Jessica's POV
Masamang masama ang loob ni Jessica kay Alexander.
15 years of friendship, but still, sa iba pa niya unang nalaman ang pag alis nito. And the worse part is, nalaman niya ito a day before his departure. Ang buong akala pa naman niya ay makakasama niya ito at magiging inspirasyon hanggang sa makamit niya ang pangarap na maging Doctor balang araw.
Parang nagunaw ang mundo niya ng malaman ang plani nito na pag punta sa America. Nawala lahat ng excitement niya ng araw mismo ng graduation nila. Nawalan na din siya ng gana na tapusin ang seremonya kaya pinili na din niyang umalis nalang. Kinausap din niya ang kapatid na wag na wag sasagutin ang tawag ni Alex kung sakaling tumawag ito. Naguguluhan man pero sumang ayon nalang ang kapatid niyang si Jerry.
Buong araw pinatay ni Jessica ang telepono niya. Hindi siya agad umuwi ng bahay sa takot na baka sundan siya ni Alex sa bahay nila at hindi niya alam kung paano haharapin ito, kaya nag ikot muna siya gamit ang sasakyan. Kung saan saan siya nakarating. Huminto siya sa isang lugar na naikutan niya. Palayan ito. Doon lang napansin ni Jessica na malayo layo na din pala ang narating niya na hindi napupuna dahil sa dami ng tumatakbo sa isipan niya. Pinarada niya ang sasakyan sa gilid saka bumaba. Napaka presko ng hangin. Hindi tulad sa Maynila na puro polusyon na dahil sa dami ng sasakyan. Huminga ng malalim si Jessica at saka pumikit.
Marami siyang naisip ng mag isa lamang siya. Naalala niya ang mga araw na magkasama sila ni Alex at sigurado siyang mamimiss niya ito pag nakalipad na ito papuntang America. Sa loob ng 15 years, naging takbuhan niya ito pag may problema siya, tagapag tanggol at taga pag pasaya sa twing malungkot siya. Paano na ngayong malalayo na sa kanya ang binata? Paano siya magsisimula nang mag isa?
Hindi niya namalayan na pumapatak na ng walang tigil ang luha niya habang ninanamnam ang nakaraan nila ni Alex. Kahit alam niyang wala itong pag tingin sa kanya kundi isang matalik na kaibigan, ramdam niya na mahal siya ng totoo ni Alex. Concern ito sa kanya at kahit minsan ay hindi siya nito binalewala. Bagay na lalong nagpalalim ng lihim na pagmamahal niya sa binata. Hindi niya kayang magalit dito ng matagal na panahon, ni hindi din niya kayang magtanim ng sama ng loob dito dahil alam niya kung gaano kabuting tao ni Alex.
Pagkaraan mag puyat kakaisip ng mga nangyare sa buhay niya at kakaiyak, nakapag desisyon na siyang tanggapin nalang ang pag alis ni Alex. Mas mahihirapan siya kung aalis ito na hindi sila nagkikita at baka hindi pa niya ito magawang macontact pag nakaalis ito na hindi sila nagkausap ng matino.
Binuksan ni Jessica ang phone niya at nagulat pa siya ng makitang napakadaming missed calls galing kay Alex. May mga iniwan din itong voice mail, puro paliwanag at pag sosorry ang mga iyon. Meron din siyang natanggap na text kay Alex na sinasabi sa kanya ang oras ng flight nito. Nagulat pa siya dahil ilang oras nalang pala ay aalis na talaga ito, kaya bigla ang balikwas niya sa higaan at tumakbo na sa banyo para makaligo at mahabol pa si Alex bago ito makaalis ng tuluyan.
Wala ng panahon para makapag ayos si Jessica, kaya kung ano nalang ang nadampot niya sa drawer ang siyang sinuot. Hindi na din siya manlang nakapag patuyo ng buhok at dali daling pinaandar ang sasakyan papuntang airport.
Mabuti nalang at walang traffic. Mabilis na narating ni Jessica ang airport at hinanap agad si Alex. Napaka daming tao sa airport nang araw na iyon at nahihirapan na siyang hanapin ang kaibigan.
Malapit na sana siyang sumuko, nang may isang pamilyar na pigura siyang natanawan sa malayo.
Kilalang kilala niya ang buong pagkatao ni Alex, kahit bumbunan lang nito ang makita niya o kahit ihalo pa ito sa milyung milyong taong nandoon, siguradong makikilala niya ang binata. Hindi naman siya nagkamali ng makita itong humarap at yumakap sa mga magulang at kapatid para magpaalam.
Dali dali na siyang tumakbo at tinawag ito.
"ALEXANDER ROMANO!"
Sabay sabay na napatingin ang mag anak na Romano sa ginawang pag tawag ni Jessica sa pangalan ni Alex.Lihim namang napangiti si Althea dahil alam niyang kanina pa ito iniintay ng kuya na at muntik ng mawalan ng pag asa na hindi ito dadating."Oh siya, doon lang muna kami ng makapag usap kayong dalawa" Sabi ng Papa ni Alex. "Yung oras Alexander ha? Baka hindi mo mapansin, maiwan ka pa ng eroplano." Dugtong pa nito at pagpapaalala sa anak."Opo Pa. Salamat". Magalang na sagot naman ni Alex sa ama.Lumapit si Jessica kay Alexander. Matagal silang nakatitig lang sa isa't isa at walang salitang lumalabas sa bibig nilang pareho. Wari'y nagtatantiyahan sila ng nararamdaman ng bawat isa at mukang parehong naubusan ng mga sasabihin. Maari rin naman na sa dami ng gusto nilang sabihin, hindi nila alam kung saan at paano sisimulan.Tinampal ni Jessica ang noo ni Alex at saka sinabing, "Ano? Magtititigan nalang ba tayo dito? Wala ka bang gustong sabihin saken?
Althea's POVBatid ni Althea at ng buong pamilya nila ang nararamdaman ni Jessica para sa kapatid. Hindi ito magaling magtago ng pagmamahal para sa kuya niya pero siguro talagang manhid lang ang kuya niya para hindi mahalata iyon sa tagal ng pagiging magkaibigan ng dalawa.Sa totoo lang, gusto nila si Jessica para sa kuya niya pero iba ang napusuan ni Alexander. Nahulog ito sa matalik na kaibigan ni Althea na si Mara.Mabait din naman si Mara, mabuting tao ito at karapat dapat din maging parte ng pamilya nila. Ang kaso lang ay wala itong anumang nararamdaman para kay Alexander. Simula mag kaisip ito, tanging si Aaron lang ang nakita nito na tamang lalake para sa kanya. Si Aaron ang gitna sa magkakapatid na Romano. Isang taon lang ang pagitan nina Alexander at Aaron, kaya kung minsan, napagkakamalan pa ngang kambal ang dalawa.Alam ni Althea na mahal na mahal ni Mara si Aaron at ang sabi pa sa kanya ng kaibigan ay hinding hindi ito mag papakasal kung hindi
Jessica's POVMabilis na lumipas ang dalawang taon.Kasalukuyang nagtetake ng Master's Degree si Jessica. Isang taon nalang ay matatapos na niya ito at hindi na siya makapag intay na magsimula sa Doctoral's Degree niya. Pagkatapos nun ay magpapakadalubhasa naman siya sa pangarap na maging surgeon.Masaya si Jessica sa tinatakbo ng buhay niya. Nakikita na niya ang pag abot sa pangarap kahit maraming taon pa ang kailangan niyang gugulin para dito. Bukod doon ay constant ang communication nila ni Alexander kahit nasa ibang bansa ito.Tumatawag ang binata once a week sa pamilya nito at ganun din sa kanya. Simpleng kamustahan at biruan na hindi din nagtatagal dahil pagod din sila sa kanya kanya nilang araw. Pag tumawag ito sa gabi ay naghahanda na si Jessica na matulog habang ito naman ay naghahanda palang sa pag sisimula ng busy na araw nito.Sumunod na din dito ang kapatid na si Aaron pagkalipas lang ng isang taon na magpunta ito sa America, kaya hind
Mas mabilis ang dalawang linggo kesa sa dalawang taon, pero pakiramdam ni Jessica ay ilang dekada ang inintay niya sa araw ng pag uwi ni Alexander mula ng sabihin nitong uuwi na siya.Maya't maya ay nakatingin siya sa orasan at hindi gaanong nakapag focus sa summer class niya. Buti nalang ay nandoon din ang kaibigan na si Bridget at palagi siya nitong tinutulungan sa mga na missed niyang lessons nila.Nakilala lang din niya sa summer class si Bridget at mabilis naman silang nagkasundo. Bukod sa kaugali ito ni Alexander na masayang kasama, katulad din niya itong walang kaarte arte sa katawan. Hindi ito pala make-up pero maganda ang dalaga. Mabilis silang nagkasundo at masasabi niyang isa itong anghel na bumaba sa lupa dahil kahit papaano ay hindi siya masyadong nalungkot sa dalawang taon na nakalipas na wala si Alexander sa tabi niya.Pero iba ang nakalipas na dalawang linggo. Para bang napakabagal ng oras at gustong gusto na niyang hilahin ito para matapos na ng
Siniguro ni Jessica na maayos na ang lahat bago siya umalis.Mahigit isang oras siya sa harap ng salamin na nag aayos ng sarili para siguruhin na walang mintis ang detalye sa kanya. Simula sa ayos ng buhok, light make up, damit at sapatos na suot hanggang sa manicure at pedicure niya. Nang makuntento na sa wakas sa nakikita sa harap ng salamin, saka lamang lumabas ng kwarto ang dalaga.Dali dali naman siyang pumunta sa kotse at ng aakmang pasakay na siya dito, tinawag siya ni Manang rose, ang pinakaunang kasambahay nila. "Iha, ere at baunin mo. Bukod sa agahan ay wala naman laman iyang sikmura mo." Sabay abot nito ng maliit na lalagyanan sa kanya. Napangiti naman si Jessica dahil sa thoughtfulness nito simula noon hanggang ngayon. Inabot niya ang binigay nito at nagpasalamat saka nagmamadaling umalis.Dahil lunch time na, naipit sa gitna ng traffic si Jessica. Inis na inis si Jessica dahil napakaaga niyang gumayak pero heto siya at nasa gitna ng heavy traffic. M
Hindi malaman ni Jessica ang gagawin. Ilang beses niyang pinractice ang mga sasabihin at gagawin sa oras na makaharap muli ang binata pero heto siya ngayon at parang estatwa na hindi makagalaw sa kinatatayuan."Hi gorgeous." Bati ni AlexanderDahan dahang humarap si Jessica sa binata. Nakangiti si Alex sa dalaga pero nawala ito ng makita ang namumuong luha sa mga mata neto.Pak!!!Isang malakas na sampal ang binigay ni Jessica kay Alex. Kinagulat ng lahat ang ginawa niya sa binata. Napalingon ang mga naglalakad sa paligid nila pati ang pamilya ng binata. Pati mismo si Jessica ay hindi malaman ang dahilan kung bakit niya nagawa ang bagay na iyon."Sorry!" Napatakip sa bibig na sabi ni Jessica kay Alex at lumapit dito sabay hawak sa muka. Sa pag kakataong iyon, mahinang sampal o mas tamang mahinang tapik sa pisngi ang ginawa niya sa muka ng binata."Sorry talaga. Hindi ko sinasadya. Nagulat lang ako at hindi din makapaniwala na nandit
Masayang nag kwentuhan ang mag anak habang kumakain sa isang sikat na restaurant sa Makati. Kanya kanyang kwento at batian. Para bang sampung taon silang hindi nagkita kita. Si Jessica at Alexander naman ay parang may sariling mundo sa palitan nila ng kwentuhan. Walang nabakanteng minuto sa kanila. Halos hindi na din nila magalaw ang kinakain dahil sa dami ng kwento nila sa isa't isa. Kinwento ni Alexander lahat ng ginagawa niya sa America. Simula ng pumunta ito doon. Mag isa itong naghanap ng trabaho at hindi humingi ng tulong o sustento sa ama. Ang ipon ng binata ang ginamit niyang pang gastos habang nag hahanap ng trabaho. Hindi na niya tinanggihan na gamitin ang bahay nila doon, pero siniguro niyang siya padin ang nagbabayad ng monthly bills ng bahay pati ang pagkain at pang apply apply niya. Noong una ay wala talaga itong mahanap na trabaho kaya nag tyaga itong mag part time job sa isang fast food. Ang libreng oras ng binata ay pinang hahanap niya ng trabaho at
Graduation day.Dumating na nga ang araw ng graduation day nila Althea at Mara.Tapos na ng pag aaral lahat ng anak ng Romano family at mag sisimula na sila sa karera ng totoong buhay nila. Cum Laude si Althea at Magna Cum Laude naman si Mara. Tuwang tuwa ang mag asawang Romano sa achievements ng mga anak nila dahil hanggang sa bunso nila ay nakakuha ng magagandang grades sa pag aaral."Congratulations, Thea!" Bati ni Jessica."Salamat, Jess! Ngayon makikisabay na ako sa paligsahan ng mga kuya ko." Nakangiting sagot nito sa kanya."I know you can do it. Ikaw pa ba?" Pagpapalakas ng loob ni Jessica sa dalaga. Nakangiti ito ngunit hindi naitago ng dalaga ang lungkot na nadarama dahil sasama na ito sa pag punta sa America ng dalawang kapatid."Ayoko sanang umalis, pero wala naman akong choice. Buti nalang at kasama ko dun si Mara kaya kahit papaano ay hindi naman ako masyadong maninibago." Sagot nito na kinagulat ng husto ni Jessica."Ka