Third Person's POV
'Anghahaba ng biyas!'
'Jusko! Pati mga daliri, ang hahaba at ang lilinis pa!'Hindi magkamayaw ang isipan ni Sheiha habang nakatingin sa kaharap. Tingin nga lang ba? O' titig na may pagpapantasya?He hummed while checking her resume. Sila lamang dalawa ang nasa silid na iyon. Isa iyong maliit na espasyo na hindi na ginagamit kung kaya't doon na lamang naisipan ng doktor na mag-interview. Nasa premises pa rin sila ng ospital pero malayo-layo ito sa palaging pinupuntahan ng mga doktor at nurse. Tahimik din dito kaya niya naisipang gawing interview room, walang mang-iistorbo.
"Your course is not related in medicine. Bakit mo naisipang mag-apply? Katulad ka rin ba ng iba na nag-apply lamang para sa'kin?" deretsa at walang kagatol-gatol na ani ng doktor sa kaharap.
Napakaseryuso nang tingin nitong nakatingin kay Sheiha. Nag-oobserba kung gagawa ba siya ng mabuti o' hindi. Ang mga labing hindi man lang napunit dahil maliit ito at halatang hindi sanay ngumiti, o' hindi talaga ngumingiti.'Ang prangka naman nito!' Ingos ni Sheiha sa isipan."Kasi po, gusto ko lang po magkatrabaho. Unemployed po akong tao since graduate kasi palaging walang slot sa major ko kaya naisipan ko pong maghanap ng ibang trabaho kahit hindi related sa course ko po. Basta may pagkakitaan, ayos na po ako roon," paliwanag ni Sheiha.She is majoring in HRM (Hotel and Restaurant Management). Mahilig kasi siyang magluto at nakuha niya ito sa ama. Halos lahat ng preferences niya ay sa ama nakuha. Pati ang pagkahilig niya sa sport na soccer."I see, but do you have any purpose aside of what you just said?" Nang-iintriga ang mga mata nitong nakatingin sa kaniya. She felt anxious all of a sudden. Mukhang nagdududa sa kaniya ang kaharap."Ah-eh, wala na pong iba." Muntik na siyang mautal buti na lang ay marunong siyang magpigil ng utal. Kaya niyang maging professional kahit pa nakakatakot ang kaharap.
"You sure, wala ng iba? Kasi ang iba, kahit major man nila ito o hindi, iisa lang ang purpose nila, iyon ay ako."Muntik ng mapataas ang kilay ni Sheiha sa sinabi ng doktor.'Akala ba niya nandito ako para sa kaniya? Oo, aaminin ko na ang gwapo niya talaga na kahit hindi siya ngumingiti ay nakakalaglag panty ang kakisigan niya. Pero grabe siya! Ako ba talaga ang sinabihan niya niyon? Sa harap ko pa, ah?! Yes, may iba pa akong rason kung bakit ako nandito pero, duh? Hindi siya 'yon noh! Saka ngayon lang ako naka-encounter na taong mas mahangin pa sa'kin. Pwede ba siyang magpaka-humble ng kaunti?' Sa taas ng speech ni Sheiha sa isipan niya, hindi niya namalayan ang naiinis na mukha ng doktor at ang pagpasok ng isang nurse. Kanina pa siya tinatawag ng binatang doktor ngunit patuloy pa rin siyang hindi natitinag, hindi pa rin nagigising at patuloy lang sa speech niya. "Miss Gozon!!!" naiinis na sigaw ng doktor.Doon lamang siya natauhan."Naku, pasensya na po, hind ko po kayo narinig," hinging patawad ni Sheiha."I've called you so many time and all you did was imagining things while looking at me with sharp eyes! Are you murdering me, Miss Gozon? And may I remind you that the job you're applying to is about saving people's lives not killing them!" 'Wow'The doctor is furious but Sheiha's mind was filled with amazement.'He's hot while saying those. Damn! I think I'm wet already!'Hoy Shieha! Huwag kang malandi riyan. Baka nakakalimutan mo kung ano talaga ang pakay mo rito?' saway ng isip niya.'Alam ko naman 'yon pero hindi ko mapigilan!''Sabagay...'"Teka, 'di ba ikaw 'yong citizen na tumulong sa na-stroke? It was two weeks ago if I remember it right? Ikaw rin ang bumangga kay Doc."Her day dreaming was interrupt all of a sudden. Hindi man lang niya namalayan na may kasama na pala sila sa silid na iyon. Bakit ba naman kasi! Ang dahilan kung bakit siya naroroon ay muntik na niyang makalimutan dahil sa doktor na kaharap. May new crush na naman siya.
"Ah, opo. Hindi ko na po iyon maalala kung hindi niyo po sinabi. At doon naman po sa banggaan part, 'yon po ang hindi ko maalala.""Hindi mo na maalalang nakaligtas ka ng buhay ng isang tao?" tanong ng kaharap na doktor.
Tumango si Sheiha, "Ang pagtulong po kasi ay dapat bukal sa kalooban. It's not the thing to brag off. Hindi naman po ako yayaman kung ipagkakalat kong nakaligtas ako ng tao. Kinakalimutan ko lang po dahil may mas importante pa pong dapat umukupa sa isip ko.""You're hired," sabi ng doktor kay Sheiha bago bumaling sa nurse na kanina pa naghihintay sa kaniya."Nurse Cha, pauwiin mo na ang iba. Tapos na ang interview," pagkasabi niyon ay tumayo ito at naglakad patungo sa pinto.
But before he can reach the door, he turned around to face the lady who still sitting and looking at him,"Pwede ka ng magsimula bukas and I'm expecting a lot from you, Ms. Sheena Gozon."
And after that, he left.Napangiti si Sheiha pagkatapos marinig ang pangalan ng ina.Nagpalit siya ng pangalan to concile her identity. Not just her but also Brim, to protect their lives from the one who killed their parents.
Hanggang ngayon ay pinaghahanap pa rin sila nito. They could be a witness to convict him but as for now, their evidence is still not enough to put that monster behind bars.
Kaya nga siya nag-apply sa ospital na iyon ng mabalitaang nakaratay sa ospital na iyon ang demonyong pumatay sa mga magulang niya. Kung pwede nga lang na sa kusina siya mag-apply kung saan niluluto ang mga pagkain ng pasyente ay ginagawa na niya kaso walang hiring sa kusina. It's been ten years since that incident happened, at sa sampung taon na iyon ay hindi niya pa nakakaharap muli ang taong 'yon. But when she does? Hindi niya alam kung ano ang magagawa niya. She will crossed the bridge when she get there but for now, she need a plan.
Bumaling ang tingin niya sa mesa kung saan nakapwesto kanina ang binatang doktor. Mula doon ay nakita niya ang glass plate tag kung saan nakasulat ang pangalan ng doktor na kanina pa niya pinapantansiya simula ng masilayan niya ito. Hindi niya alam kung bakit pamilyar ang pangalan na iyon.
"Ang hangin mo, mas mahangin ka pa nga sa'kin. Pero napaka-attractive mo at gwapo," napangiti siya. "Mukhang magiging masaya ang pagtatrabaho ko rito, ah?"
Parang timang na naman siyang ngumiti. Kahit hindi ngumiti sa kaniya ang binatang doktor na iyon ay nakuha pa rin nito ang atensiyon niya.
"Humanda ka Doc. Andrius Lexton dahil makikita mo araw-araw ang maganda kong mukha. Ang suwerte mo!"Natatawa na naman siya.
Third Person's POVNagkanda-uga-uga si Sheiha sa pagkilos para maghanda sa first day niya as nurse. Tinanghali na kasi siya ng gising dahil nasiyahan siya sa panonood ng korean drama kagabi na umabot na siya ng madaling araw bago natapos ang pinapanood. Sa sofa na nga siya nakatulog at kung hindi pa siya nahulog sa hinihigaan ay hindi pa siya magigising."Bryly naman! Bakit hindi mo ako ginising? Alam mo bang ngayon ang first day ko tapos late pa ako? Anong e-aalibi ko nito?!"Naiikot na lamang ni Brim ang mga mata niya. Siya ba naman ang sisihin sa kamiserablehan ng kaibigan? Bakit hindi daw niya ito ginising? Psshh... manigas ito."Hindi ko alam na na-hire ka pala, at bakit ako ang sinisisi mo? Sino ba ang natulog na ng alas-tres ng madaling araw at hindi man lang pinatay ang telebisyon? Sino ang nagbabayad ng kuryente? Sheiha, sino? 'Di ba ako? Sisihin mo 'yang pinapanood mo, nandamay pa.""A
Third Person's POVNawindang ata ang isipan ni Sheiha sa narinig. Tinawag ba naman siyang manang ng crush niya? Total turn off na 'yon para sa kaniya kaya ex-crush na niya ito ngayon. Napakatanda niya bang tingnan? Hah?! Marami ngang nagsasabi na mas bata siya tingnan kaysa sa eksaktong edad niya. May sira ata ang mata ng binatang kaharap at kailangan ng palitan, lumalabo na e."Ikaw ba iyong tumulong sa'kin? Kahit nahihirapan ako ng mga panahong iyon ay hindi pa naman lumalabo ang aking paningin," nakangiting ani ng matanda.Naalala nga niya ito. Lumapit si Sheiha sa matanda ng palapitin siya nito. Hindi niya pinansin ang doktor na nagtawag kanina sa kaniya ng manang. Nababanas pa rin siya hanggang ngayon.'Mamaya ka sa'kin, matitikman mo ang ganti ng isang api!' galit na ani ng isip niya."Ikaw po ba 'yon, lolo? Makakalimutin po kasi ako, hindi ko na maalala..." ngiting sabi ni S
Third Person's POVWala sa mood si Sheiha habang pinaglalaruan ang pagkain na nasa harapan niya. Break time na nila ngunit sa halip ay kumain para may lakas siya mamaya sa trabaho ay ito ang kaniyang ginagawa."Hoy! Ano ba namang mukha 'yan?"Napataas ang tingin niya galing sa pagkaing pinaglalaruan."Huh?""Anong huh?" Ngumunguyang asik sa kaniya ni Sheena.Napangiwi siya dahil ang bilis kumain ng kaharap. Para bang nasa isang food eating contest kung ngumuya. Buti hindi nabubulunan ang isang 'to?"T-Tang *cough* ina!"Dali-dali niyang inabot ang tubig dito habang hinihimas ang likod nito. Sinasabi na nga ba niya, e."Magdahan-dahan ka naman sa pagkain kasi... ayan tuloy." Ina
Sheiha Fajardo's POV"Sheiha? Who's Sheiha?"Nagtatakang tanong ni Andrius kay Clinton nang mabanggit nito ang pangalang 'yon.The hell?Tiningnan ko si Clinton at pinanlakihan ng mata. Naitikom nito ang bibig at napaiwas ng tingin. Make an alibi, you idiot!"Ah-eh, siya..." tinuro niya ako.Gusto atang makatikim ng batok itong lalaking 'to! Pinapahamak ako e!"I mean, Sheena. This is Andrius, Sheena and Andrius this is Sheena."Parang tanga!Napataas ang kilay ni Andrius sa sinabi ni Clinton. Ang eksprisyon ng mukha nito ay parang sinasabing 'Sabog ata 'tong ulupong na 'to'. Gagong Clinton, pinakilala ba naman kami sa isa't isa e boss ko nga 'tong antipatikong doktor na 'to?"I already know her, Camero. I'm a
Sheiha Fajardo's POVGusto niya akong makausap?And with that, my heart is starting to beat so fast that I forgot to breath for a second. Anong kailangan niya? Nakilala ba niya ako? Bakit ko ba kasi tinanggal ang mask ko kanina! Muntik na ako kanina dahil kay Clinton, ngayon naman..."Sheena? Are you okay?" I snapped from my reverie."Huh? Ah-eh medyo hindi pa ako nakaka-recover kanina, doc. Maaari po ba akong magpahinga muna?"Totoo naman, napagod ako. Parang bigla akong nawalan ng lakas kanina, hindi lang ang katawan ko pati na rin ng isip ko."It's fine, alam kong na-trauma ka sa nangyari. Take some rest, or you can have an early leave for today."Guni-guni ko lang ata 'yon. May nakikita akong pag-aalala sa mga mata niya. Oo nga pala, normal lang naman kung mag-aalala
Third Person's POV"Bakit ka nga pala dumalaw? Akala ko busy ka ngayon? Wala ka nang inaasikaso? Wala ka ng tatrabahuin?""Kailangan talagang sunod-sunod ang tanong? Bakit? Disappointed ka dahil hindi si dok. ang maghahatid sa 'yo pauwi? New crush mo? Bakit hindi mo sabihin sa 'kin? Bakit hindi mo naikwento na lumalandi ka lang pala sa ospital? Sana sinabi mo agad na dahil sa crush mo kaya ka naging nurse na napakataliwas sa kinuha mong kurso, e... 'di sana hindi na lang kita pinigilan ano?"Napahawak si Sheiha sa sentido dahil sa sunod-sunod na tanong na iyon ng pinsan. Hindi niya ma-reached ang mga pinagsasabi nito. Ano nga ulit 'yon? Sabagay, kasalanan naman niya dahil siya ang nagsimula nito."Tama na, sumasakit ang ulo ko, Bryly."Brimme tsked, "Ayan, may pahatid-hatid pa kasing nalalaman. Sheiha, tandaan mo kung bakit ka nandoon. Saka bakit mo kasama ang Clinton na 'yon?!"&
Sheiha Fajardo's POVPalipat-lipat ang tingin ko sa dalawang taong kaharap na napakahalatang nag-iiwasan pero pilit na tinitingnan ng palihim ang isa't isa.Kumagat ako sa hawak na mansanas habang pinabaling-baling ang ulo. Ang isa ay nakahalukipkip habang nakasandal sa sofa. Ang isa naman ay nakatukod ang siko sa sandalan at doon nangalumbaba habang nagbibilang 'kuno' ng tupa sa kesame.'Anong nakain ng mga 'to?'Napangiwi ako nang pilit sinisilip ng binatang nakapangalumbaba ang dalagang hindi maipinta ang mukhang nakahalukipkip na nakasandal sa sofa.Tsk, tsk, tsk...Dahan-dahan akong tumayo para iwan sila, "Aalis...muna...ako...kasi–""Dito ka lang!"Na agad ding napabalik sa inuupuan dahil sa galit na ekspresiyon ni Brimme."Sabi ko nga, hindi ako aalis. Saka hindi ko pa tapos kainin itong appl
Sheiha Fajardo's POVDinampot ko kung ano lang ang mahawakan ng mga kamay tapos tulak na ulit sa cart. Naiinis ako. Nababanas ako. Gusto kong manuntok pero dahil mabait ako, mas magpapakabait pa ako kaya restrain lang self.Nginitian ko ang bawat taong nakakasalubong ko rito sa grocery store. Na kahit langgam ay magsisilapitan dahil sa tamis niyon. Gusto kong mambalibag ng mga paninda. Kahit isang lata lang para kahit papaano ay mawala itong inis ko.Alam naman ni Brimme na hindi ko gusto ang mag-grocery! Nakapadaming iba't ibang brand tapos kailangan ko pang mamili ng trusted. Alam kong pinaparusahan ako ng pinsan kong 'yon dahil sa ex boyfriend niyang kulukoy! Kapag ako talaga nakita ko ang jowa ko noon baka siya ang pagbuntungan ko ng galit."Miss, pinapatay niyo na po iyang fudge bar... nadudurog na po," sabi ng isang lalaking stuff.Napangiwi ako saka dahan-dahan ibinalik ang fudge