Chapter 33

“Hindi lang isang beses, na inangkin si Alexander ang aking katawan kundi paulit-ulit. Tila hindi niya alam ang salitang pagod. Wala akong ginawa kundi ang umiyak at magmakaawa mula sa ilalim ng malaki niyang katawan.

“P-Pakiusap… t-tama na, Alexander...” Ani ko sa nagsusumamo na tinig na may kasamang impit na daing. Sa huling pagkakataon ay muli na naman niyang ipinagdiinan ang sarili sa aking loob kaya halos hindi na maipinta ang aking mukha. Ilang minuto siyang nanatili sa ibabaw ko at maya-maya ay hinihingal na bumagsak siya sa tabi ko. Balak ko na sanang bumangon para lumayo sa kanya ngunit mabilis niyang hinila ang aking katawan. Mahigpit niya akong niyakap kahit na basa na kami sa pawis at malagkit na rin ang aking pakiramdam.

“Huwag kang aalis sa tabi ko kung ayaw mo na magalit ulit ako sayo.” Matigas niyang panakot sa akin. Napalunok ako ng wala sa oras dahil sa matinding takot. Kaya imbes na umalis ay mas pinili ko na lang ang manatili sa kanyang tabi. Hinayaan kong nak