"NANG nasa bingit na siya ng kamatayan, unti-unti po siyang bumalik sa dati niyang anyo," sabi kay Clyde ng isa sa mga sundalong nakaharap ni Marcus. Nasa loob sila ngayon ng lab kung saan naroroon ang bangkay ni Marcus. Puno ng tama ng baril ang katawan nito. Ayon sa mga sundalong nakaligtas, nahirapan silang kalabanin ito dahil sa pambihira nitong lakas nang nasa anyong lobo ito. Bukod do'n, hindi rin ito madaling patayin sa hindi nila matukoy na dahilan. Nanghihina lamang daw ito sa bawat ginagawa nilang pag-atake. Subalit nang ginamit nila ang isa sa mga baril ni General Rolando Agustin na nakuha nila sa opisina nito ay saka lamang ito namatay. Ang baril kasing iyon ay nagtataglay ng mga bala na yari sa pilak na siyang pangunahing kahinaan ng mga taong-lobo."Burn his body," utos ni Clyde sa kasamang sundalo bago siya lumabas ng lab. Sumunod naman sa kaniya iyong sundalo palabas."Pero mahigpit pong bilin ni Heneral na ingatan namin ang katawan niya dahil gagamitin siya sa pag-aara

NAPASINGHAP si Allen matapos magulat dahil sa narinig na putok ng baril. Aligaga niyang inilibot ang tingin sa sinasakyang pampasaherong bus subalit nagtaka siya nang makitang kalmado lang naman ang mga kapwa niya pasahero at ang ilan pa nga sa mga ito ay natutulog. Nananaginip lang ba siya?Nilingon niya ang katabing pasahero, katulad ng iba, tulog din ito. Napabuntonghininga na lamang siya at ipinagpalagay na nananaginip lang siya dahil sandali siyang napaidlip. Isinandal niya ang likod ng kaniyang ulo sa upuan at itinuon ang tingin sa labas ng bintana. Malalim na ang gabi at halos lahat ng kabahayang nadadaanan nila ay nakapatay na ang mga ilaw.Dahil sa nangyaring kaguluhan sa facility ay nagpasya ang kanilang superiors na pansamantalang pabalikin ang ilan sa mga trainee sa kanilang mga kampo subalit may ilan din naman na pinahintulan na umuwi muna sa kanilang mga pamilya. At isa na nga roon si Allen.Mas minabuti ni Allen na umuwi na lang muna sa kaniyang Ate Aimen sa pangamba na

"THAT'S a wild boar, Allen, not a human," sabi ni Calista kay Allen nang mapansin ang matagal nitong pagtitig sa nakahain nilang pagkain sa hapag.Naiilang namang ngumiti si Allen at saka nagsimula nang kainin ang pagkain sa kaniyang pinggan. "So, you werewolves don't eat humans?""Bakit kami kakain ng tao eh kalahating tao rin kami?" naiinis namang sabi ni Mang Dante na kasalo rin nila sa pagkain. Tinawanan naman ito ni Mang Sebastian.Pagkatapos kumain, inutusan ni Calista ang dalawa sa mga tauhan niya na ihatid si Allen palabas ng gubat para makauwi na ito. Sigurado kasi siya na hinihintay na ito ni Aimen."Mag-iingat ka," matamlay ang ngiting sabi ni Calista kay Allen."Ako ang dapat na magsabi sa 'yo n'yan," tugon ni Allen. Napayuko ito bigla na animo nahihiya. "Pasensya na sa mga nasabi ko kagabi, Ate Calista."Nakangiti namang tumangu-tango si Calista. Naiintindihan niya kung bakit nasabi ang mga iyon ni Allen at wala siyang sama ng loob dito. "Kayo na ang bahala kay Morgan, ha?

PUNO ng takot at pighati na pinasadahan ng tingin ni Calista ang mga nasusunog na bahay sa kanilang tribo. Ang kalansing ng mga espada, putok ng mga baril, galit na ungol ng mga kalahi niya, at sigawan ng mga sundalo ang halos pumuno sa buong kagubatan. Ito na ang pinaka kinatatakutan niya.Dumako ang tingin niya sa nanginginig niyang mga kamay. Balot na balot ang mga iyon ng dugo, hindi niya matukoy kung pag-aari niya ba ang mga iyon o sa kanilang kalaban.Sa gitna ng makapal na usok at nasusunog na mga bahay, naaninag niya ang unti-unting paglitaw ng isang anino. Sa isang iglap, lumitaw sa kaniyang paningin si Clyde. Puno ng galit ang mga titig nito sa kaniya. Gusto niyang magsalita upang magpaliwanag subalit tila nawala ang kakayanan niyang makapagsalita dahil walang boses na lumalabas sa kaniyang bibig. Sinubukan niya ring kumilos subalit bigo rin siyang magawa iyon dahil tila napako na siya sa kaniyang kinatatayuan. Wala na siyang ibang nagawa kundi ang tanawin na lang si Clyde.B

"ALTHAIA, you want the throne, right? It's all yours now."Napahinto si Althaia sa pagpapaputok ng kaniyang riple sa mga sundalo nang maulinigan ang mahinang boses ni Calista. Tinablan siya nang matinding kaba nang mapuna ang panghihina sa boses nito.Kaagad siyang luminga-linga upang hanapin si Calista sa gitna ng mga naglalabanan ngunit nang eksaktong natagpuan na ito ng mga mata niya ay umalingawngaw naman ang malakas na sigaw ng isa sa mga katribo nila."Patay na ang Reyna!"Kaagad na namuo ang mga luha sa mga mata niya habang nakatanaw sa nakahandusay na ngayong si Calista. "No, Calista!" Akmang tatakbo na siya palapit dito subalit humarang sa kaniyang harapan ang ilan sa mga katribo nila at pinigilan siya. Nagpumiglas siya ngunit hindi siya binitiwan ng mga ito."Kailangan na nating umalis!" wika ng isa sa may hawak sa kaniya."Hindi! Calista!" Umiiyak niyang pilit na iniaabot ang kaniyang kamay sa direksyon ni Calista.Walang kaemo-emosyong lumingon sa kaniya si Clyde na nakatay