SA MGA sumunod na araw ay naging abala si Raphael sa flower shop. Nitong mga nakaraang araw kasi dumami ang mga naging customer niya at kabilaan ang mga order kaya kinakailangan niyang pumasok ng maaga at gabi na nakakauwi ng bahay. Mabuti na lang talaga naaasahan niya ang stay out baby sitter ni Riley na si Apple.
Katatapos lang niyang mag-arrange ng bouquet nang may pumasok sa shop niya.
"Good morning, ma'am— Reyna?" hindi makapaniwalang tinitigan niya ito.
"I'm glad I found you, Rap." malawak siya nitong nginitian at sa gulat niya ay bigla siya nitong niyakap.
"It's been awhile," tinitigan siya nito kuway ngumuso. "bakit umalis ka ng walang paalam?"
Kababata ni Raphael si Reyna sa Teharas La Union. Mula kasi nang mamatay ang mga magulang nila ni Shanel ay kinakailangan nilang ibenta ang maliit nilang Hacienda sa La Union para maipambayad sa mga natitirang utang ng mga magulang nila na kailangan nilang bayaran, pagkatapos ni'yon ay agad na rin silang umalis at tumira rito sa manila. Gusto man niyang magpaalam kay Reyna noon ay hindi niya nagawa.
"Pasensya ka na kung hindi ko nagawang makapagpaalam sa'yo, masyado kasing mabilis ang mga nangyari."
"Naiintindihan ko. Ang importante nakita na kita ulit." anito na muli siyang niyakap. "I'm glad to see you again, Rap."
Ginantihan niya ito ng yakap. "Ganun din ako."
"Maupo ka." alok niya rito. Tinuro niya ang single table set na nasa gilid ng shop. "Anong gusto mong inumin, coffee, juice or water?"
"Water na lang." nilibot nito nang tingin ang paligid ng flower shop. "Tinuloy mo rin pala ang pangarap mong magkaroon ng flower shop."
Nahihiyang napakamot siya sa batok. "Noon pa man mahilig na talaga ako sa mga bulaklak,"
"Tanda ko pa 'yun!" Malawak itong ngumiti. "Ginawan mo ako ng flower crown diba?"
"Oo, pati si Shanel ginawan ko rin noon," segunda niya.
"Kunwari nasa kaharian tayo noon, tapos ako ang reyna at ikaw ang hari. And I remember we kissed." humina ang pagkakasabi nito sa huli. Kinagat nito ang ibabang labi at nahihiyang nayuko.
Bigla tuloy siya nakaramdam ng pagkailang. Naalala nga niya iyon, pero sa pagkakaalam niya hindi iyon intensyonal kundi isa lang aksidente.
Tinalikuran niya ito para kuhaan ito ng bottled water sa maliit niyang refrigerator. Naalala pa pala nito ang tungkol doon. Santalang siya kung di lang nito pinaalala ay hindi na niya maaalala.
Pagkakuha niya sa tubig ay agad niya iyong iniabot sa dalaga. "May gusto ka bang kainin? Ibibili kita sa labas."
Mabilis itong umiling. "Busog pa ako."
"Are you sure?" Tumango ito. Naupo siya sa katapat nitong upuan.
"Raphael?" maya'y tawag nito sa kanya. "I miss you. Kahit matagal tayong hindi nagkita gusto parin kita."
"Reyna..." alam niya ang tungkol doon dahil nagtapat ito sa kanya noon, pero hindi niya iyon nagawang sagutin dahil noon pa man alam niyang meron ng kakaiba sa pagkatao niya. Noon pa man alam na niya na hindi sa babae tumitibok ang puso niya.
Tipid siya nitong nginitian. "You don't have to answer me. Ang mahalaga nagkita ulit tayo at masaya na ako 'dun."
Nakaramdam siya ng pagkaluwag ng loob. Malapit niya itong kaibigan kaya ayaw niya itong masaktan.
"How did you find me?"
"Kakalipat ko lang dito sa manila at aksidenteng nakita kita sa isang mall. Hindi pa ako sigurado na ikaw iyon, pero dahil gusto ko makasiguro nagpabalik-balik ako sa mall at pinuntahan ko ang mga malalapit na lugar doon hanggang sa sumilip ako rito at nakita kita. Ang galing diba?"
"Kakaiba ka talaga." natatawang sagot niya.
"Kumusta ka naman and how's Shanel?"
"Isang taon nang patay si Shanel," malungkot niyang sagot.
"Oh! Anong ikinamatay niya?"
"Namatay siya sa panganganak."
Hinawakan nito ang kamay niya. "I'm sorry to know that. Alam kong huli na, pero kibalulungkot ko ang pagkamatay ng kapatid mo." tipid niya lang itong nginitian.
"This is the reason why you didn't answer my call?" sabay silang napatingin ni Reyna sa nagsalitang lalaki.
It's Nicolo. Nakasuot ito ng damit pang opisina. Bakit hindi man lang niya narinig ang pagbukas ng pinto? Sinundan niya kung saan nakatuon ang mga mata nito, sa kamay ni Reyna na nakahawak sa kamay niya.
Pasimpleng binawi ni Raphael ang kamay niya mula sa pagkakahawak nito kuway tumayo siya.
"What are you doing here, Mr. De Lobo?" hindi niya inaasahan ang pagpunta nito rito.
Binigyan siya nito ng isang malamig na tingin. "I've been calling you many times, but you didn't answer my call kaya pinuntahan na lang kita rito, pero mukhang wrong timing ata ako. Anyway, never mind." anito at pagkatapos ay basta na lang itong lumabas ng shop.
"Reyna, sandali lang ha?" paalam niya sa dalaga bago mabilis na sinundan si Nicolo. Pasakay na sana ito sa BMW nang mabilis niya itong pigilan sa braso.
"Sandali!"
"Sa ibang araw na lang Raphael, wala na ako sa mood para kausapin ka." inalis nito ang kamay niya sa braso nito at sumakay na.
"Just make sure na matutulungan ka niya sa oras ng pangangailangan mo." anito na hindi man lang siya tinitingnan.
"Nicolo—" pero mabilis na nitong pinaharurot ang sasakyan.
Raphael tsked. "Anong problema ng isang 'yun? Pupunta-punta rito tapos aasta ng ganun?" kausap niya sa sarili. Iiling-iling na bumalik na dinukot niya ang cellphone mula sa bulsa ng pantalon niya nang mag-ring iyon.
Agad niyang sinagot nang makita niyang si Apple ang tumatawag. "Napatawag ka? Kumusta si Riley?"
"Kuya Raphael..." nahimigan niya ang pag-iyak nito kaya agad siyang nakaramdam ng kaba.
"Apple, anong nangyayari? May problema ba?!"
"May lalaki na basta na lang pumasok dito sa bahay t–tapos..."
"Tapos ano?!" Hindi na niya mapigilang mataranta.
"K-kinuha ho niya si Riley."
"A-ano? Sinong lalaking sinasabi mo?!"
"Hindi ko po kilala. Ang sabi niya siya ang ama ng bata kaya siya ang may karapatan."
Nakuyom niya ang kamao. Hindi na niya kailangan isipin kung sino ang tinutukoy nito, walang iba kundi si Mario!
"Ang walang hiyang 'yon!" malalaki ang hakbang na bumalik siya sa loob ng shop.
"Reyna, pwede bang ikaw muna ang bahala rito sa shop? May pupuntahan lang akong importante, babalik din ako kaagad." aniya sa dalaga. Mabilis niyang kinuha ang mga gamit niya.
"Ha? May nangyari ba?"
"Babalik din ako kaagad." aniya na mabilis umalis.
Agad siyang pumara ng taxi at sinabi ang address kung nasaan ang opisina ni Nicolo. Marahil ito ang ipinunta ng binata rito, pero hindi lang niya alam kung bakit ito umakto ng ganun.
Nakuyom niya ang kamao. Hindi siya makakapayag na basta na lang kunin ni Mario si Riley sa kanya. Hanggat hindi pa natatapos ang kaso tungkol sa pitisyon nito sa custody ng bata ay hindi nito pwedeng basta nalang kunin sa kanya ang bata.
"Babawiin kita, Riley. Hintayin mo lang si Papatito."
"PAKI-CONFIRN na lang sa'kin kapag nakapagdesosyon ka na-""Mr. De Lobo!" marahas niyang binuksan ang pinto at basta na lang pumasok sa loob ng opisina ni Nicolo dahilan para mapahinto ang dalawang tao na seryosong nag-uusap."Sir, I'm sorry nagpumilit po kasi siyang pumasok." hinging paumanhin naman ng sekretarya ni Nicolo rito."Oh! You must be Raphael Perez, right?" tingnan niya ang lalaking kausap ni Nicolo. Kung hindi siya nagkakamali si Dyon ito, isa sa mga kaibigan ni Nicolo.Mariing pumikit si Nicolo, sinusubukang pigilan ang pagkainis. "Iwan niyo muna kami." Nicolo said in deep tone."Nasaana ng pinsan mo?!" agad niyang tanong sa binata pagkasara ng pinto.Pailalim siya nitong tiningnan. "Now you're asking me?""Nicolo naman! Sabihin mo na lang sa'kin kung saan dinala ng hayop mong pinsan ang pamangkin ko!""
PINASADAHAN ni Rafael ng tingin ang papeles na hawak at masinsinan na binasa. Meron siya hindi maintindihan, pero hindi naman siya ganoong kabobo para hindi malaman kung ano ang hawak niya ngayon. Alam niya na isa itong prenuptial agreement.Napataas ang isa niyang kilay nang mabasa doon na wala siyang magiging habol sa alin mang mga ari-arian at pera ni Nicolo, maliban sa halagang ibibigay nito sa kanya at tulong kay Riley bilang kabayaran sa pagpayag niyang pagpapakasal dito.Inis na tiningnan niya si Nicolo. "Hindi ako maghahabol sa pera mo, at lalong hindi ko kailangan ng pera na ibabayad mo sa'kin."Nilaro ng kamay nito ang ballpen na hawak. "I know, tulong ko na rin 'yun sa'yo kung kailanganin mo ng pera. Kung ayaw mo naman pwede mo naman ibigay na lang sa mga mahihirap."Nailing siya. Mayabang din talaga ang lalaking ito. Kung hindi niya lang talaga kailangan ng tulong nito ay never niya itong pakakasalan
MULA nang nagkita sila Raphael at Mario at nang makabalik sila sa Manila ay palagi na siyang pinupuntahan ni Nicolo sa bahay niya kundi naman ay sa flower shop niya. Uupo lang ito sa sulok habang nagkakape at kung minsan ay doon nito ginagawa angbtrabaho hanggang sa magsara ang flower shop niya.Aminin man niya sa hindi, nadagdagan ng babaeng customer ang flower shop niya. Kung minsan nga iniisip na lang niya na bumibili lang ng bulaklak ang mga ito para lang masilayan si Nicolo. Ayaw man niya ang presensya nito ay nagpapasalamat na rin siya dahil dagdag kita rin 'yun."Kuya, hindi ba si Nicolo De Lobo 'yun?" pabulong na tanong ng babae nang iabot ang bayad nito sa kanya.Pasimple niyang tiningnan sa sulok si Nicolo na nakaharap sa tablet nito habang nagkakape."Bakit siya nandito? Ang gwapo pala niya sa personal ano? Friends kayo?" tanong pa nito."Oho, ma'am. Matalik ko siyang kaaway." aniya na pi
AGAD na sinalubong sila Rafael ng maraming tao pagkarating nila sa mansion ng mga Lacsamana. Iba't ibang tao na siguradong may sinabi sa lipunan at tiyak siya lang ang nabubukod tanging tanso na napapalibutan ng mga ginto.Akmang bababa na si Nicolo nang pigilan niya ito sa braso. Kunot ang noong tiningnan siya nito."H–huwag na kaya akong pumasok. Maghihintay na lang ako rito.""Kung ngayon pa lang natatakot ka na how much more kapag nagkaharap na kayo ni Rio sa korte? Akala ko ba gusto mong maipanalo ang custody ni Riley?" May iritasyong tanong nito sa kanya."G–gusto ko.""Then prove it to me." tugon nito. "Ipakita mo sa lahat na hindi ka nila pwedeng tapakan. Remember, pakakasalan mo ang isang De Lobo. No one can frightened a De Lobo." mariin nitong sabi.Marahan siyang tumango. "I will try.""Good." anito na nagpatuloy sa pagbaba sa sasakyan.I
NAKAGAT ni Raphael ang ibabang labi nang maalala niya ang ginawang paghalik sa kanya ni Nicolo. Alam niyang palabas lang 'yun, pero sa tuwing naaalala niya ng tagpong 'yun ay bumibilis ang tibok ng puso niya.Mariin niyang ipinikit ng mga mata at pagkakuway ay pinilig ang ulo. Hindi tama ito. Hindi tama na mahulog siya kay Nicolo dahil wala itong magandang maidudulot sa buhay niya.Hindi lingid sa kaalaman niya na kaya ito nagpasyang tulungan siya dahil meron din itong kailangan sa kanya. Kaya hanggat maaga kailangan na niyang supilin kung ano man ang nararamdaman niya para sa binata.Narinig niya ang pagtunog ng bell sa may pinto, tanda na may pumasok na customer."Good day, ma'am—"Natigil siya sa ginagawang pag-aarange ng bulaklak nang makitang si Minchin ang pumasok sa shop niya. Taas ang noo nitong humakbang palapit sa kanya."Señora..." aniya. Pero sa laki
"READY ka na ba?" tila naiinip na tanong ni Nicolo sa kanya habang sinisipat nito ang suot na orasan.Ngayon kasi ang flight nila papunta sa Paris para magpakasal. It should be next week, pero dahil sa lumabas na video pinamadali na ni Nicolo ang kasal nila."Ready na ako." aniya na hinarap si Apple. "Apple, 'yung mga bilin ko sa'yo huwag mong kakalimutan ahh?""Opo, Ate. Tatandaan ko po lahat.""Kapag meron nangyaring hindi maganda tawagan mo agad ako. Niloadan ko na yang cellphone mo." bilin pa ulit niya."Opo, Ate."Hinaplos niya ng buhok ni Riley. "Babalik agad si Papatito, anak. Mamimiss kita." kinintalan niya ito sa noo."You don't have to be worry. Nagtalaga na ako ng bodyguard sa abas. Magiging ligtas sila rito habang wala ka." sabi ni Nicolo na nasa likod niya. Naisakay na nito ang mga gamit niya.Nagbuga siya ng hangin. Muli niyang hinalik
A/N: Sorry na po agad kung may masabi man ako na maling infos about this custody case."BECAUSE Nicolo's sex video came out your marriage is under investigation." pag uumpisa ni Atty. Mendez na ikinahilamos ni Raphel ng mukha. Pagkabaik ni Nicolo galing sa Canada ay agad nilang kinausap ang abogado nito.Ito na nga ba ang sinasabi niya na posibleng mangyari. Na bababa ang tiyansa nila na manalo sa custody ni Riley. And this is Nicolo's fault.Dahil kasal na rin sila ni Nicolo ay wala siyang ibang pagpipilian kundi ang sumama na rito at tumira sa iisang bubong. Pero kahit magkasama na sila ay sa magkaibang kwarto sila natutulog."What do you mean by we under investigation, Atty?" tanong niya."Adoption is not a joke or a game so the court wants to make sure Riley's custody goes to the right person. Hindi questionable sa kanila ang same sex marriage, ang mas pinagtutuunan nila ng pansin ay ang magigin
SA mga araw na nagdaan masasabi ni Raphael na normal pa rin ang buhay niya, hindi nga rin sila ni Nicolo halos nagtatagpo. Sa umaga bago siya umalis para pumasok sa shop ay wala na ito, sa gabi naman kapag dumarating siya ay hindi pa ito nakakauwi.Kung siya ang tatanungin mas pabor sa kanya ang ganun. Nagkakaharap lang sila nito kapag pinag-uusapan nila ang tungkol sa custody ni Riley kasama ang abogado nito. Naghihintay na lang sila ng araw na kailan sila maghaharap ni Mario."Ano ang pakiramdam na maikasal sa isang De Lobo?" tanong ni Ellias."I'm not against with same sex marriage, but friend bakit kay Nicolo De Lobo pa? I mean marami naman sigurong babae dyan na papayag na pakasalan ka para lang sa custody ni Riley." segunda ni Amari.Abala siya sa pag-aarange ng bulaklak nang gambalain siya ng mga ito na may dalang mga alak at pulutan. Kaya heto tanghaling tapat nag-iinom sila. Amari and