All Chapters of PARAISO de INFERNO; The suicidal forest: Chapter 21 - Chapter 30
30 Chapters
KABANATA 21
KABANATA 21 “Alam nyo, bagay po kayo” nakangiting saad ni Nika.  “Magjowa po ba kayo?” tanong naman ni Rica na may malapad an ngiti sa labi.  Ngumiti naman ako dahil sa mga tanong na yun. Mga bata talaga, kung ano iniisip. Lumingon ako kay Spruce, tumingin din siya sa akin bago kami nagtawanan. Umalis ako sa taas ni Spruce at bumaba sa damuhan.  “Hali nga kayo dito” saad ko at tinaas ang kamay. Humiga naman agad silang Lima sa tabi namin ni Spruce. Ilang sandali din kaming nanatili sa ganung posisyon.  Hindi nagtagal ay tinawag na kami ni Donya Allura at Don Loathur dahil magsisimula na ang celebration. Nakahawak kamay kaming pito habang naglalakad palapit sa mesa. Sinalubong kami ni Donya Allura na masayang tumulong sa pag-aayos ng mga bulalak sa gitna ng mesa. Ang ganda ng pagakaka-organize, simula sa
Read more
KABANATA 22
KABANATA 22 Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.  Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.  Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko
Read more
KABANATA 23
KABANATA 23 “I FINALLY FIGURED IT OUT!”  Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code? “Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.  “Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out” Ang libro ng deriksyon ay hanapin
Read more
KABANATA 24
KABANATA 24 FETISHA’S POV  Kailangan kong gumawa ng paraan para ma-ilayo si Stygian sa babaeng yun. Masyado siyang marahas bilang isang baguhan dito sa Paraiso. Masyado siyang mayabang, simula sa pagligtas niya sa buhay ng kapatid ni Allura hanggang sa pagiging malapit niya sa mga ito. Ngayon ang kaharian nila ay paunti-unti nang nagkakaroon ng lakas at pagbabago dahil kanya.  “Hindi ma-aari” mariin akong sumigaw dahil sa aking naisip. Hindi ako papayag na mag hari-harian dito ang babaeng iyon. Kaya ko siya pinatapon doon ay dahil doon siya nararapat, sa mga alipin. “Kamahalan, tama na po, higit na mas maganda ka parin kumpara sa babaeng iyon at wala siyang kakayanan na talunin ka” napalingon ako dahil sa sinabi ni Tycun. Tama ang sinabi niya, isang maliit na sagabal lang siya na kailangang walisin upang mawala sa daan. “Pero
Read more
KABANATA 25
KABANATA 25 Spruce’s POV Naglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.  Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before. Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.  “Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par
Read more
KABANATA 26
KABANATA 26 Brazinn’s POV “Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.  Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.  “Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko. Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb
Read more
KABANATA 27
KABANATA 27 Tinitigan ko siya at hindi ko sinasadyang mapatingin sa mapuka niyang labi. Nagtaka ako nang nakita ko ang dugo sa gilid nito. “Anong nangyari sa labi mo?”  Mabilis siyang umiwas ng tingin nang itanong ko ‘yon kaya kumunot ang noo ko. Kung titignan ang sugat sa gilid ng labi niya at ang pamumula nito, parang sinuntok ‘yon o nabunggo kung saan.  “Habunggo lang ya, maliit lang yan kaya huwag mo nang pansinin. Ang isipin natin sa ngayon ay kung paano tayo makakatakas dito.” seyusong sabi nito kaya agad naman akong tumango at sinimulang gumalaw at sinubukang alisin ang kamay ko mula sa pagkakatali. “Ititgil mo ‘yan, masasaktan ka lang sa ginagawa mo. Namumula na ‘yang kamay mo at baka magkasugat ka pa!”  Napahinto ako dahil sa sinabi niya bago yumuko. I can't think of any other way para maka alis dito kaya ‘yon n
Read more
KABANATA 28
KABANATA 28 “Zinn? Stygian?” Mabilis kong minulat ang aking mata nang may biglang kumalabit sa akin. Napatingin ako sa binti ko at nakita ko ang binti ni Stygian na nakapatong sa akin. I'm still facing his chest, naka sandal naman ang ulo niya sa ulo ko.  “Zinn!” mabilis kong hinarap ang nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Spruce na nakatayo sa harap namin. “Spruce?” gulat kong sabi. Anong ginagawa niya dito? Nahuli din ba siya? Gagawa na sana ako nang bigla kong naramdaman ang sakit sa aking balikat, “Aww!”  Naramdaman kong gumalaw si Stygian. Nagulat naman ako nang bigla akong nilapitan ni Spruce at tinulungang bumangon bago hinubad ang tali sa kamay at sa paa ko. Hinawakan niya ako sa balikat at tinulungang makatayo at maglakad. Napatingin ako kay Stygian dahil hindi siya agad tinulungan ni Spruce. &
Read more
KABANATA 29
 KABANATA 29 “No... but Stygian is in danger,” I said sobbing, “I don't want him to get hurt, I don't want anyone to get hurt because of me,” sinubukan kong pigilan ang sarili ko sa pag-iyak pero tila may sariling paa ang aking mga luha at nagsilabasan sa mga mata ko. Alam kong nagmumukha na akong tanga dito pero hindi ko mapigilan na isipin ang pwedeng mangyari kay Stygian. He have lost too much blood.  “Shh, Zinn don't blame yourself. It was not your fault. Let's just hope and pray that nothing happened to Stygian,” saad ni Spruce na patuloy sa paghagod ng likod ko. “Upo ka muna at magpahinga,” dagdag pa niya na agad ko rin namang sinunod. I sat back to the wooden chair.  I take a deep sigh to calm myself, habang mahigpit akong niyayakap ni Spruce. Makalipas ang ilang sandali ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita ulit. 
Read more
KABANATA 30
KABANATA 30 “I have something to tell you.”  Buong gabing hindi nawala sa isip ko ang huling line na sinabi ni Spruce bago siya tuluyang natulog. He left my mind hanging.  Pagkatapos kasi niyang sabihin ang line na ‘yon, bigla siyang natulog. Gusto ko sanang malaman kung anong sasabihin niya because it made me curious and my curiosity is killing me right now. Pero ayaw ko namang istorbuhin ang tulog niya. I mean, he need that sleep, that rest. Pagod kasi siya.  Buong gabi kong inalagaan si Spruce. I wiped his body out. Ang dami niyang sugat. Kahit na nakatulog na siya, he still didn't let go of my hands kaya hindi ako makaalis.  After how many minutes, paunti-unti nang lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin. Sakto din na tapos na ako sa pagpupunas sa kanya. I took the advantage to stand up. I heaved a deep sigh when he d
Read more
PREV
123
DMCA.com Protection Status