Nang matapos na kaming kumain ay lumapit ako sa may-ari para bayaran ang aming kinain at kunin ang pinasupot kong pagkain. Pinilit kong ‘wag pakinggang ang mga sinasabi nila laban sa pamilya ni Joaquin maging sa kan’ya ngunit hindi ko talaga maatim ang lumalabas sa bunganga nila kung kaya’t sa labis kong galit.“Mukhang kulang pa yata ang pagkaing pumapasok sa inyong mga bibig at nagagawa niyo pang manira ng ibang tao,” malakas kong saad at inikot ang aking paningin sa lahat ng naroon na nag-uusap-usap. “Lugar ito para pawiin ang gutom ng inyong mga sikmura hindi lugar para sa makakating bunganga na walang alam kun’di pag-usapan at punuin ng pang-aalipusta ang ibang kumakain!” Sigaw ko sabay hila kay Joaquin palabas ng kainan.Mabilis akong naglakad na hindi ko iniisip na hila-hila ko si Joaquin sa daan dahilan para pagtinginan na naman kaming muli ng mga tao.“Sandali, Helena,” tawag ni Joaquin.Ngunit hindi ko iyon pinansin at dire-diretso lang sa paglalaka

Lahat sila'y napakunot sa aking sinabi at naghihintay ng aking sunod na sasabihin but I remained silent and didn't give them explanation of what I've said. Asa siya. Mamatay sila sa curiosity. Ilang segundo rin nabalot ng katahimikan ang sala ngunit binasag iyon ni Don Raul na may malakas na halakhak.“Nakakatuwa ka talaga, Helena. Pinapasaya mo ako sa tuwing nagsasalita ka ng wikang ingles napakagaling mo talaga,” puri ni Don Raul sa akin na may labis na galak. Kung kaya napatawa na din lang sina Don Emilio at Mateo as if what I’ve said is a joke. Laughing in their own idiocy.“Mukhang marami pang kailangan matutunan ang aking anak para pumantay sa kaalaman ni Helena,” natatawang saad ni Don Emilio.“Simple lang naman ang aking anak, Emilio. Hindi naman kailangan na pumantay si Mateo sa kanya.” Ani Don Raul.“Gano’n ba? Napakapalad mong ama at nagkaroon ka ng anak na ubod ng ganda at talino,” pu

Natauhan ako nang magsalita si Joaquin matapos ang matagal na pagkakatulala ko at pagkakayakap niya sa akin. “Pasens'ya na, Helena at kailangan mo pang masaksihan ang gano'n bagay. Hindi ko sadya na mabigla ka kaso kailangan ko lang makahinga. Sobrang bigat na rin kasi,” nakayukong paliwanag ni Joaquin.Hindi ako agad nakaimik ngunit mabilis kong ikinumpas ang aking sarili at hinawakan ang kan'yang mukha at iniangat iyon para magkatinginan sa mata. “Hindi mo kailangang humingi ng tawad dahil nauunawaan ko naman ang lahat ng iyon,” sabi ko at pilit na ngumiti.Bigla akong nagulat ng hawakan niya ang aking pisngi. “Bakit?” gulat kong tanong.“May bumabagabag ba sa iyong isipan?” tanong niya habang pinagmamasdan ang aking mukha.“Ha? Wala!” natataranta kong sagot.“Sigurado ka ba?” naninigurong tanong niya.“Opo, ano ka ba?” sabi ko sabay tawa ng hilaw. “Kung ano-ano naiisip mo!”Bigla siyang napabuntong-hininga. “Pasens’ya na kung pati ikaw na

MAKALIPAS ang ilang oras ng pagbabasa ay nanlaki ang aking mga mata at halos hindi ako makapaniwala sa aking mga nabasa na isinulat ni Lola Linda. Paanong lahat ng nangyari sa akin at mga naganap sa panahon na iyon ay tugmang-tugma sa nakasulat dito? Simula sa unang pagkikita namin ni Lita, ang unang pagtatagpo namin ni Joaquin, ang pagbabalik ni Teresa, ang kaarawan ko, ang kasuklaman ko kay Don Emilio at maging ang naging iringan namin nina Mateo maging ang pagsusuplada ko sa kanya.  Lahat ng nangyari ay nakasulat dito wala ni kahit isang eksena ang naganap sa akin ang hindi nakasulat dito. Paanong nangyari ang lahat ng ito? Paano nagawa ni Lola Linda ang lahat ng ito? Paano?“Does magic really exist?” hindi makapaniwalang tanong ko sa ere.Lumipas pa ang mga oras at hindi ko pa rin na pagdudugtong-dugtong ang mga pangyayari. Narinig ko ang sunod-sunod na pagtilaok ng manok dahilan para mapatingin ako sa orasan at nakita ko na alas singko na ng umaga. Napaungot ak

BUONG biyahe namin ni Lita ay naging tahimik matapos ang kanyang mga sinabi sa akin. Sinubukan kong iwaglit sa aking isipan ang mga sinabi niya ngunit hindi ko magawang pigilan ang sarili ko na tanungin kung totoo ba ang lahat ng iyon. Kung may posibilidad nga ba talagang nagkagusto si Teresa kay Joaquin… pero sino nga ba ang hindi magkakagusto kay Joaquin? Mabait, maginoo, mapagmahal, mapag-aruga at maalalahanin. Bonus pa ang kanyang matipunong pangangatawan at g’wapo nitong mukha kahit sino ay pagnanasaan siya. Kahit na nga hindi na gaya ng dati ang kanyang pamumuhay ay marami pa rin ang nagkakaroon ng pagnanasa sa kanya paano pa kaya noong hindi pa sila naakusahan? Marahil ay marami ang nagkakandarapa at nangangarap na pangsawahin siya. Sino nga bang hindi? Total package na siya! Pero nagtatalo ang isipan ko na baka hindi iyon magagawa ni Teresa dahil sa alam niya naman na may nararamdaman ako kay Joaquin mas nauna niya pa ngang nalaman na may gusto ako kay Joaquin k