Namumugto ang aking mata nang tignan ko ang repleksyon ko sa salamin. Halata rin sa mukha ko na kulang ako sa tulog. Pero hindi ako puwedeng matulog ngayong umaga dahil may final exam kami ngayong week at magsisimula ngayong araw. Ito ang huling exam namin ngayon bago ang bakasyon at sa suaunod na pasukan ay grade 12 na ako. Sa katunayan ay simula junior high school ay ako na ang top one sa klase at hindi naging hadlang ang bangungot ko upang bumaba ako sa rank. Ngunit nang matuntong ko ang grade 11 at tumindi na ang mga panaginip ko ay nagsimulang bumaba ang mga grado ko.
Hindi na ako makapag-concentrate at pinipilit ko na lamang na manatili kahit sa rank three man lang. Idagdag pa na parang walang pakialam ang magulang ko kung nakakapasa ba ako o hindi. They provide everything I need, money, gadgets, except for their love and affection. I always longed for their attention. Pero dalaga na ako ay hindi ko man lang naranasan. Busy sila sa trabaho at wala silang time sa akin. Palagi pa silang wala at nasa abroad para sa business nila. Tanging si Nana Tacing lamang ang kasama ko rito sa bahay at sa kaniya ko naramdaman ang pagmamahal na dapat ay sa magulang ko nangagaling.Sinusuklay ko ang buhok ko nang biglang naging misty ang salamin. Animo may mga fogs doon dahilan para mabitawan ang suklay. Pero nang tignan ko muli ang salamin ay napakalinis nun. Kinuskos ko ang aking mata at nagsalubong ang aking kilay. Sa kakulangan ko ng tulog ay namamalikmata na yata ako.Pinulot ko ang suklay sa sahig at ibinalik iyon sa drawer ng dresser. Walang lakas ang aking katawan na kinuha ko ang backpack ko at isinukbit ito sa balikat ko. Kinuha ko ang review notes ko sa study table bago lumabas ng aking kuwarto na humihikab. Pumanaog ako at wala sanang balak na pumunta sa komedor para mag-agahan kung hindi lumabas si Yaya Tacing at pinigilan ako. Ayaw kasi nito na nalilipasan ako ng gutom. Kaya naman kumain ako kahit kaunti pagkatapos ay pumunta na ako sa school sakay ng kotseng minamaneho ni kuya hitler para ihatid ako.Pagkababa ko ng sasakyan ay agad lumapit ang kaibigan kong si Tyra. Nang makita niya ang hitsura ko ay may simpatyang hinaplos niya ang ilalim ng aking mata."Binangungot ka na naman ba? Araw-araw yata ay pumapayat ka," puno ng pag-alala na sambit nito. Hindi kasi kaila sa kaibigan ko ang tungkol sa problema ko. Nagkaroon na nga ako ng insomnia dahil dun.I smiled sadly. "Sinubukan kong pumunta sa psychologist para kumuha ng counseling at ilang beses akong nagkaroon ng session pero wala pa ring silbi. Tumigil na ako at at hindi na muling pumunta.""Alam mo, beshy, kung sana ay nakikita mo ang mukha niya at guwapo siya. Baka hindi ka na makapaghintay na mapanaginipan mo muli siya," pabirong bigkas nito para pagaanin ang sitwasyon. "Alam mo 'yong parang sa nobela na binabasa ko. Isang devil at isang tao ang bida roon."Pero hindi ako napangiti at kumibot lamang ang aking labi. Kahit kasi saang angulo tignan ay hindi pa rin okay sa akin ang ganito. Hindi normal ang magkaroon ng bangungot na iisang tao ang nagpapakita sa akin. Hindi lang 'yon, iniimbita pa niya ako na samahan ko siya sa mundo niya. Ni hindi ko nga alam kung anong klaseng demonyo siya tapos papayag ako? Hindi ko nga maintindihan kung bakit ako pa ang ginugulo niya.Pagkatapos ng exam ko ng araw na 'to ay hindi ko na hinintay si Tyra at agad akong nagpasundo. Nang umuwi ako ay dumeretso ako ng kuwarto at nagpalit ng damit. Agad akong dumapa ng kama para umidlip kahit sandali lang bago mag-review muli. Dahil sa puyat ay agad akong hinila ng antok.Wala pang thirty minutos akong nakakatulog ay nahila na naman ang conscious mind ko sa isang bangungot.Nakasandal na naman ako sa isang malaking puno na nasa gitna ng mga magagandang bulaklak. Naamoy ko pa ang natural na bango nun na dinadala ng hangin. Parang jelly ang tuhod ko na tumitiklop dahil may shadow na humahaplos sa aking katawan. Hindi ko masabi kung mainit o malamig ba ang kamay dahil mas nangingibaw ang nakakakiliting sensasyon na dulot nun sa'kin."Oh, please!" d***g ko at kumapit sa balikat ng lalaki na mahinang natawa.Ngunit nanginig ako at bumakas ang takot sa aking mukha nang marinig ang pamilyar na tinig. Na parang nanggaling sa kailaliman ng lupa. His chilly voice sent a horrifying coldness inside my heart."Hindi ka ba makapaghintay, mahal ko? Dahil ako rin ay gusto na kitang makasama."Naitulak ko ang lalaki at agad na nag-iba ang lugar kung nasaan ako. Nasa gitna ako ng kasukalan pero may makikita akong lumang daan na bitak-bitak na ang semento. May nagtataasang damo sa gilid ng daan. Iba ito sa daan na may mga sirang manika na lumuluha ng dugo at nagsasalita.Pinagpapawisan na ako ng malapot. Sa nanginginig na tinig ay binagtas ko ang lumang daan. Nang may marinig akong kaluskos sa likuran ko ay namumutlang dahan-dahan akong lumingon. Ganun na lamang ang sindak ko nang makita ang ugat ng isang puno na gumagalaw patungo sa paa ko.Malakas akong tumili at parang may pakpak ang aking paa na tumakbo ako. Halos hindi na ako makahinga sa kakatakbo pero dahil sinusundan pa rin ang ng ugat ay hindi ako huminto. Umiiyak pa nga ako at pumapatak iyon sa daan. I was so terrified when I saw my tears turned into a pool of blood. Halos umabot iyon sa baywang ko pero hindi naging hadlang para mabilis pa rin ako tumakbo."P-Please! T-Tantanan mo na ako!" hindi ko napigilang isigaw. Into this dreadful place I was like a prey running for my life. The terror I'm feeling right now was seeping into my bones.Nang akala ko ay hindi na ako makakatakas sa pool ng dugo na 'to ay may nakita akong bahay. Tinungo ko iyon at saka ako makawala sa nakakasurang dugo nang nasa harap ako ng bahay. Sa tingin ko ay isang lumang kuwadra ito.Umuklo ako at umaatungal na niyakap ko ang sarili ko."Tama na! Ayaw ko na ang ganito!" sigaw ko. "Pagod na pagod na ako!""Gusto ko lang ipakita sa'yo ang daan na tatahakin mo kung pupunta ka rito," sambit ng malalim na tinig.Umiling ako at nagpatuloy sa pag-iyak. "Hindi ako pupunta sa'yo!"Hindi ako baliw para pumayag na pumunta sa lugar na tinitirhan nito. Saan ka ba nakakita ng lugar na nagiging dugo ang aking luha?"Tignan mo ako," wika ng tinig. At parang may hypnotismo ang tinig nito na unti-unti akong nagtaas ng ulo.Muntik na akong mahimatay nang makita ko ang napakalumang salamin sa harapan ko sa halip na ang abandonadong kuwadra kanina. Sa tingin ko ay noong sinaunang panahon pa ang salamin sa harapan ko. Antique ito at may mga bulaklak na nakaukit sa frame nun.Nanlaki ang aking mata nang biglang may bagay na nag-flash sa loob ng salamin. Napaatras ako at sinubukan lumayo roon. Nakakadalawang atras pa lamang ako nang may kamay na biglang lumabas sa salamin.I cried in horror and want to run but that hand grab my arms. Hinihila nun ako palapit sa salamin.Umalingawngaw sa buong kabahayan ang malas kong sigaw. I wailed in terror as I clutch my head. Para akong mababaliw na hindi alam kung ano ang gagawin ko. Hinihila ko ang buhok ko para ang sakit ang maramdaman ko at mabura sa balintataw ko ang kamay na humihila sa'kin pero paulit-ulit na nakikita ko pa rin sa utak ko ang senaryo.Humagulgol ako at niyakap ang unan ko. Hindi ko alam kung hindi narinig ni Nana Tacing ang sigaw ko dahil hindi ito dumating.Nang mag-angat ako ng mukha ilang minuto ang nakalipas. Ang mata ko ay 'di sinasadyang sa salamin ng dresser natutok. Sa nanginginig na katawan ay bumaba ako ng kama at kinuha ang figurine na display sa study table ko at malakas na inihampas sa salamin. Lumikha iyon ng malakas na ingay ng pagkabasag.Ipapaalis ko na rin ang salamin sa banyo. Simula sa araw na 'to ay hindi ako titingin o gagamit ng salamin. Dahil sa tuwing nakikita ko ang bagay na 'to ay babalik ang bangungot ko.Kumakain kami ngayon ng tanghalian at tahimik lang ako. Randam ko ang tensyon sa hapag dahil sa palaging sumusulyap ang aking mama sa akin. Ang aking ama naman ay animo wala itong pakialam sa kanila dahil tahimik lang din itong kumakain.Nang hindi na makapagpigil ang aking ina ay ibinaba na nito ang kutsara at tumingin sa akin. Kita ang disappointment sa mata nito kaya naman nagyuko na lang ako ng aking ulo. Ayaw kong salubungin ang mata niya dahil mas lalo lamang akong makakaramdam ng sakit at hinagpis. Dahil sa mata niya ay wala akong makitang pagmamahal doon."Ano na naman ba ang ginawa mo at sinabi ng kasambahay natin na nagbasag ka ng salamin? If you're trying to seek attention then go to the plaza and play dead. Araw-araw mo na kaming binibigyan mg kunsumisyon!" galit na sita niya sa'kin. Mariing kinagat ko ang aking mga labi para pigilan ang mapaiyak. Dapat ay immune na ako sa mga lumalabas sa bibig niya pero nasasaktan pa rin ako sa tuwing inuulit niya iyon.Hindi rin ako sum
Isang linggo pagkatapos ng exam namin at inanunsiyo ng guro na bakasyon na namin ay agad ipinaayos ni Mama ang mga gamit ko. Hindi naman labag sa aking kalooban ang pagpunta ko sa probinsya ni Lolo. Masaya pa nga ako dahil doon ay makaka-relax ako. Iniisip ko rin na baka 'pag pumunta ako run ay tigilan na ako ng bangungot ko. Kung malayo siguro ako sa kabihasnan at tumira sa mas tahimik na lugar ay hindi na ako masusundan pa ng boses. Kaya naman may ngiti sa labing inilagay ko sa may kalakihang maleta ang mga personal kong gamit. Pati na rin ang laptop ko ay dinala ko. Marami na akong na-download na series kaya may pagkakaabalahan din ako roon. Kung tatamarin akong lumabas ay magkukulong ako sa kuwarto at manonood.Ang sabi ni Mama doon muna ako hanggang sa magsisimula na muli ang klase. Meaning, dalawang buwan ako sa probinsya. Siguro naman ay mapapasyalan ko ang buong probinsya hindi katulad noong dumalaw kami na apat na araw lang kami roon.May matandang katiwala ang bahay ni Lolo
Fresh na fresh ang pakiramdam ko dahil naging mahimbing ang tulog ko. Gusto kong magpasalamat na naisipan ng aking Mama na magbakasyon ako rito. Wala pa akong isang araw dito ay relaxed agad ang utak at katawan ko. Ang dark circles sa ilalim ng mata ko na itinatago ko sa pamamagitan ng concealer ay wala na. Kumikislap din ang aking mata na hindi katulad noong palagi akong binabangungot na nangangalumata at walang kabuhay-buhay. Palagi pa akong inaantok pero dahil natatakot ako na matulog ay pilit kong dinidilat ang aking mata. Ngunit sa tuwina ay hinihila pa rin ako sa kadiliman ng aking panaginip.Pero ngayon ay hindi ako natakot matulog dahil ito at hindi ako dinalaw ng panaginip ko. Nagtuloy-tuloy ang tulog ko hanggang umaga at kusa akong nagising sa tilaok ng manok. Pakiramdam ko nga ay wala akong napanaginipan dahil wala akong maalala. Kaya naman humihimig pa ako na bumaba ng hagdan at napapangiti. Maliksing tumalon pa ako mula sa huling baitang ng hagdan. Kung may makakakita lam
'Hindi ako makahinga!' Sigaw ng utak ko nang lalo pa akong hinila ng malakas na daloy ng tubig. May mga tubig na ang pumasok sa ilong at taynga ko kaya lalo akong nataranta. Hindi ko alam kung bakit bigla akong narito sa ilog gayong natutulog lang ako sa kuwarto ko. Pagmulat ko nalang ng mata ko ay nasa gitna na ako ng ilog. Sinubukan kong kumawag pero kahit anong gawin ko ay lalo akong nahihila pailalim.Parang may kamay na nakahawak sa aking paa dahil hindi ko ito maigalaw ng maayos. Pakiramdam ko rin ay namamanhid ang mga kamay ko.Bakit biglang ganito ang panaginip ko? Hindi man ito katulad ng dati na nasa isang lumang bahay ako. Pero parang pinapatay naman ako dahil sa nilulunod ako ng panaginip ko sa tubig. Alam kong binabangungot ako pero bakit kahit anong gawin ko ay hindi ako magising? Parang isang mundo na ang subconscious mind ko sa tuwing nananaginip ako. Animo may sarili akong mundo rito dahil parang realidad lahat ang nangyayari sa akin. Pati na ang takot ko ay tinutupok
Hindi ko alam kung ilang minuto o oras akong nawalan ng malay. Naalimpungatan lamang ako nang may pumaspas sa aking mukha na malamig na hangin. Umungol ako at magrereklamo sana kung bakit hindi naisara ni Nana ang bintana nang bigla akong mahimasmasan. Agarang bumalikwas ako at namumutlang tinignan ang paligid ko. Nasa isang lumang kuwarto ako at ang mga gamit ay natatakpan ng mga puting tela. Pero sa tagal na hindi bumalik ang may-ari para linisin ay may mga alikabok na ang tela. May agiw din ang bawat sulok at may mga spider pa. Nalalanghap ko pa ang lumang amoy ng bahay.Kung gabi lamang ngayon ay mas creepy pa ang buong kuwarto. Mas nakakatakot at baka mahihimatay pa muli ako. Dahil sa totoo lang ay kinakain na ako ng labis na takot sa sandaling ito.Nanginginig na agaran akong bumaba ng kama. Patakbong tinungo ko ang nakasarang pinto at binuksan ito. Hindi ko pinagkaabalahan tignan ang hitsura ng bahay at basta na lamang ako tumakbo sa mahabang pasilyo. Hindi ako baliw para mag-to
Napasalampak ako ng upo sa lapag dahil hindi nakayanang suportahan ng tuhod ko ang katawan ko. Gusto kong sumigaw pero parang nalulon ko ang dila ko. Halos lumuwa na rin ang mata ko habang nakatingin sa salamin. Na sa halip na ang repleksyon ko ang makikita ko ay ang shadow na hindi pa rin naging anyong tao. Pero mabibistahan ko pa rin na isang nilalang iyon sa hugis at hitsura 'nun. Gumagalaw ang anino at ramdam ko na nakamasid din siya sa akin. Parang tinutupok ako ng malalim na titig nito.Magkaganun pa man ay tumatayo ang mga balahibo ko sa katawan dahil tumatagos hanggang sa kaluluwa ko ang matiim niyang tingin. At pati yata dulo ng buhok ko ay nanginginig na rin dahil sa takot na aking nararamdaman. Parang pinag-aaralan ako ng anino na nasa loob ng salamin at 'di ko mawari kung ano ba ang totoong motibo niya. Isa pa ay wala akong maramdaman killing intent sa paraan ng kaniyang tingin. Hindi na siya muling kumikilos sa loob ng salamin. Sa katunayan ay kahit nasindak ako sa kamay
Nasa isang lugar ako na hindi pamilyar sa'kin. Ang malala pa ay bakit walang hangin akong maramdaman? Napakatahimik at kahit gabi na ay wala akong maririnig na huni ng mga kulisap o insecto. Nang ilibot ko ang aking tingin ay napasinghap ako. Kaya pala wala akong ma-sense na presensya ng mga living creatures ay dahil very barren ang lugar. It was lifeless and bleak. Ang mga dahon at puno ay natuyo na.Maraming katanungan ang agad pumasok sa isip ko. Anong nangyari sa lugar na 'to? At bakit pakiramdam ko ay napakapamilyar sa'kin? Nagsimula akong maglakad habang hindi makapaniwalang tinignan ang bitak-bitak na daan.Hanggang sa may isang pamilyar na bahay akong nakita. Ito ang bahay ni Lolo dito sa probinsya. "W-What the hell is going on?" tanong ko at lumapit sa bahay pero pagbukas ko ng pinto ay napatutop ako sa aking bibig. Umalingasaw ang masangsang at nabubulok na bagay sa loob. Gusto kong sumuka pero walang lumalabas sa bibig ko.Tutop ang ilong at bibig ay pumasok ako. Hinanap ko
Hindi ko alam pero sa oras na 'to ay parang biglang nawala ang takot ko at nagawa kong suntukin pa ang salamin. Lahat ng galit at pagkayamot ko mula ng magkaroon ako ng bangungot dahil sa lalaki ay ibinuhos ko rito. Minura ko pa nga ang salamin ng paulit-ulit. Kahit anong paghampas ko sa salamin ay hindi na muling nag-appear si Leonides. Na parang wala siyang pakialam sa outburst ko. Sa dami ng kasalanan ng demonyong ito ay parang wala itong pakialam. Namumula na nga ang kamay ko pero hindi pa rin nagparamdam ang binata. Naiinis na lumabas ako ng kuwarto at bumaba. Kinuha ko ang isa pang antique na vase na nakita ko at muli akong umakyat. Ito ang malakas na inihampas ko sa salamin at ito pa ang nabasag sa halip na ang salamin. Dumaing ako at nabitawan ang basag na vase dahil nasugatan ang daliri ko. Mabilis na tinignan ko ito at ngumiwi. May kalakihan ang hiwa nito at maraming dugo. Kung ako iyong taong takot sa dugo ay siguradong nahimatay na ako pagkakita rito. Mabuti na lamang at h