KABANATA 8

KABANATA 8

Mabilis ko'ng hinawakan ang isa pa niya'ng kamay at inikot papunta sa likod niya. While putting his hands to his back I immediately pushed his body down using my legs dahilan para mapadapa siya sa lupa. He didn't do anything about that at para'ng hinahayaan niya lang ako sa ginagawa ko. Para'ng hindi manlang siya lumalaban.

I saw his back, malaki ang katawan niya na hindi aakalain ng lahat na kakayanin ko siya. His broad and muscular shoulders and his tan skin. Para'ng pang model ang katawan niya dahil sa hubog nito. He's just wearing a white fitted long sleeves paired with a Brown pants and a boots. 

"A-ARAY!" 

Naramdaman ko ang paggalaw ng katawan niya. Wtf? Tumatawa ba siya or what? Is he insane? 

Para siguraduhin kung sino at kung tumatawa ba siya lumuhod ako para tignan ang mukha niya but I was surprised of what I saw. 

"IKAW?" I immediately let go of him and step back.

Wtf? Siya? Kanina ko pa siya hinahanap tapos nandito lang pala siya?

Tumayo siya at inayos ang sarili niya. Pinagpagan niya gamit ang mahahaba niya'ng kamay ang mga dahon na nakadikit sa damit niya. Pati sa mukha niya may dahon din dahil nasubsub din sa lupa kaya marahan niya'ng pinunasan. 

Lumapit siya sa akin kaya umatras ako ng bahagya. "Back off" I said with warning tone. "I'm warning you."

Imbis na tumigil siya, nagpatuloy lang siya na lumapit sa akin at nagpatuloy lang din ako sa pag atras. Wtf? Bakit ako umatras? Realizing that the moves I'm doing was wrong, I stopped. 

Tinignan ko siya ng masama at dinuro. "Wtf are you doing? Lumayo ka sa akin, hindi ako takot sayo." 

He smirked and uncomfortably move his face towards mine. Mabilis niya ako'ng hinawakan sa magkabila ko'ng balikat at tinulak. Bigla ako'ng napapikit at hinintay ang sarili ko na matumba sa lupa. I wasn't prepared so I didn't defend myself against him.

Bigal ko'ng naramdaman ang kirot sa likod ko nang nabunggo ito sa matigas na bagay.

"ARAY!" I shouted and forcefully tried to get away of him pero masyado siya'ng malakas.

I looked up, nakita ko'ng nakasandal ako sa puno kung saan ako tinulak ng lalaki at hindi parin niya binibitawan ang balikat ko. 

I glance at him, nagulat ako dahil muntik ko na siya'ng m*******n sa labi. Wtf? Sobra'ng lapit mg mukha niya sa mukha ko.

"Hindi ka parin nagbabago." He mouthed and uncomfortably moved towards my face. 

His face is more than an inch away towards mine and I felt cringe for that.

"BITAWAN MO AKO, BASTOS!" I shouted on his face. 

"Bibitawan lang kita kung hihingi ka ng pasensya sa ginawa mo sa akin." he uttered.

I just smirked and rolled my eyes. No way, I won't never say sorry to him, Sorry is a magic word and I don't think he deserves it. Kahit kailan hindi ako magsosorry sa kahit kanino especially to those who don't deserve it, hindi ako magsosorry lalo na kung hindi ko kasalanan.

"Fuck your sorry, hindi ako hihingi ng pasensya sa kahit na sino lalo na sayo. What I did earlier was something you deserve, it's your fault anyways." I eyed him, warningly.

Ngumisi siya. "Hindi lang ito tungkol sa ginawa mo sa akin ngayon, may mas malalim ka'ng kasalanan na ginawa sa akin na hindi ko makakalimutan." He uttered.

I remembered what I did to him last time at the castle.

Yun ba punuputok ng butse niya, then fuck him, ako nga ginapos nila at tinapon dito na para'ng hayop, nagalit ba ako? He don't have the right to be mad.

But wait, naiintindihan niya ako? I thought they don't understand English like Fetisha, Varun and Tycun. Well great, hindi na pala ako mahihirapan na mag translate nito.

"I don't care, just let me go, would you?" 

He look at me and smirked. "Hindi ba't sinabi ko na bibitawan lang kita kung hihingi ka ng patawad sa akin?" 

Nauubos na talaga ang pasensya ko sa lalaki'ng to, P*****a.

"P*****a bitawan mo ako." I cursed.

He exchange expression and he closed his eyes."Hindi ko inaasahan ang salita'ng yan mula sayo Ybe." 

Dahil sa sinabi niya kumunot ang noo ko. Wtf did he call me? Ybe? Paano niya nalaman ang second name ko? No one called using my second name expect Mom but the last time I remembered she call me Ybeguile was during Elementary days. 

"What? Who are you talking about?" I pretended not to know. 

"Pagsawala'ng bahala mo nalang ang sinabi ko." He casually said. 

"Bitawan mo na ako, nangangawit na ako para'ng awa mo na." I sarcastically said. 

He didn't say anything and just stare at me with his emotionless face. I don't think he would let me go if I don't give him my apology. No way!

I rolled my eyes to him. 

"Fine! Bitawan mo muna ako." I lie.

He smirked and continued staring at me."Paano ko naman masisiguro na hindi mo ako lilinlangin?"

I gave him a fake smile."Please?" 

"Sana sa pagkakatao'ng ito maging tapat kana sa pangako mo." He said and stare at me.

Mas lalo pa niya'ng nilapit ang mukha niya sa mukha ko kaya hindi ko nalang namalayan ang kamay ko at nasampal ko siya. We almost kiss and I don't think I can accept it if I lose my first kiss with someone like him.

Bigla niya ako'ng binitawan dahil napahawak siya sa mukha niya. I had a chance to run away kaya mabilis ako'ng tumakbo. Bigla ako'ng napabalik nang maabot niya ang isa ko'ng kamay at hinila niya ako pabalik kaya nadulas ang isa kong paa at natumba ako. My heart skipped a beat when I realized I am falling, hinintay ko nalang na natumba ako sa lupa.  Bigla naman niya ako'ng sinalo at tinitigan. 

Tinitigan ko ang maamo niya'ng mukha. I averted my attention when I realized I am already staring at him consciously.

Ilang sigundo pa ang lumipas, nagulat ako nang marahas niya ako'ng hinila pabalik kaya muntik na ako'ng nasubsub sa lupa. 

Abay bastos to ah. Sa likod ng maamo niya'ng mukha bastos siya. Buti nalang na balance ko ang sarili ko, kung hindi makaka patay ako ng tao.

Bigla ako'ng nakaramdam ng inis, I didn't expect this from a guy like him. Hindi ko inaasahan na babastusin niya ako ng ganito. Gosh! Wala ba talaga siya'ng respito sa babae?

Mabilis ko'ng inayos ang sarili ko and I stepped back to him. My teeth gritted because of anger.

"BASTOS KA!" I shouted. 

Nilapitan ko siya at hinampas sa matigas niya'ng d****b gamit ang dalawa ko'ng kamay, halos ako pa ang nasasaktan habang hinahampas ko siya dahil sa tigas ng d****b niya. Sinasalo niya ang kamay ko at umiiwas para hindi siya matamaan.

"Umawat ka, pakiusap." pag-aawat niya sa akin. I just ignore him.

"Wala'ng hiya ka, wala ka'ng respito sa babae. How could you push me like that huh?." inis ko'ng sambit.

Patuloy lang ako sa pag hampas sa kanya nang bigla niya'ng masalo ang dalawa ko'ng kamay.

"Ang sabi mo hihingi ka ng pasensya ngunit ang ginawa mo ay sinaktan mo ulit ako. Hindi ka pa din nagbabago." he casually said. 

Ay p**a ang arte niya. "Excuse me Mister whoever you are, wala ako'ng pinangako. I always keep my promise kaya hindi ako nangako sayo." I uttered.

"Huwag ka'ng magsalita ng patapos." He said. 

Dahil sa sinabi niya nainis ako. "Mark my word, I always keep my promise." 

"Hindi mo iyan masisiguro dahil hindi mo kontrolado ang pwedeng mangyari." He said and look at me seriously. 

I just rolled my eyes to him. Whatever.

"Ewan ko sayo, baliw ka na yata!" I said then turn around. 

Naglakad na ako palayo sa kanya. Hindi ko alam kung ano'ng sinasabi niya bahala siya. I just wanna go back to the Servant's Quarters.

"YBEGUILE!" He shouted that made me stop. 

Did he just call me Ybeguile? How did he know my second name? 

"Sana maging masaya ka dito dahil pinili mo'ng suwayin ako at pumunta dito." I heard him from behind.

Bigla'ng pumasok sa isip ko ang dahilan kung bakit ko siya sinundan kanina. I stopped and turn around. Kailangan ko siya'ng makausap para malaman ko kung paano ako makaka alis dito. 

I walked towards him.

"Umalis ka na, kailangan ko nang bumalik sa Kaharian." he said. 

"How did you know my second name?" I curiously asked.

Hindi siya sumagot at tinitigan lang ako."Tama ba ang narinig ko? Tinawag mo ako'ng Ybeguile?" I added.

Tumango lang siya at lumapit sa akin. Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko. He did it again. Tinaas niya ang kamay niya and the next thing he did made my world stop. Hinawi niya ang buhok ko at nilagay sa likod ng tenga ko.

Bumalik ako sa realidad at tinapik ang kamay niya at humakbang paatras. Then I averted my attention. Wtf Brazinn, you acted weird damn. 

"Paano mo nalaman ang pangalan ko?" 

"Marahil nakalimutan mo na lahat ngunit kung ako ang tatanungin hindi mabubura ng kahit na ano ang alaala dito sa puso ko."  he seriously said. 

Wtf? Ano'ng sinasabi niya? 

Tinitigan ko siya and he seriously look at me. Nakatingin lang siya sa akin na parang inoobserbahan ako. Tinignan niya ako mula ulo at bumaba ang tingin niya sa balakang ko. Wtf? Bastos talaga siya, even just the way he stare at me. 

Bigla niya'ng tinaas ang kamay niya at aktong huhubarin ang damit niya kaya nanlaki ang mata ko. Wtf? Ano'ng gagawin niya? 

"Ano'ng gagawin mo?" I asked the step back. 

Huhubarin na sana niya ang damit niya."Hey stop it!" I warned him.

Tuluya niya'ng hinubad ang damit niya at lumapit sa akin kaya umatras ako. Ano'ng gagawin niya. Bumungad sa akin ang makali at magandang hubog ng katawan niya. His board and muscular shoulder. His Abs and his V-line. His hot asf and he look like a damn model. 

"Gamitin mo muna." saad niya at inabot sa akin ang damit pero tinignan ko lang siya. 

Bumalik ako sa realidad at napailing ako dahil sa naiisip ko. My gracious Zinn hindi mo kilala yan, baka mamaya rapist pa yan ayt. Erase-erase. 

Tinignan ko ang inaabot niya'ng damit. Ano nama'ng gagawin ko sa damit niya?

"ZINN? BRAZINN?" I heard Spruce's voice. 

Tinignan ko kung saan galing ang bosis and I saw Spruce walking towards us, nasa ubasan siya. 

"Mag-iingat ka palagi Ybe." the guy in front of me said. 

Binawi niya ang damit niya at sinuot ulit. 

"Sandali" I said then walked towards him."Can I know your name?" I asked.

It's my 3rd times talking and meeting him but I still don't know his name so I think I need to ask this. 

"Sty--"

"ZINN?" 

Tumalikod ako para tignan si Spruce, naglalakad siya papunta sa amin at halata'ng may hinahanap.

"Nandito ako Spruce!" I uttered.

I immediately turn around to let the guy in front of me continue what he was about to say but he disappeared.

Where is he? Hindi ko na siya makita. I roam my eyes around to look for him but I can't see him, not anymore. He disappear like a bubble.  

"Zinn? Nandito ka lang pala. What are you doing here?"

I face Spruce. "I just wanna roam around." 

I smiled and step forward towards him. 

"Are you with someone? I mean, I heard you talking earlier." Spruce said and roam his eyes around. 

I just smiled at him. "No, I'm just talking to myself... Y'know" 

He exchanged expression and step towards me. "Dapat hindi ka dito, delikado dito, you should have asked me to roam you around instead." 

I just shook my head."No it's okay, maganda nga dito eh at tsaka ano'ng delikado?" 

Naglakad siya palapit sa akin at hinawakan ako sa balikat. "Nothing, let's go?"

"Tara." I said then started walking forward.

Nauna ako'ng maglakad kay Spruce at nakasunod lang siya sa akin. Habang naglalakad para'ng may kakaiba ako'ng naramdaman nang bigla'ng umihip ang hangin.   

"Zinn?"

"Po?" 

I stopped and turn around to face Spruce. Para'ng gulat na gulat na nakatingin siya akin at pababa sa balakang. 

"Bakit?" I curiously asked.

Tinignan ko siya at bigla siya'ng ngumuso na para'ng may tinuturo.

Yumuko ako para tignan kung ano'ng tinutukoy ni Spruce and I feel embarrassed the moment I saw it.