalo na ang mga gamot ko.” Naluluhang sabi ni Sabrina. Kumalas naman sya ng yakap sa mga ito at

Halos isang linggo nyang hindi nakikita si Alexandros sa isla. Kadadating lang nila sa isla ng bigla itong nakatanggap ng tawag mula kay Marcus. Kinailangan nito bumalik sa manila dahil bigla raw nagka problema. Gusto sana sya nitong isama ulit pero tumanggi sya, kailangan nya magtrabaho para masustentohan ang pamilya nya. Nung una ay kinukulit sya nito pero sa huli naman ay napapayag din naman nya.Araw-araw ito tumawag sa kanya at nagttext para kamustahin sya. Kahit malayo ito sa kanya ay lagi nitong sinisigurado na okay lang sya. Minsan kahit busy sya sa restaurant bigla na lamang lalapit sa kanya si Selena para ayain kumain sa opisina, ibilin pala sya rito ni Alexandros. Dahil ‘don ay lalo silang naging malapit ni Selena. Lagi din silang tatlo magkakasama nila Olivia. Hindi padin kasi nya nakikita si Celest. Tinanong naman nya si Selena kung asan ito pero hindi din nito alam.“Sino nagluto nitong lunch natin?” tanong ni Olivia habang ngumunguya. Mukhang sarap na sarap ito sa kinak

“Alexandros..” kinalas nya ang mga braso nitong nakayakap sa bewang nya at humarap dito. “Anong ginagawa mo dito? Diba dapat nasa manila ka?”Napakamot ito sa ulo. “Akala ko kasi galit ka kaya iniwan ko muna yung trabaho ko dun.” Ngumiti pa ito ng alanganin.“Alexandros…” naningkit ang kanyang mga matang nakatingin dito.Hinapit sya nito sa bewang at binigyan ng mabilis na halik sa kanyang labi. “Babalik din naman ako dun mamaya. Marami pa kasing kailangan tapusin. Namiss lang talaga kita, ilang araw din kitang hindi nakikita at nayayakap e.”She just rolled her eyes and smiled. Ano pa nga ba ang magagawa nya? Andito na ito. Tsaka namiss din naman nya si Alexandros kaya nawala na ang tampong nararamdaman nya kanina. Umalis sya sa pagkaka hawak nito sa kanya at pinulit ang basahang nalaglag sa sahig bago bumaling ulit dito.“Kumain kana ba?” tanong nya dito.Umiling lang.“Ikaw talaga..” bumuntong hininga sya at hinawakan ang braso nito. “Tara sa office ni Selena at magpapadala ako ng

“Masarap?” Tanong nya kay Alexandros pagka subo nito ng calderetang niluto nya. Naka upo sya sa harap nito.“Uhmm.. hmm..” Tumango-tango ito habang nanguya.Napangiti naman sya sa reaction nito, mukhang sarap na sarap ang binata sa niluto nya dahil sunod-sunod ang naging pagsubo nito. Buti na lamang at tinuro sa kanya ng kanyang ina ang special caldereta nito. Ayon dito ay itinuro din ‘yon ng kanyang lola dito.Tumayo sya at kumuha ng juice sa ref at ipinagsalin ito sa baso nito. Halos makalahati na nito ang sinandok nyang kanin.“Hinay-hinay lang, baka mabilaukan ka nan.” Natatawang sita nya dito.Huminto naman si Alexandros sa pagkain at nag-angat ng tingin sa kanya.“Thank you, Elaine ko. Ang sarap nitong niluto mo.”“Talaga? Mas masarap sa luto ni mama?” nakangiti nyang tanong dito.Hindi naman agad ito nakasagot, mukhang nag-isip muna ito. Pero maya-maya pa ay tumango ito.Mas lalo lumapad ang ngiti nya. “Isusumbong kita kay mama, mas masarap pala ha? Naku, panigurado hindi kana

Magkahawak-kamay silang naglalakad sa may dalampasigan, medyo makulimlim ang kalangitan at malalakas ang hampas ng alon. Mukhang uulan din mamaya. Ang kabayo nitong si Spike ang pinasuyo nito sa isang staff ng isla para maibalik sa kwadra ng mga kabayo.“Galit ka pa?” hindi nya mapigilang itanong sa binata.Kanina pa kasi ito tahimik simula nung tinanong nya ito kung okay lang naman lahat sa manila. Sumagot lang ito sa kanya, pagkatapos nun ay seryoso na ito. Para bang malalim ang iniisip nito.“Huy Alexandros!” tawag nya ng pansin dito at huminto sa paglalakad.“Ha? may sinasabi ka Elaine?” tanong nito sabay tingin sa kanya. Mukhang nakuha na nya ang atensyon nito.“Sabi ko kung galit ka pa ba?” pag-uulit nya sa tanong kanina.Umiling ito. “Hindi na.”“Hmm.. Okay. Okay.” Tumango-tango pa sya.Gusto sana nya itanong dito kung ano iniisip nito pero wag na lang. Baka makulitan pa sa kanya ito, tsaka hahayaan nya na ang binata ang magkwento sa kanya kung talagang may problema ito.“Ayos