Abala ang lahat sa kani-kanilang mga hitsura habang ako ay tinitirintas pa rin ang buhok. Tatlumpong minuto na lang ay lulubog na araw, ibig sabihin ay magsisimula na ang kasal. Everyone's excited for the wedding. Habang ako ay hindi ko alam kung ano ang aking dapat na maramdaman. Nalilito ako sa kung ano ang aking dapat maramdaman. Confused pa rin ako sa sinabi sa akin` ni Alas kagabi.Kung hindi siya 'yon, sino? Sino 'yung lalaking kahalikan ni Monica sa loob ng banyo nang gabing 'yon? I don't think Monica will kiss someone other than Alas whom she likes the most. O baka masyado lamang akong exaggerating? Baka lasing lang si Monica kagabi kaya nagkaganon? I don't know. I'm not sure."I really like your eyes," biglang wika ng babaeng naglalagay sa akin ng make up. "I do hope if you get married one day, ako ang gawin mong make up artist. I will never grow tired staring at this beautiful face."Namula ang aking pisngi dahil sa sinabi nito. Hindi dahil sa maganda ang mukha ko kundi dahi

"Ayos lang ako, Alas." I smiled tightly.Muli na namang nangunot ang noo nito. Hindi ko maiwasang matawa nang mahina dahil sa kanyang ekspresyon. He's been asking me to see a doctor but I keep refusing. Hindi ako sure kung buntis ako. I know seeing a doctor is the right thing to do right now but something in me is telling me not now."Maayos lang nga ako. Baka nasobrahan lang ako sa pagkain kagabi kaya nasusuka ako. Nga pala, sa baba ba tayo mag-b-breakfast?" Pilit kong iniiba ang usapan.He sighed and nodded his head. "Yeah. Sa baba."Humikab ako at tumango rin. "Sige. Maliligo muna ako."Kaagad akong tumayo. Dahil sa biglaan kong paggalaw ay nakaramdam ako ng pagkahilo. Bahagya akong nawalan ng balanse nang mabilis na nakalapit sa akin si Alas at hinawakan ako sa braso upang papanatilihin ang aking balanse."You're not well, Fairy. Let's go and see a doctor," mariing ani nito.Ngumuso ako at humawak ako sa kanyang braso. Hinilot ko ang aking sintido at bumuntong hininga. "I'm totall

Tahimik lamang ako habang siya ay nakakunot ang noo at magka-krus ang braso sa harap ng kanyang dibdib. He's standing in front of me while I'm seating on the couch. Na sa loob kami ng hotel suite. Dito niya ako dinala matapos niya akong sunduin kanina sa dalampasigan."Explain," he said. "You left without telling me."Napaiwas ako ng tingin. Humugot ako ng malalim na hininga at dahil du'n ay nalanghap ko ang kanyang pabango. In an instant, I dragged my eyes back to him and bit my lower lip. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Gusto ko siyang malapit para maamoy ko pa ang kanyang pabango ngunit nahihiya akong lumapit sa kanya. Lalo na ngayong para itong galit habang nakatingin sa tingin. His brows drown in a straight line is telling me he's literally mad."Ano...uhm...ano kasi..." Kinamot ko ang aking kilay at muling nag-iwas ng tingin. "S-si Sia. Inaya niya akong lumabas. Nakalimutan kong dalhin ang phone ko-""Does that explains why you're wearing that goddamn bikini?" Mas lalo

I closed my eyes and tried to calm my nerves. I need to relax. Hindi ako pwedeng makaramdam ng kaba dahil baka kung ano ang isipin ng OB sa akin. But heck, kahit anong kalma ko sa aking sarili ay mas lalo lamang bumibilis ang tibok ng aking dibdib.Bahagya akong napaigtad nang may humawak sa aking kamay. Nilingon ko ang may-ari ng kamay na humawak sa akin at natagpuan si Alas na seryosong nakatitig sa kalsada. Sumulyap ito sa akin ng isang beses at nagkatagpo ang aming mga mata. He then squeezed my hand."You look tense. Don't worry. It's just a check up," he said.I bit my lower lip hard. Humawak din ako sa kamay nito at humugot ng malalim na hininga. "H-hindi ko maiwasan. This is my very first time and-""-I'm with you," he cut me. "Don't worry too much. Your OB is my cousin's friend. She's not a stranger."Wala sa sarili akong napalunok. I took another deep breath and tried to calm down my nerves. Kasalukuyan kasi kaming na sa loob ng sasakyan para magpunta sa ospital upang mapa-ch

"Oh pak!"Mahina akong natawa at tinignan ang aking repleksyon sa salamin. Hindi ko alam ngunit hindi ako masyadong komportable sa damit na aking suot. It's a black deep-v gown na hanggang talampakan ko ang haba. Hapit na hapit nito ang aking katawan at backless pa. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka kabagin ako."Ang ingay mo talaga kahit kailan, Zenaida." Paninita ni Ella.Kita ko ang pag-irap ni Zen mula sa salamin. "Could you please stop calling me that name? Pakiramdam ko si Mama ang tinatawag mo. Zen lang nga kasi.""E 'di dapat Junior itawag ko sa 'yo. Zenaida Jr." Pagkatapos banggitin 'yon ni Ella ay malakas siyang natawa.Mahina rin akong natawa sa kanilang usapan. Hindi ako nakaramdam ng awkwardness sa kanilang dalawa. Lalo na kapag nagkukulitan sila na para bang wala silang pinagkakaabalahang trabaho.Inayos ni Zen ang buhok kong kinulot nila ang ulo."I really love your hair. Parang ang hirap paniwalaang natural lang ito. Pero wala ka namang black roots so I guess this