Sa kalagitnaan nang pamimirito ko, may naririnig akong mga malalakas na hakbang mula sa hagdan. Namula ang mukha ko nang makita ko siyang topless habang humihikab at nagkukusot ng mata. Bumusangot lalo ang mukha niya nang makita niya ako. “Nasira na umaga ko,” sambit niya nang makalapit siya sa pwesto ko. Ngumiti ako ng matamis. “Good morning, too, Sir Rome!” Bati ko sa bungad niya. “Malapit na ‘tong niluluto ko. Gusto mo bang timplahan na kita ng kape?” Alok ko. Bahagya siyang tumango kaya’t dali-dali akong kumuha ng tasa para timplahan siya ng kape. Natutuwa pa rin ako na parang favorite niya pa rin ang kape na palagi kong tinitimpla. Ako lang kasi ang gusto niyang magtimpla eh. Parang n’ong time na mag-asawa pa rin kami, palagi kong ginagawa ‘to. “Do I have an appointment today?—” Bigla siyang umubo kaya’t nilapitan ko siya. “Okay ka lang?” hinawakan ko ang balikat niya pero kaagad siyang pumiglas ng bahagya kaya napabitaw ako. “Answer my question.” Bigla siyang suminghot at k

Hinagod ko ang buhok ko paatras nang makapasok ako sa kwarto. Tumitig ako sa salamin nang matagal at hindi rin napigilan ang tumangis ng malakas. Natigil lang ang pagsasabunot ng nanay ni Rome sa akin nang dumating si Lisa. Kung hindi lang niya kami pinigilan, panigurado sinubsob na ako ng nanay ni Rome. Nakalbo na siguro ako panigurado. Sure ako na naikuwento ni Rome sa kanya ang pag-iwan ko noon kaya galit na galit siya. Nangangamba ako kasi mama ni Rome ‘yun, hindi siya maaaring magalit sa akin. Naghihirap na nga akong kunin ang loob ni Rome ulit eh tapos dumagdag pa ‘yung may galit sa akin, mama niya pa. What if maging hadlang ‘yun sa amin ni Rome? Paano na lang ako? Diyos ko po. Napatingin ako sa pregnancy test kung saan mayroong dalawang guhit. Ang guhit lang na ito ay ang nagbibigay ng lakas sa akin para maging matatag. Huminga ako ng malalim habang nakatitig sa pader. Gusto kong humanap ng tiyempo para sabihin kay Rome ang tungkol sa pagbubuntis ko bago ako tuluyang mapalay

Napakagat ako ng labi at sumilip kung saan nagbibihis si Rome. Nang umalis ang mga tumutulong sa kanya, agad akong lumapit kay Rome. “R-Rome,” utal na tawag ko. Malamig niya akong tinititigan habang hinahawakan ang ribbon na nasa leeg niya. “My partner tonight will be Claudia. My mother set an engagement party for both of us kasabay ng celebration ng kasal ng pinsan ko. Do you want to come and watch us?” May pang-aasar na tono na sabi niya at tiningnan ang sarili sa salamin. “S-Sure ka na ba kay C-Claudia? Baka…baka ginagawa mo lang ‘to para magantihan ako? Rome hindi mo na kailangang gawin ‘yun,” ngumiti ako at hinawakan ang kamay niya. “Hihintayin kita hanggang sa maging handa ka. Huwag mong pilitin ang sarili mo sa hindi mo naman gusto. Handa ako para maghintay sa ‘yo.”“Nahihibang ka ba?” Hinila niya pabalik ang kamay niya. Hinawakan ko siya ulit at pinanlakihan ng mata. Lumapit siya nang dahan-dahan sa akin. “I wouldn’t do it if I didn’t want Claudia to be part of my life. I am

“Ate, kailangan nating magbayad sa mga nag-asikaso kay Mama, wala akong pera,” malungkot na wika ni Francis nang makalapit siya sa akin. Kinuha ko ang wallet ko at tiningnan ko ang laman nito. Marami-rami naman ang naipon ko. Sayang din ‘yung 3 weeks na sahod ko kay Rome, mukhang nakakalimutan niyang ibigay. Gusto kong kunin dahil sayang pero ayokong isipin niya na hinahabol ko siya sa pera niya. Iba pa naman sila mag-isip. At saka ayoko muna siyang makita. Bigla akong nawalan ng gana kay Rome. Okay lang sana kung ako ang itatanggi niya eh, pero dinamay niya ‘yung anak ko. Papatunayan ko sa kanya at sa Nanay niya na kakayanin kong buhayin ang anak ko nang hindi nanghihingi ng tulong sa kanila. Pero kahit papaano ay iniisip ko ang sinabi ni Rome sa akin na palagi ko siyang iniiwan which is true pero hindi ko naman ginustong iwan siya sa ere. Kung pinakinggan niya sana ako at hindi kami hahantong sa ganito. Hindi niya sana napagsalitaan ng masama ‘yung baby niya. Rome, you know me

Biglang nagreklamo si Ate at nakapamaywang na hinarap ako, parang ready na sabunutan ako. “Nako naman! Hanapin mo! Hindi niya pwedeng talikuran ang responsibilidad niya sa ‘yo!” atungal niya na akala niya madali lang sa akin na sabihin kong hindi ko kilala ang ama. “Hindi ko na ‘yun mahahanap, ate,” negatibong pagtanggi ko. “At hindi naman din niya ako matatanggap lalo na ang baby namin,” mapait na ngiti ang naipakita ko. “Mayaman e…” ngunit pabulong ko na lang itong sinabi dahil ayokong sumabog si Ate. “Akala ko ba hahanapin mo si Rome? Paano mo pa siya mahahanap kung magkakaroon ka ng anak? At hindi niya matatanggap ‘to kapag nalaman niya, Faye. Mahina ang tsansa na makikipag-balikan ‘yun sa ‘yo. Paano niyan? Saan ka ba kasi nakikipag-inuman? Faye naman, hindi mo naman gawain ‘yan eh! Dapat kasi ‘di ka nagpapaniwala sa mga nasa paligid mo,” naiistress niyang batid. “Kung nandito lang si Tatay ay nakurot ka na! Hindi natin gawain ang uminom tapos nakikipag-landian sa kung sino! Fa