Napatingin si Diana sa babaing nakatitig sa kanila. Nang magsalubong ang kanilang tingin ay bumakas sa kaniyang mukha ang pagkagulat. "Stella?"Hindi na nagtaka si Stella kung nagulat ang babae pagkakita sa kaniya. Well, hindi nito alam ang tunay niyang pagkatao kaya nakapagtaka nga kung bakit siya naroon at sa floor pang ito. Hahakbang na sana siya palapit sa babae nang biglang lumingon sa gawi niya ang lalaking kausap nito. Kung kanina ay si Diana lang ang nagulat pagkakita sa kaniya. Ngayon ay siya naman ang napamulagat nang mamukhaan ang lalaki.Nangunot ang noo ni Charles nang makilala ang babaing nalingunan. Ang akala niya kanina ay namali lang ng pandinig sa pangalang sinambit ni Diana. Hindi niya akalaing sa kompanyang ito niya lang makita ang dating asawa na matagal nang hinahanap."Gosh, ikaw nga, Stella!" Eksahiradong naibulalas ni Diana at mabilis na nilapitan ang babae. "What are you doing here? I mean, kailan ka pa naging empleyado dito sa kompanya namin?"Gustong umikot

"Siya ba ang sinasabi mong kaibigan mo noon, Diana?" tanong ni Vanz sa kapatid."Kuya!" Nakangiting kumapit siya sa braso ng kapatid. "Siya nga po, kuya at huwag mo sana siyang pahirapan dito." Napakamot si Mauro sa batok at lalong hindi na siya makatanggi ngayon sa paanyaya ng dalaga. Kilala niya si Vanz. Alam niyang isa ito sa nominated as CEO ng naturang kompanya ngayon. Nakangiting hinarap ni Vanz ang lalaki. "Ikinagagalak kong makilala kang muli. Pasensya na kanina sa conference room kung marami akong katanongan."Napalabi si Diana at marahang hinila-hila ang braso ng kapatid. Ipinararating dito na hindi niya nagustohan ang ginawa nito kanina."I understand, business is business. Kahit ako ang nasa katayuan mo ay ganoon din ang gagawin ko. Salamat sa pagiging professional at huwag niyo sana akong bigyan ng special treatment dahil naging kaibigan ko ang kapatid mo.""Mauro, don't worry dahil wala na kayo sa trabaho kaya ganito makipag-usap sa iyo ang kapatid ko. Masanay ka na s

"Hija, pagpasensyahan mo na ang apo ko. Huwag mo na akong alalahanin dahil may nurse na nag-aalaga na sa akin. Masaya na akong nakita kita ngayon at panatag ang loob dahil mukhang masaya ka na sa buhay mo ngayon."Nakangiting tumango si Stella sa matanda bago nilingon si Charles. "Mayaman ang naasawa ko kaya hindi ko na kailangang magpakahirap ng trabaho upang kumita."Napatiim bagang si Charles at naggalawan ang panga. Hindi niya matanggap na hindi na siya kailangan ng dating asawa dahil mukhang mas mapera ang ipinalit sa kaniya."Pero huwag kang mag-alala, dadalawin ko pa rin si Lolo Ramon at alagaan kapag may oras ako. Welcome naman siguro ako rito anytime na gustong kong pumanta dahil bahay ko ito?""Of course, pero hayaan mo sanang dumito lang si Lolo dahil mas gusto niyang tumira dito."Ang pormal ng mukha ng binata sa pakipag-usap sa kaniya. Napailing siya sa sarili nang mapagmasdan muli ang mukha nito. Parang nanadya pa ang lalaki at nagpahaba ng buhok. "Huwag kang asyumera,

"Ano ang ginagawa mo dito sa silid ng lolo ko? Ano ang kailangan mo at bumalik ka pa?" Magkasunod na tanong ni Sophie kay Stella at agad na nilapitan ang abuelo.Pumalatak si Stella sa isipan, kung umakto si Sophie ay para bang ginagawan niya ng hindi maganda ang abuelo nito."Sophie, anong klasing tanong iyan? Pamamahay ni Stella ito kaya hindi mo siya dapat tinatanong ng ganiyan.Inis na napairap si Sophie kay Stella dahil ito pa rin ang kinakampihan ng abuelo. "Hindi niya po pinirmahan ang kasulatan noon kaya wala siyang karapatan sa bahay ni Kuya!" Pagtataray niya.Napatda si Magda mula sa kinatayuan nang marinig ang sinabi ni Sophie. Bigla siyang kinabahan at baka makarating iyon kay Charles. "Ano ang sinabi mo?" Naningkit ang mga mata ni Ramon, "ang ibig sabihin ay alam mong hindi niya kinuha ang ibinigay ng kapatid mo pero hindi mo sinabi kay Charles?"Biglang namutla si Sophie at dinaga ang dibdib. Huli na para bawiin ang mga sinabi dahil sa selos at galit. "Lo-lolo, hindi ko

Dapat nga ay magpasalamat ka sa akin at maging mabait. Baka nakalimutan mong may pinagpiliian ka pa noon sa pag-alis?"Mabilis na luminga sa paligid si Elizabeth at baka may ibang makarinig sa sinasabi ni Stella. "You, shut up! Walang maniniwala sa iyo kahit magsalita ka sa kanila!"Nang-uuyam ang tinging ipinukol niya kay Elizabeth. Ang galing nitong magpanggap katulad ni Magda. Si Sophie ay nagagamit din nito at nahawaan sa kaplastikan ng ugali ng mga ito."Huwag kang mag-alala, wala naman akong balak bumalik sa pamilyang ito kaya manatili ang sekreto mo."Nagpupuyos sa galit na sinundan ng tingin ni Elizabeth si Stella. Matapos nitong magsalita ay tinalikuran na siya na para bang isang basurang kausap.Sa loob ng library, tahimik na lumapit si Sophie sa kapatid. Pagtingin niya sa madrasta ay ang tahimik din nito. Nakaka intimidate ang aura ng mukha ng kapatid niya at maging siya ay takot na magtanong kung bakit sila pinatawag doon."Sabihin niyo na sa akin ngayon ang lahat."Nagka